Türkiye’deki Suriyeli Öğrencilere Türkçe Öğretiminde Çağrışım Tekniği Kullanımının Yazma Becerisine Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 17 Sayı: 1, 158 - 173, 26.06.2019

Mehmet Kara , Emine Çiftçi

Öz

Bu araştırmanın amacı; yabancılara Türkçe
öğretiminde çağrışım tekniği kullanımının yazma becerisi üzerindeki etkisini
belirlemektir. Araştırmada, öntest-sontest eşleştirilmiş kontrol gruplu
seçkisiz desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim
öğretim yılında Mersin il merkezindeki bir devlet okulunda 11. sınıfta öğrenim
gören ve B2 düzeyinde Türkçe dersleri alan 20 Suriyeli erkek öğrenci
oluşturmaktadır. Öğrenciler yazma becerisi öntest puanlarına göre deney (n=10)
ve kontrol (n=10) gruplarına seçkisiz olarak atanmıştır. Sontestten önce deney
grubunda kavram ağı oluşturma etkinliği yoluyla çağrışım tekniği uygulanırken
kontrol grubunda herhangi bir işlem yapılmamıştır. İki grubun öntest ve sontest
puanları arasında deney grubu lehine anlamlı farkın olup olmadığı bağımsız
gruplar t-testi ile belirlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; deney ve
kontrol gruplarının öntest puanları arasında anlamlı bir fark (p>0.5)
bulunmazken sontest puanları arasında anlamlı bir fark (p<0.5) görülmüştür.
Buna göre çağrışım tekniğinin yabancılara Türkçe öğretiminde yazma becerisi
üzerinde olumlu etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Çağrışım tekniği, yazma becerisi

Kaynakça

• Avrupa Konseyi. (2013). Diller için Avrupa ortak öneriler çerçevesi: öğrenim, öğretim ve değerlendirme. (Milli Eğitim Bakanlığı, Çev.) Almanya: Telc GmbH, Frankfurt/Main.Ayrancı, B. B. (2013). İlköğretim öğrencilerinin yazma becerisinin geliştirilmesinde çağrışım tekniğinin kullanımı (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Barut, K. (2007). Yabancı dil olarak İngilizce yazımında çağrışım tekniğine dayalı görüşme yoluyla üst düzey bilişsel becerileri geliştirme (Yayımlanmamış Yüksel Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.Bostancı, G. Ç. (2008). Türkçedeki temel kelimelerin cinsiyetlere göre çağrışım setleri (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.Cevizci, A. (2002), Felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.Cohen, D. A. ve Aphek, E. (1980). Retention of second language vocabulary over time: investigating the use of mnemonic associations. System, 8 (3), 221-235.Coşkun, H. (2009). Beyin fırtınası sürecinde çağrışım alıştırmalarının düşünce üretimine etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24 (64), 34-44.Cronnell, B. (1978). Spelling English as a second language. M. Celce-Murcia ve L. Mclntosh (Ed.), Teaching English as a second or foreign language (ss. 202-214). U.S.A: Newbury House Publishers. Cüceloğlu, D. (1993). İnsan ve davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.Çelik, Ş. B. (2004). 8. sınıf kompozisyon çalışmalarında çağrışım, serbest yazma ve tamamlama tekniklerinin öğrencilerin sözcük dağarcığına olan katkısının karşılaştırılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Demircan, Ö. (2005). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları. Demirel, Ö. (2012). Yabancı dil öğretimi: dil pasaportu, dil biyografisi, dil dosyası. Ankara: Pegem Akademi. Erden, B. N. (2011). Türkçe dersinde çağrışımın kullanımı ile ilgili gereklilikler ve öneriler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Erkuş, A. (2013). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Fitzpatrick, T. (2011). Approaching the lexicon through word association data. Erişim tarihi: 24.06.2018, https://conference.cbs.dk/index.php/lexicon/lexicon/paper/viewFile/830/505Fitzpatrick, T. ve Izura, C. (2011). Word association in L1 and L2 studies in second language acquisition, 33, 373– 398. Erişim tarihi: 25. 06. 2018, https://vpn.uludag.edu.tr/http/0/www.eric.ed.govGüçlü, R. (2015). Yabancı dil olarak İngilizce yazımında çağrışım tekniğine dayalı görüşme yoluyla üst düzey bilişsel becerileri geliştirme (Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.Homstad, T. ve Thorson, H. (1996). Using writing-to-learn activities in the foreign language classroom. Erişim Tarihi: 24.06.2018, http://writing.umn.edu/isw/assets/pdf/publications/Homstad_Thorson96.pdf İnal, S. (2006). İngilizce yazılı anlatım dersinin sorunları üzerine bir inceleme. Journal of Language and Linguistic Studies, 2 (2), 180-203. İnce, G. H. (2006). Türkçede Kelime Öğretimi ( Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.Kapka, D. ve Oberman, D. A. (2001). İmproving student writing skills through the modeling of the writing process. Erişim Tarihi: 20.06.2018, https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED453536.pdf Karakaş, S. ve Bekçi, B. (2003). Zihin/davranış ile beden/organizma ilişkilerini ele alan bilim dallarının doğuşu ve gelişimi. NeuroQuantology, (2), 232-265.Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar ilkeler teknikler. Ankara Nobel: Yayıncılık.Khazaeenezhad, B. ve Alibabaee, A. ( 2013). Investigating the role of L2 language proficiency in word association behavior of L2 learners: a case of Iranian EF learners. Theory and Practice in Language Studies, 3(1), 108-115. Köse, D. (2008). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde sınavların hazırlanması ve uygulanması. Dil Dergisi. (139), 36-47.Oxford, R. ve Crookall, D. (1990). Vocabulary Learning: A Critical Analysis of Techniques. TESL Canada Journal,7 (2), 9-30.Öztürk, E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Öztürk, Ş. (2004). Eğitimde Yaratıcı Düşünme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 77-84.Raimes, A. 1983. Techniques in Teaching Writing. Oxford: Oxford University Press.Tok, Ş. (2009). Etkili öğretim için yöntem ve teknikleri. A. Doğanay (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (ss. 161-230). Ankara: Pegem Akademi. Vasiljevic, Z. (2008). Teaching vocabulary to advanced japanese students: a Word association approach. The East Asian Learner Journal, 4 (1), 1-19.Yaylı, D. ve Yaylı, D. (2011). Yabancı dil öğretim yaklaşım ve yöntemleri. D. Yaylı, Y. Bayyurt (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi: politika, yöntem ve beceriler (ss. 3-23). Ankara: Anı Yayıncılık.