Singapur ile Türkiye’de Okul Yöneticisi ve Öğretmen Seçme ve Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 2, 904 - 925, 28.12.2021

Bertan Akyol , Yasemin Yeşilbaş Özenç

https://doi.org/10.37217/tebd.919484

Cited By: 1

Öz

Farklı ülkelerdeki eğitim sistemlerinin benzerliklerinin ve farklılıklarının ele alındığı karşılaştırmalı eğitim ile ülkenin mevcut eğitim sistemine eleştirel bir gözle bakılmakta, buna ilişkin eğitimde politika yapıcılara ve uygulayıcılara öneriler getirilmektedir. Karşılaştırmalı eğitim araştırmalarında sıklıkla OECD tarafından her üç yılda bir yapılan PISA sınavı sonuçları değerlendirilmekte olup sınav sonuçlarına göre, son yıllarda eğitimde yakaladığı başarıyla dikkat çeken Singapur’un diğer ülkelere kıyasla üst sıralarda yer aldığı görülmektedir. Karşılaştırmalı eğitim araştırma yöntemlerinden biri olan analitik yöntem (Bereday, 1964) ile yürütülen araştırmada, Singapur ve Türkiye’deki okul yöneticisi öğretmen seçme ve yetiştirme sistemlerine ilişkin veriler; ülkelerin eğitim bakanlıkları, YÖK Ulusal Tez Merkezi, TÜBİTAK ULAKBİM Sosyal ve Beşerî Bilimler Veri Tabanı, ERIC, EbscoHost, Google Akademik veri tabanlarından elde edilmiştir. Ardından veriler karşılaştırılarak eğitim sistemleri arasındaki benzerlikler ve farklılıklar ortaya konmuş, nitelikli okul yöneticisi ve öğretmen yetiştirme sistemine sahip olan Singapur’daki bazı uygulamalar göz önünde bulundurularak Türk eğitim sistemine ilişkin öneriler getirilmiştir. Bu bağlamda Singapur eğitim sisteminin Türk eğitim sisteminde okul yöneticisi ve öğretmen seçme ve yetiştirme sistemlerinin iyileştirilmesinde yol gösterici olabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Singapur, Karşılaştırmalı Eğitim, Okul Yöneticileri, Öğretmenler

Comparison of School Administrator and Teacher Selection and Training Systems of Turkey and Singapore

Öz

Comparative education, which investigates the similarities and differences among the education systems from various countries, approaches our current education system with a critical perspective; hence it makes suggestions for policy makers and practitioners. Results from PISA test, which takes place every three years in OECD countries, are frequently analysed in comparative education research. The analyses point to the fact that Singapore is ranked among the top countries thanks to its current achievements in education. In the research conducted with the analytical method (Bereday, 1964), which is one of the comparative education research methods, the data related to school administrators, teacher selection and training system in Turkey and Singapore were reached through the databases; The Ministry of Education of the countries, YÖK National Thesis Center, TÜBİTAK ULAKBİM Social and Humanities Database, ERIC, EbscoHost, Google Academic. Then, by comparing the data, the similarities and differences between the education systems were revealed and suggestions were made regarding the Turkish Education System by considering some practices in Singapore, which has a qualified school administrator and teacher training system. It is thought that the Singaporean education system, can provide guidance for the sub-systems of selecting and training teachers and administrators within the Turkish education system.

Anahtar Kelimeler

Turkey, Singapore, Comparative Education, School Administrators, Teachers

Kaynakça

• Ada, S. & Baysal, Z. N. (2008). Türkiye ve Avrupa Birliği'ne üye bazı ülkelerin eğitim yapıları ve yönetimleri açısından karşılaştırılması. Avrupa Araştırmaları Dergisi, 16(1-2), 1-23. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maruaad/issue/328/1599 sayfasından erişilmiştir.
• Aksoy, E. & Gözütok, D. (2014). Amerika Birleşik Devletleri, Finlandiya, Singapur ve Türkiye’de öğretmen eğitimindeki dönüşümler. Journal of Educational Sciences & Practices, 13(25), 23-46. https://www.idealonline.com.tr/IdealOnline/lookAtPublications/paperDetail.xhtml?uId=5937& sayfasından erişilmiştir.
• Aksoy, E. & Gözütok, F. D. (2017). Farklı öğretmen eğitimi programları ve paradigmalarının karşılaştırmalı analizi. İlköğretim Online, 16(4), 1672-1688. doi: 10.17051/ilkonline.2017.342984
• Alexander, R., Broadfoot, P. & Phillips, D. (Ed.). (1999). Learning from comparing: new directions ın comparative education research: volume 1: contexts, classrooms and outcomes. Oxford: Symposium.
• Aydın, İ. (2018). Teacher career cycles and teacher professional development. Journal of Human Sciences, 15(4), 2047-2065. https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/ 5450 sayfasından erişilmiştir.
• Bakioğlu, A. & Göçmen, G. (2013). Karşılaştırmalı eğitim yönetimi. A. Bakioğlu (Ed.), Singapur eğitim sistemi içinde (s. 127-155). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Balkar, B. & Şahin, S. (2014). The opinions of educators on implementing mentorship program for novice teachers. The Journal of Academic Social Science Studies, 29(3), 83-100. doi: 10.9761/JASSS2547
• Bereday, G. Z. (1964). Comparative method in education. New York: Holt, Rinehart & Winston.
• Borko, H. (2004). Professional development and teacher learning: mapping the terrain. Educational Researcher, 33(8), 3-15. doi: 10.3102/0013189X033008003
• Cowen, R. & Kazamias, A. M. (2009). International handbook of comparative education. Dordrecht, The Netherlands: Springer.
• Çınkır, Ş. & Kurum, G. (2017). Atanmak ya da atanamamak: Ücretli öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 5(3), 9-35. https://dergipark.org.tr/tr/download/ article-file/373129 adresinden erişilmiştir.
• Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: a review of state policy evidence. Educational Policy Analysis Archives, 8(1). doi: 10.14507/epaa.v8n1.2000
• Delipoyraz, M. (2009). Motivasyon unsuru olarak kariyer yönetimi ve resmi ilköğretim okullarında bir uygulama. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ sayfasından erişilmiştir.
• Dessler, G. (1977). Management fundamentals: a framework. Virginia: Reston Publishing Company Inc.
• Ekinci, A. (2010). Aday öğretmenlerin iş başında yetiştirilmesinde okul müdürlerinin rolü. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, 15, 63-77. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ zgefd/issue/47950/606697 sayfasından erişilmiştir.
• Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı eğitim: Türk eğitim bilimleri çalışmaları içinde önemsenmesi gereken bir alan. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 265-282. https://www.researchgate.net/publication/334848728_KARSILASTIRMALI_EGITIM_TURK_EGITIM_BILIMLERI_CALISMALARI_ICINDE_ONEMSENMESI_GEREKEN_BIR_ALAN sayfasından erişilmiştir.
• Fadlia, F. F. (2017). Singapore’s school excellence model and Hong Kong’s school-based management. Seuneubok Lada, 4(1), 46-56. https://ejurnalunsam.id/index.php/jsnbl/article/view/1090 sayfasından erişilmiştir.
• Fullan, M. & Stiegelbauer, S. (1991). The new meaning of educational change. New York: Teachers College.
• Goodwin, A. L. (2012). Quality teachers, Singapore style. L. Darling-Hammond & A. Lieberman (Ed.), Teacher education around the world: changing policies and practices içinde (s. 22-43). London: Routledge.
• Gökulu, A. (2017). Aday öğretmenlerin Türkiye’deki aday öğretmenlik eğitim süreci ile ilgili görüşleri. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1), 111-123. doi: 10.24289/ijsser.283593
• Gül, İ., Türkmen, F. & Aksel, N. (2017). Aday öğretmen görüşlerine göre aday öğretmen yetiştirme sürecinin değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(1), 365-388. doi: 10.17218/hititsosbil.289419
• İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili mesleki gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(Özel Sayı), 41-56. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/202279 sayfasından erişilmiştir.
• Jayapragas, P. (2016). Leaders in education program: The Singapore model for developing effective principal-ship capability. Current Issues in Comparative Education, 19(1), 92-108. https://www.semanticscholar.org/paper/Leaders-in-Education-Program%3A-The-Singapore-Model-Jayapragas/9d10b6113db8e55b2f453bbea108fdfad72be470 sayfasından erişilmiştir.
• Jensen, B., Hunter, A., Sonnemann, J. & Burns, T. (2012). Catching Up: Learning from the Best School Systems in East Asia. Summary Report. Melbourne: Grattan Institute. https://grattan.edu.au/wp-content/uploads/2014/04/129_report_learning_from_the_best_ main.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Kanlı, U. & Yağbasan, R. (2001). Fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmetiçi eğitim yaz kursları. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 39-46. http://www.gefad.gazi.edu.tr/tr/download/ article-file/77456 sayfasından erişilmiştir.
• Katz, R. L. (1974). Skills of an effective administrator. Harvard Business Review, 52(5), 90-102.
• Kesen, İ., Sundaram, D. T. & Abaslı, K. (2019). Öğretim Lideri vs. Okul Müdürü. SETA, Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, Ankara. https://setav.org/assets/uploads/2019/07/ R141.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Kıranlı, S. & Yıldırım, Y. (2014). Okul yöneticileri ile öğretmenlerin hizmet içi eğitim etkinliklerine ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 219-251. https://atif.sobiad.com/index.jsp?modul=makale-detay&Alan=sosyal&Id=AWqh_c8nf KVWzH81liQj sayfasından erişilmiştir.
• Kozikoğlu, İ. & Soyalp, H. (2018). Aday öğretmenlerin, danışman öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin aday öğretmen yetiştirme programına yönelik görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(4), 934-952. doi: 10.16986/HUJE.2018037027
• Köse, A. (2016). Okul yöneticilerinin görüşlerine göre aday öğretmen yetiştirme sürecinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 924-944. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/229548 sayfasından erişilmiştir.
• Levent, F. & Yazıcı, E. (2014). Singapur eğitim sisteminin başarısına etki eden faktörlerin incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 39(39), 121-143. doi: 10.15285/EBD.2014397401
• Lim, Y. H. (2006). Education in Singapore: preparation for school leadership. Australian Secondary Principals’ Association National Conference’ta sunulmuş bildiri, October, 2006. https://www.aps.sg/files/Conference%20Participation/0610%20ASPA%20Preparation%20for%20School%20Leadership%20LIM%20YAN%20HOCK.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Madden, T. (2003). Okul yöneticileri ve öğretmenler için düzenlenen hizmet içi eğitim etkinliklerinin değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ sayfasından erişilmiştir.
• Maya, İ. & Yılmaz, A. (2017). Eğitim denetimi sistemleri bakımından PISA’da başarı gösteren bazı ülkeler ile Türkiye’nin karşılaştırılması. Turkish Studies, 12(3), 467-492. doi: 10.7827/TurkishStudies.11438
• MEB. (2011). Öğretmen Denetim Rehberi, Rehberlik ve Denetim Başkanlığı. http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/61/02/319223/dosyalar/2015_04/15014638_ogretm en_denetim_rehberi.pdf sayfasından erişilmiştir.
• MEB. (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/20150417-4.htm sayfasından erişilmiştir.
• MEB. (2018). Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Performans Değerlendirme ve Aday Öğretmenlik İş ve İşlemleri Yönetmeliği Taslağı. https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ ogretim_dairesi/Meslek-Yuksekokullar%C4%B1/Ogretmen_Performans_Degerlendirme_ve_ Aday_Ogretmenlik.pdf sayfasından erişilmiştir.
• MEB. (2019). Millî Eğitim Bakanlığı Aday Memurlarının Yetiştirilmelerine İlişkin Yönetmelik. http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1843.pdf sayfasından erişilmiştir.
• MEB. (2020). 2023 Eğitim Vizyonu. https://2023vizyonu.meb.gov.tr/ sayfasından erişilmiştir.
• MEB. (2021). Millî Eğitim Bakanlığına Bağlı Eğitim Kurumlarına Yönetici Seçme ve Görevlendirme Yönetmeliği. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2021/02/20210205-1.htm sayfasından erişilmiştir.
• Mintzberg, H. (1973). The nature of managerial work. New York: Happer & Row.
• MOE. (2020). Ministry of Education Singapore. https://www.moe.gov.sg sayfasından erişilmiştir.
• Neff, K. A., Lauwerys, J. A. & Varış, F. (1979). Mukayeseli eğitim. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• NIE. (2020). National Institute of Education. https://www.nie.edu.sg/about-us/corporate-information. sayfasından erişilmiştir.
• Ng, P. T. (2003). The Singapore school and the school excellence model. Educational Research for Policy and Practice, 2(1), 27–39. doi: 10.1023/A:1024465302953
• Özdemir, M. (2014). Eğitim örgütlerinde insan kaynakları yönetimi: kuram uygulama teknik (1. b.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Özkan, Ö. A. & Baydemir, M. (2020). Okul müdürlerinin mahalli ve merkezi hizmet içi eğitim faaliyetlerine ilişkin görüşlerinin analizi. Black Sea Journal of Public and Social Science, 4(1), 18-23. https://dergipark.org.tr/tr/pub/bssocialscience/issue/56923/781284 sayfasından erişilmiştir.
• Özonay, İ. Z. (2004). Öğretmenlerin adaylık eğitimi programının değerlendirmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulmuş bildiri, 6–9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya. https://www.pegem.net/dosyalar/dokuman/352.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Phillips, D. & Schweisfurth, M. (2006). Comparative and international education. An introduction to theory, method and practice. London/NY: Continuum International Publishing Group.
• Saravanan, V. (2005). Thinking schools, learning nations’ implementation of curriculum review in Singapore. Educational Research for Policy and Practice, 4, 97–113. doi: 10.1007/s10671-005-1543-x
• Sarıca, R. & Turan-Özpolat, E. (2016). Aday öğretmen yetiştirme sürecine ilişkin aday öğretmen görüşleri (Gaziantep-Osmaniye illeri örneği). 4th International Conference on Curriculum and Instruction’da sunulmuş bildiri, Antalya. doi: 10.14225/Joh1467
• Sarıkaya, İ., Samancı, O. & Yılar, Ö. (2017). Aday öğretmen yetiştirme sürecinin aday ve danışman sınıf öğretmenlerinin görüşleri kapsamında değerlendirilmesi: bir karma yöntem çalışması. Gazi University Journal of Gazi Educational Faculty, 37(3), 939-989. http://www.gefad.gazi.edu.tr/tr/download/article-file/393029 sayfasından erişilmiştir.
• Saracaloğlu, A. S. & Ceylan, V. K. (2016). Farklı ülkelerde öğretmen yetiştirme: ABD, Güney Kore, İrlanda, Singapur ve Türkiye. The 4th International Congress on Curriculum and Instruction’da sunulmuş bildiri, Antalya. https://www.researchgate.net/publication/322405095_ Farkli_Ulkelerde_Ogretmen_Yetistirme_ABD_Guney_Kore_Irlanda_Singapur_ve_Turkiye sayfasından erişilmiştir.
• Saykal, A. & Sağır, Ş. U. (2020). Okul yöneticilerinin katıldıkları hizmet içi eğitimler hakkındaki görüşleri. 8. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Kongresi-Sosyal ve Eğitim Bilimleri içinde (s. 11-29). https://bookcites.com/index.jsp?modul=detay&book=661-20210302-sAnTlp4W9b.pdf&id=sGp h8ncBiGJ9QmQfiPt2 sayfasından erişilmiştir.
• Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45. http://yunus.hacettepe.edu.tr/~%20sadi/yayin/Seferoglu_Ogretmen_Yeterlikleri_BAAE_ 2004-58.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Şişman, M. (2014). Öğretim liderliği (5. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Tan, C. (2005). The potential of Singapore’s ability driven education to prepare students for a knowledge economy. International Education Journal, 6(4), 446-453. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ854998.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Tan, C. Y. & Dimmock, C. (2014). How a ‘top-performing’ Asian school system formulates and implements policy: the case of Singapore. Educational Management Administration & Leadership, 42(5), 743-763. doi: 10.1177/1741143213510507
• Tan, C., Koh, K. & Choy, W. (2016). The education system in Singapore. S. Juszczyk, (Ed.), Asian education systems içinde. Toruñ: Adam Marszalek Publishing House.
• Taşçıoğlu, C. (2006). Eğitim sektöründe kariyer yönetimi uygulamalarının örgütsel performans üzerindeki etkileri: teori ve bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ sayfasından erişilmiştir.
• Tunçer, P. (2012). Değişen insan kaynakları yönetimi anlayışında kariyer yönetimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 203-233. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/188002 sayfasından erişilmiştir.
• Türkoğlu, A. (2012). Karşılaştırmalı eğitim yansımaları. S. Aynal, (Ed.), Karşılaştırmalı eğitim nedir? içinde (s. 2-22). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Türkiye Okul Yöneticileri Raporu. (2019). Öncü Okul Yöneticileri Derneği. http://ispc.oncuyoneticiler.com/wp-content/uploads/2019/07/Rapor_1_TurkiyeOkul YoneticileriRaporu_2019_Kucuk.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Ulubey, Ö. (2018). Aday öğretmen yetiştirme programının değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 480-502. doi: 10.16986/HUJE.2017031014
• Uztosun, M. S. (2017). In-service teacher education in Turkey: English language teachers’ perspectives. Professional Development in Education, 43, 1-13. doi: 10.1080/19415257.2017.1374989
• Yang-Keo, S. D. (2016). Changing how schools and the profession are organized: building a foundation for a national system of teacher career ladders at the national center on education and the economy. (Doctoral Dissertation). https://dash.harvard.edu/handle/1/27013341 sayfasından erişilmiştir.