Kırsal Kalkınma İçin Model Önerisi: Köy Kümeleri

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 13 - 23, 27.06.2016

Koray Özcan , Aslı Akci

Öz

Kırsal kalkınma;
kırsal alanların ulusal ve yerel ekonomiye katkısının arttırılması, kırsal toplumun sosyo–ekonomik statü
ve yaşam kalitesinin gelişmesine, kır–kent arasındaki gelişmişlik farklarının
azaltılması, dengeli ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanması, doğal kaynaklar
ve ekosistemlerin korunması–geliştirilmesi ve sürdürülebilir kullanılması
açısından önemli bir araçtır. Bu açıdan bakılırsa, kırsal
kalkınma olgusunun mekânsal, ekolojik, sosyo–kültürel, ekonomik, kurumsal ve
siyasal bütünleşik stratejilere dayalı olarak ele alınması gereği açıktır. Bu
araştırmanın amacı; Türkiye kırsal yapısının mekânsal, çevresel,
sosyal–kültürel, ekonomik, kurumsal–yönetimsel bileşenler eşliğinde
yorumlanarak, kırsal kalkınma sürecine ilişkin sektörel düzeyde küme analizine
dayanan bir model önerisi sunulmasıdır. Başka bir ifadeyle, Türkiye kırsal
alanlarına yönelik geçmiş deneyimleri, varolan potansiyel ve dinamikler
eşliğinde değerlendirerek, sektörel uzmanlaşmaya dayalı olarak Köy Kümesi
olarak ifade edilen bir kırsal kalkınma modeli geliştirilmesidir. Araştırmada,
Türkiye’de kırsal kalkınma üzerine odaklanan çalışmalara planlama, yönetim ve
finansman boyutlarından oluşan kurumsal açılımlar sunulması önemli
görülmelidir. Bu bağlamda, kırsal kalkınma odaklı akademik–bilimsel
araştırmalara sektörel uzmanlaşma temelinde küme analizine dayanan yöntem
kurgusu ile katkı koyacağı düşünülmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Kırsal alan, kırsal kalkınma, köy ve köy kümesi

Kaynakça

• Akci, A., 2015. Kırsal Kalkınma İçin Bir Model Önerisi: Köy Kümeleri. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, (Basılmamış) Doktora Tezi, Konya, 224s.
• Anonim, 2004. Kırsal Kalkınma Politikaları. II. Tarım Şurası (29 Kasım–01 Aralık 2004, Ankara) VIII. Komisyon Sonuç Raporu, 429–477.
• Anonim, 2012. Huğlu Av Tüfekleri Üretim ve Pazarlama Kapasitesinin Araştırılması. Mevlana Kalkınma Ajansı Yayını, Konya, 97s.
• Anonim, 2013. Sürdürülebilir Bir Kırsal Kalkınma Modeli Olarak Kavar Havzası Deneyimi. Hüsnü M. Özyeğin Vakfı Yayınları, İstanbul, 61s.
• Anonim, 2014. Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi: 2014–2020. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Yayınları, Ankara, 39s.
• Bakırcı, M., 2007. Türkiye’de Kırsal Kalkınma, Kavramlar, Politikalar, Uygulamalar. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 416s.
• Çalışkan, V., Manav, K., 2014. Sanayi Coğrafyası Perspektifinden Huğlu (Beyşehir Konya)’da Av Tüfeği Sanayii. Turkish Studies, 9 (11), 149–169.
• Doğanay, F., 1993. Kırsal Kalkınma. DPT Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü, Planlama Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara, 43 s.
• Ellis, F., Biggs, S., 2001. Evolving Themes in Rural Development 1950s–2000s. Development Policy Review, 19(4), 439–442.
• Galvez–Nogales, E., 2010. Agro-Based Clusters in Developing Countries: Staying Competitive in a Globalized Economy. United Nations–FAO Press, Rome, 105s.
• Güdücüler, M., 2012. Urla’da Kırsal Kalkınma ve Kırsal Turizm. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 2 (2), 67–78.
• Hovgaard, G., 2006. Norwegian Salmon Goes to Market: The Case of the Austevoll Seafood Cluster. Journal of Rural Studies, 22(2), 190–204.
• Kalaycı, E., 2011. An Exploratory Investigation of Rural Clusters in Turkey. Atılım Sosyal Bilimler Dergisi 1(1), 117–132.
• Örnek, A., 2007. Kırsal Kalkınma El Kitabı. Heinrich Böll Stiftung Derneği Yayını, İstanbul, 100s.
• Porter, M. E., Bond, G.C., 2008. The California Wine. Harvard Business School Publishing, Boston, 24s.
• Vu Hoang N., Sonobe, T., Otsuka, K., 2010. An Inquiry into the Development Process of Village Industries: The Case of a Knitwear Cluster in Northern Vietnam. The Journal of Development Studies, 46(2), 312–330.
• Weijland, H., 1999. Microenterprise Clusters in Rural Indonesia: Industrial Seedbed and Policy Target. World Development, 27(9), 1515–1530.