Türkçe Öğretiminde Etkileşimli Sınıf Ortamlarının Rolü

Yıl 2023, , 1690 - 1709, 29.12.2023

Soner Garip , Bilal Ferhat Karadağ

https://doi.org/10.37217/tebd.1353872

Öz

Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda (2019) öğrencilerin dil becerilerini geliştirerek Türkçeyi doğru ve etkili kullanmalarını sağlamak hedeflenmektedir. Yapılan çalışmalar Türkçe öğretiminde ve Türkçe dersi işleniş sürecinde bazı sorunlar olduğunu göstermektedir. Mevcut sorunlar Türkçe öğretiminde belirlenen hedeflere ulaşmaya engel olmaktadır. Bu çalışmada problemlerin iyileştirilmesine yönelik olarak Türkçe öğretmenlerine “Etkileşim Temelli Sınıf Ortamı ve Etkileşime Dayalı Etkinlikler Tasarlama Semineri” verilmiş ve bu yolla Türkçe öğretiminde etkileşimli sınıf ortamlarının rolünü ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi çerçevesinde fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu ölçüt örnekleme yoluyla belirlenen 16 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmış ve içerik analizi tekniği kullanılarak incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda Türkçe öğretiminde etkileşimli sınıf ortamlarının kullanılmasının öğrencilerin akademik başarısı, öğrenme sürecine katılımı ve iletişim kurmaları bakımından belirleyici bir rolü olduğu tespit edilmiştir. Buna ek olarak Türkçe öğretiminde etkileşimli sınıf ortamlarının öğrencilere yaparak yaşayarak öğrenme fırsatı verdiği, kaygıyı azaltarak öz güven duygusu kazandırdığı ve öğrenme sürecini eğlenceli hâle getirdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, Sosyal etkileşim, Etkileşimli sınıf ortamları

The Role of Interactive Classroom Environments in Turkish Language Teaching

Öz

The Turkish Language Teaching Curriculum (2019) aims to enhance students' language skills to ensure accurate and effective use of Turkish. Studies indicate that there are some challenges in instruction and lesson processes. These current issues act as barriers to the intended outcomes of Turkish language education. To address this issue, a seminar titled "Developing Interactive Classroom Environments and Activities" was provided to Turkish teachers with the aim of highlighting the significance of interactive classrooms in Turkish teaching. The research utilized qualitative methods employing a phenomenological design. The study encompassed 16 Turkish teachers selected through criterion sampling. Data was collected through semi-structured interviews and examined using content analysis. The findings revealed that the use of interactive classrooms in Turkish teaching significantly contributed to student academic success, participation in the learning process, and communication. Moreover, it was figured out that interactive settings in Turkish language teaching not only offered experiential learning opportunities to the students but also enhanced self-confidence by alleviating anxiety, and transformed the learning process into an enjoyable experience

Anahtar Kelimeler

Turkish language teaching, Social interaction, Interaction classroom environments

Kaynakça

• Barın, M. (1997). Dinleme-konuşma becerilerinin önemi, dil öğretimine katkıları ve Atatürk üniversitesi İngiliz dili bölümlerinde uygulanışı. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Başaran, M. & Demir, M. (2020). Türkçe öğretmenlerinin öğrencilerin konuşma becerisini geliştirmeye yönelik kullandığı yöntem-teknik ve örnek uygulamalar üzerine bir inceleme. Öğretmen Eğitiminde Yenilikçi Araştırmalar Dergisi, 1(1), 39-54. https://doi.org/10.29329/jirte.2020.321.3
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri (M. Bütün & S. B. Demir, Çev.). Ankara: Siyasal.
• Çakmak, M. (2000). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi. L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf yönetiminde yeni yaklaşımlar içinde (s. 27-46). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Çiftçi, Ö. & Uzunyol, C. (2019). Öğretmen görüşlerine göre Türkçe öğretiminde karşılaşılan problemlerin kaynakları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 825-840. https://doi.org/10.916/aded.558235
• Çintaş-Yıldız, D. (2015). Etkileşimli öğretim stratejisinin Türkçe eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 14-43.
• Çubukçu, Z. & Tosuntaş, B. Ş. (2016). Teknoloji destekli eğitim ortamlarında iletişim: bir sınıf etkileşim analizi çalışması, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(21), 192-199.
• Dagarin, M. (2004). Classroom interaction and communication strategies in learning English as a foreign language. ELOPE: English Language Overseas Perspectives and Enquiries, 1(1-2), 127-139. https://doi.org/10.4312/elope.1.1-2.127-139
• Darling-Hammond, L. & McLaughlin, M. W. (1995). Policies that support professional development in an era of reform. Phi Delta Kappan, 76(8), 597-604. https://doi.org/10.1177/003172171109200622
• Demir, S. & Gül-Özdil, B. (2019). Öğretmen görüşlerine göre ortaokul öğrencilerinin konuşma becerileri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 865-881. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019.19.49440-431301
• Ellis, R. & Shintani, N. (2014). Exploring language pedagogy through second language acquisition research. London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203796580
• Erbasan, Ö. & Erbasan, Ü. (2020). Sınıf öğretmenlerinin ilk okuma yazma öğretimi sürecinde karşılaştığı sorunlar. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 113-125. https://doi.org/10.916/aded.628267
• Forman, E. (1989). The role of peer interaction in the social construction of mathematical knowledge. International Journal of Educational Research, 13, 55-70. https://doi.org/10.1016/0883-0355(89)90016-5
• Fulton, K. P. (2012). 10 reasons to flip. New Styles of Instruction, 94(2), 20-24. https://doi.org/10.1177/003172171209400205
• Garip, S. (2022). Türkçe dersi etkileşimli sınıf ortamlarında iletişim becerisinin gelişimi ve değerlendirilmesi. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Golub, J. N. (1994). Actives for an interactive classroom. Washington: National Council of Teachers of English.
• Göçer, A. (2016). Türkçe eğitimde öğrenen özerkliği ve etkileşimli sınıf ortamı tasarımının önemi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 188-201.
• Göçer, A. (2018). Metin işleme süreçli - mikro öğretim uygulama örnekli - Türkçe öğrenme ve öğretim yaklaşımları (3. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Göçer, A. & Garip, S. (2020). Türkçe dersi sosyal etkileşime dayalı sınıf ortamlarının öğrencilerin anlatma becerilerinin geliştirilmesindeki yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 16-32.
• Günaydın, Y. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde etkileşimli okumanın konuşma becerisine etkisi. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Güneş, F. (2017). Türkçe öğretimi: yaklaşımlar ve modeller (5. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Hanum, N. S. (2017). The importance of classroom interaction in the teaching of reading in junior high school. N. Berlian & I. Zamjani (Ed.) Prosiding Seminar Nasional Mahasiswa Kerjasama Direktorat Jenderal Guru dan Tenaga Kependidikan Kemendikbud içinde (s. 1-9). Malang: Universitas Negeri Malang.
• Işık, R. & Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi (Muş ili örneği). Turkish Studıes, 11(3), 1309-1332. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.9312
• Jia, X. (2013). The application of classroom interaction in English lesson. International Conference on Education Technology and Information System’de sunulmuş bildiri, Sanya, Haziran 2013. https://atlantis-press.com/proceedings/icetis-13/7895 sayfasından erişilmiştir.
• Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 142, 56-64.
• KusumaSuci, D. (2015). Classroom interactions in speaking class of English department of Muhammadiyah University of Surakarta. (Doktora Tezi). http://core.ac.uk sayfasından erişilmiştir.
• Liu, G. (2017). Study on the strategy and its application in the interactive teaching of college English. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 155, 279-282. https://doi.org/10.2991/ichssd-17.2018.57
• MEB. (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2010). Yönetici ve öğretmenler için okul temelli mesleki gelişim kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel.
• Miles, M. B. & Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage.
• Murtiningrum, S. (2009). Classroom interaction in English learning. (Yüksek Lisans Tezi). http://library.usd.ac.id sayfasından erişilmiştir.
• Palinscar, S. A. (1998). Social constructivist perspectives on teaching and learning. Ann Rev Psychol, 49, 345-375. https://doi.org/10.1146/annurev.psych.49.1.345
• Patton, M. Q. (2018). Nitel araştırma & değerlendirme yöntemleri (M. Bütün & S. B. Demir, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Rao, P. S. (2019). The importance of speaking skills in English classrooms. Alford Council of International English ve Literature Journal (ACIELJ), 2(2), 6-18.
• Rashidi, N. & Rafieerad, M. 2010. Analyzing patterns of classroom interaction in EFL classrooms in Iran. The Journal of ASIA TEFL, 7(3), 93-120.
• Richards, J. C. & Schmidt, R. (2010). Dictionary of language teaching ve applied linguistics (4. b.). New York: Routledge.
• Sandıkçı, C. (2023). Ortaokul Türkçe öğretmenlerinin Türkçe eğitim ve öğretimine yönelik görüşlerinin incelenmesi. İletişim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(1), 74-87.
• Senthamarai, S. (2018). Interactive teaching strategies. Journal of Applied and Advanced Research, 3, 36-38. https://doi.org/10.21839/jaar.2018.v3iS1.166
• Silverthorn, D. U. (2006). Teaching and learning in the interactive classroom. Advances in Physiology Education, 30(4), 135-140. https://doi.org/10.1152/advan.00087.2006
• Steinert, Y. & Snell, L. S. (1999). Interactive lecturing: Strategies for increasing participation in large group presentations. Medical Teacher, 21, 37-42. https://doi.org/10.1080/01421599980011
• Stringer, E. T. (2014). Action research (4. b.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Suryati, N. (2015). Classroom interaction strategies employed by English teachers at lower secondary schools. TEFLIN Journal, 26(2), 247-264. https://doi.org/10.15639/teflinjournal.v26i2/247-264
• Sütçü, Y. (2017). İlkokul Türkçe ve İngilizce derslerinde sınıf içi etkileşimlerin incelenmesi: Bir durum çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Şahin, M. (2019). Eğitimde sınıf oturma düzeninin önemi. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 73-101.
• Tezci, E. & Gürol, A. (2003). Oluşturmacı öğretim tasarımı ve yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 50-55.
• Tsui, B. M. A. (2001). Classroom interaction. R. Carter & D. Nunan (Ed.), The Cambridge guide to teaching English to speakers of other languages içinde (s. 120-125). Cambridge: University Press.
• Vygotsky, L. S. (1962). Thought and language. Cambridge: MIT Press.
• Wulandari, R. A. (2018). Classroom interaction in the second grade speaking class at Unıversity of Nusantara Pgrı Kediri academic year 2017/2018. (Yüksek Lisans Tezi). https://simki.unpkediri.ac.id sayfasından erişilmiştir.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, D. (2014). Etkileşimli öğretim stratejisinin Türkçe eğitimi ana bilim dalı öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. (Doktora Tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Yukhimenko A. N., Mefodeva M. A., Belyaeva E. A. & Grigorieva L. L. (2017). Interactive teaching methods as means of stimulating reserves of student interaction. International Journal Scientific Study, 5(4), 58-62.