Ortaöğretim Kurumlarında Bir Ders Saati Süresinin Gözlemi

Yıl 2020, , 351 - 367, 26.06.2020

Hasan Tabak , Fatih Şahin

https://doi.org/10.37217/tebd.680187

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın amacı, ortaöğretim kurumlarında bir dersin kaç dakika sürdüğünü ve bir derste öğretim faaliyeti olarak ne tür etkinliklerin yapıldığını bir ders saatinde zaman (40 dakika) odaklı tespit etmektir. Araştırma nitel olarak tasarlanmıştır. Araştırmada veri kaynağı olarak gözlem tekniğine başvurulmuş, gözlemlerden elde edilen veriler üzerinden içerik analizi yapılmıştır. Araştırmada amaçlı örnekleme yöntemi benimsenmiştir. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden ise tipik durum örneklemesine uygun olarak Aksaray ili merkezinde bulunan iki ortaöğretim kurumu gözlemlenmiştir. Araştırma araştırmacılar tarafından yürütülmüş olup araştırmacıların geliştirmiş olduğu dakika ve yapılan etkinlikler odaklı gözlem formu üzerinden 3 hafta süreyle toplamda 8 ders (16 ders saati) gözlemlenmiştir. Araştırmada gözlem yapılan ortaöğretim kurumlarında bir ders saatinin ortalama ±32 dakikada tamamlandığı gözlemlenmiştir. Bu doğrultuda ders saatleri içerisinde yapılan faaliyetlerin derse hazırlık, dikkat çekme, gözden geçirme/ güdüleme, derse geçiş ve dersin işlenmesi (kazanımın işlenmesi), bireysel veya grupla öğrenme etkinlikleri, izleme/ölçme değerlendirme ve bir sonraki haftayla bağlantı başlıkları altında temalandığı genel bulgusuna ulaşılmıştır. Bu doğrultuda ders saatinin sadece sınıfta geçirilen süre olmadığı ve sınıf içinde geçirilen sürenin kısaltılarak öğrenme ortamlarının farklılaştırılabileceği yönünde öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Planlaması, Zaman Yönetimi, Ders Süresi, Gözlem

Kaynakça

• Abadzi, H. (2007). Absenteeism and beyond: Instructional time loss and consequences (Policy Research Working Paper-4376). Paris: The World Bank.
• Anderson, L. W. (1976). An empirical investigation of individual differences in time to learn. Journal of Educational Psychology, 68(2), 226.
• Ban, J. R. (1993). Parents assuring student success: Achievement made easy by learning together. Bloomington: Solution Tree.
• Benavot, A. (2004). A Global study of intended instructional time and official school curricula, 1980-2000. Paper commissioned for the EFA Global Monitoring Report 2005, The Quality Imperative. Geneva: IBE.
• Blatchford, P. (1999) Friendships at school, Education 3-13, 27(1), 60-66, DOI: 10.1080/03004279985200101
• Blatchford, P., & Sumpner, C. (1998). What do we know about breaktime? Results from a national survey of breaktime and lunchtime in primary and secondary schools [1]. British Educational Research Journal, 24(1), 79-94.
• Bloom, B. S. (1974). Time and learning. American Psychologist, 29(9), 682-688.
• Brown, B. W., & Saks, D. H. (1986). Measuring the effects of instructional time on student learning: Evidence from the Beginning Teacher Evaluation Study. American Journal of Education, 94, 480-500.
• Bruce Jr, F. A., & Singh, K. (1996). Academic achievement: A model of school learning for eighth grade students. Research in Middle Level Education Quarterly, 19(3), 95-111.
• Cassidy, S. (2004). Learning styles: An overview of theories, models, and measures. Educational Psychology, 24(4), 419-444.
• Coates, D. (2003). Education production functions using instructional time as an input. Education Economics, 11(3), 273-292. DOI: 10.1080/0964529032000148809
• David, M., & Sutton, C. D. (2004). Social research: The basic. London: Sage.
• Englund, M. M., Levy, A. K., Hyson, D. M., & Sroufe, L. A. (2000). Adolescent social competence: Effectiveness in a group setting. Child development, 71(4), 1049-1060.
• European Commission/EACEA/Eurydice (2018). Recommended Annual Instruction Time in Full-time Compulsory Education in Europe – 2017/18. Eurydice – Facts and Figures. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
• Evans, J., & Pellegrini, A. (1997). Surplus Energy Theory: an enduring but inadequate justification for school break‐time. Educational review, 49(3), 229-236.
• Farbman, D. (2012). The Case for Improving and Expanding Time in School: A Review of Key Research and Practice. National Center on Time & Learning, 1-12.
• Fisher, C. W., & Berliner, D. C. (1985). Perspectives on instructional time. NY: Longman.
• Fredrick, W. C., & Walberg, H. J. (1980). Learning as a function of time. The Journal of Educational Research, 73(4), 183-194.
• Gall, M. D. Gall, J. P., Jacobsen. D. R., & Bullock, T. L. (1990). Tools for learning: A guide to teaching study skills. VA: Association for Supervision and Curriculum Development. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED320126.pdf adresinden erişildi.
• Gökçe, F. (2012). Öğretmen ve velilerin, öğrencilerin okulda geçirdikleri zaman, ders ve dinlenme süreleri ile tatiller ve okul dönemleri konusundaki görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2541-2560.
• Haertel, G. D., Walberg, H. J., & Weinstein, T. (1983). Psychological models of educational performance: A theoretical synthesis of constructs. Review of Educational Research, 53, 75-91.
• Jarrett, O. S., Maxwell, D. M., Dickerson, C., Hoge, P., Davies, G., & Yetley, A. (1998). Impact of recess on classroom behavior: Group effects and individual differences. The Journal of Educational Research, 92(2), 121-126.
• Larson, R. (1989). Beeping children and adolescents: A method for studying time use and daily experience. Journal of Youth and Adolescence, 18(6), 511-530.
• Lavy, V. (2010). Do differences in schools’ ınstruction time explain international achievement gaps? Evidence from developed and developing countries. Nber Working Paper Series, Cambridge: National Bureau Of Economic Research.
• Lee, V. E., & Smith, J. B. (1993). Effects of school restructuring on the achievement and engagement of middle-grade students. Sociology of Education, 164-187.
• Leonard, L. J. (2001). Erosion of ınstructional time: Teacher concerns. Paper presented at the Annual Meeting of the Mid-South Educational Research Association (MSERA), Little Rock, Arkansas, November 14-16,2001.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). 2023 eğitim vizyonu. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf adresinden erişildi.
• Millot, B., & Lane, J. (2002). The efficient use of time in education. Education economics, 10(2), 209-228.
• NTV. (2019). Çocuklar memnun, öğretmenler temkinli (40 dakika ders, 40 dakika teneffüs uygulaması). https://www.ntv.com.tr/egitim/cocuklar-memnun-ogretmenler-temkinli-40-dakika-ders-40-dakika-teneffus-uygulam,6hARIXc7VEqTblW2j69Vzw adresinden erişildi.
• OECD (2016b), PISA 2015 results (Volume I): Excellence and equity in education, PISA, OECD Publishing, Paris. http://dx.doi.org/10.1787/9789264266490-en
• OECD. (2016a). Education at a Glance 2016: OECD Indicators. http://www.oecd.org/edu/education-at-a-glance-19991487.htm adresinden erişildi.
• Patton, Q. M. (1987). How to use Qualitative Methods in Evaluation. Newsbury Park: Sage.
• Pellegrini, A. D., & Smith, P. K. (1993). School recess: Implications for education an development. Review of educational research, 63(1), 51-67.
• Pellegrini, A. D., Kato, K., Blatchford, P., & Baines, E. (2002). A short-term longitudinal study of children’s playground games across the first year of school: implications for social competence and adjustment to school. American Educational Research Journal, 39(4), 991-1015.
• Perie, M. (1997). Time Spent Teaching Core Academic Subjects in Elementary Schools. Comparisons across Community, School, Teacher, and Student Characteristics. Statistical Analysis Report. Washington: US Government Printing Office.
• Rivkin, S. G., & Schiman, J. C. (2013). Instruction time, classroom quality, and academic achievement. Nber Workıng Paper Serıes, Cambridge: Natıonal Bureau Of Economıc Research. Ryu, S., & Lombardi, D. (2015). Coding classroom interactions for collective and individual engagement. Educational Psychologist, 50(1), 70-83.
• Sahlberg, P. (2018). Eğitimde Finlandiya modeli (C. Mavituna, Çev.). İstanbul: Metropolis.
• Smith, B. (2000). Quantity matters: Annual instructional time in an urban school system. Educational Administration Quarterly, 36(5), 652-682.
• Stronge, J. H., Ward, T. J., & Grant, L. W. (2011). What makes good teachers good? A cross-case analysis of the connection between teacher effectiveness and student achievement. Journal of Teacher Education, 62(4), 339–355. https://doi.org/10.1177/0022487111404241
• Taş, U. E., Arıcı, Ö., Ozarkan, H. B., & Özgürlük, B. (2016). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• TEDMEM. (2016). Ders saatleri: Ne kadar az ne kadar fazla?. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• TRT Haber. (2019). "40 dakika ders, 40 dakika teneffüs" uygulaması Antalya'da başladı. https://www.trthaber.com/haber/egitim/40-dakika-ders-40-dakika-teneffus-uygulamasi-antalyada-basladi-409801.html adresinden erişildi.
• Usul, A. S. (2019). Öğrencilerin hayali 'zorunlu ders saatlerinin azaltılması. Anadolu Ajansı. https://www.aa.com.tr/tr/egitim/ogrencilerin-hayali-zorunlu-ders-saatlerinin-azaltilmasi/1432233 adresinden erişildi.
• Yair, G. (2000). Not just about time: Instructional practices and productive time in school. Educational administration quarterly, 36(4), 485-512.
• Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23(112), 7-17.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.