Self-Efficacy Perceptions, Career Choices, and the Opinions on the Impact of the COVID-19 Pandemic on Education of Newly Graduated Physicians

Yıl 2022, , 31 - 41, 31.12.2022

Mehmet Akif Nas , Esra Çınar Tanrıverdi

https://doi.org/10.25282/ted.1055858

Cited By: 1

Öz

Aim: The COVID-19 pandemic has affected the education field worldwide. During this process, medical education was first interrupted, and then the education shifted from face-to-face to online platforms. This study aimed to determine the self-efficacy perceptions on basic medical practices, opinions on the effects of the pandemic on education, and the career choices of newly graduated doctors who continued their education and graduated during the pandemic.
Methods: This descriptive study was conducted between 01.07.2021-22.07.2021 at Ataturk University, School of Medicine. Necessary permissions were obtained prior to the study. One hundred and fifty -one
newly graduated doctors participated in the study. The data were collected anonymously using an online survey. Participation in the survey was voluntary. Questions on the effects of the pandemic on education, career plans and self-efficacy perceptions on basic medical practices were posed to the participants. Data were analyzed with the SPSS 25 statistical package program. Descriptive statistics were presented as mean and standard deviation, and categorical variables were presented as numbers and percentages.
Results: 19.9% of the doctors participating in the study stated that they wanted to work abroad and 74.2% stated that they wanted to receive specialty training in Turkey. 32.5% of newly graduated doctors believed that their education was disrupted during the COVID-19 pandemic. The clinical applications that the doctors considered themselves the most competent were inserting a urinary catheter (96%), measuring and evaluating blood glucose with a glucometer (96%), applying oxygen and nebulous‐inhaler therapy (94%), performing and removing superficial sutures (92.1%), and measuring blood pressure (92.1%). Of the doctors, 43.7% stated that they could not perform episiotomy and suturing, 33.8% spontaneous vaginal delivery, 20.5% post-natal mother care, and 20.5% tick removal procedures. The rate of those who stated that they could perform episiotomy and stitching, provide postpartum maternal care, prepare a forensic report, issue a death certificate, perform a pregnancy examination, gynecological examination and forensic examination easily was less than 10%. No one stated that they could easily perform spontaneous vaginal delivery.
Conclusions: The self-efficacy perceptions of newly graduated doctors on basic medical practices were found to be quite low for some applications. The education program should be evaluated and developed to include these practices and increase self-efficacy perceptions.

Anahtar Kelimeler

Medical Education, COVID-19, Self-Efficacy

Yeni Mezun Hekimlerin Öz Yeterlik Algıları ve Kariyer Tercihleri ile Covid-19 Pandemisinin Eğitime Etkisiyle İlgili Görüşleri

Öz

Amaç: Covid-19 pandemisi tüm dünyada eğitim alanını etkilemiştir. Bu süreçte tıp eğitimine önce ara verilmiş, ardından eğitim yüz yüze platformdan çevrimiçi alana taşınmıştır. Bu çalışma ile eğitimlerinin bir bölümü Covid-19 pandemisine denk gelen ve pandemi devam etmekteyken mezun olan hekimlerin temel tıbbi uygulamalara ilişkin öz yeterlik algılarının, pandeminin eğitime etkisi hakkındaki görüşlerinin ve kariyer tercihlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, 01.07.2021-22.07.2021 tarihleri arasında Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde gerçekleştirildi. Çalışma öncesinde gerekli izinler alındı. Araştırmaya 151 yeni mezun hekim katıldı. Veriler, çevrimiçi bir anket aracılığıyla anonim olarak toplandı. Ankete katılım gönüllülük esasına göre sağlandı. Katılımcılara pandeminin eğitime etkisi, kariyer planları ve temel tıp uygulamalarına ilişkin öz yeterlik algıları soruldu. Veriler SPSS 25 istatistik paket programında analiz edildi. Tanımlayıcı istatistikler ortalama ve standart sapma, kategorik değişkenler sayı ve yüzde olarak sunuldu.
Bulgular: Çalışmaya katılan hekimlerin %19,9’u yurtdışında çalışmak istediğini, %74,2’si Türkiye’de uzmanlık eğitimi almak istediğini belirtmiştir. Yeni mezun hekimlerin %32,5’i Covid-19 döneminde eğitimlerinin eksik kaldığını düşünmektedir. Hekimlerin kendilerini en çok yetkin gördüğü klinik uygulamalar idrar sondası takabilme (%96), glukometre ile kan şekeri ölçümü yapabilme ve değerlendirebilme (%96), oksijen ve nebul‐inhaler tedavisi uygulayabilme (%94), yüzeyel sütür atabilme ve alabilme (%92,1), kan basıncı ölçümü yapabilme (%92,1) becerileridir. Hekimlerin %43,7’si epizyotomi açabilme ve dikebilme, %33,8’i normal spontan doğum yaptırabilme, %20,5’i doğum sonrası anne bakımını yapabilme, %20,5’i kene çıkartabilme işlemlerini yapamayacağını belirtmiştir. Epizyotomi açabilme ve dikebilme, doğum sonrası anne bakımını yapabilme, adli rapor hazırlayabilme, ölüm belgesi düzenleyebilme, gebe muayenesi, jinekolojik muayene ve adli muayeneyi rahatlıkla yapabileceğini ifade edenlerin oranı %10’un altındadır. Normal spontan doğumu rahatlıkla yaptırabileceğini belirten olmamıştır. Çalışmaya katılan hekimlerin %19,9’u yurtdışında çalışmak istediğini, %74,2’si Türkiye’de uzmanlık eğitimi almak istediğini belirtmiştir. Yeni mezun hekimlerin %32,5’i Covid-19 döneminde eğitimlerinin eksik kaldığını düşünmektedir. Hekimlerin kendilerini en çok yetkin gördüğü klinik uygulamalar idrar sondası takabilme (%96), glukometre ile kan şekeri ölçümü yapabilme ve değerlendirebilme (%96), oksijen ve nebul‐inhaler tedavisi uygulayabilme (%94), yüzeyel sütür atabilme ve alabilme (%92,1), kan basıncı ölçümü yapabilme (%92,1) becerileridir. Hekimlerin %43,7’si epizyotomi açabilme ve dikebilme, %33,8’i normal spontan doğum yaptırabilme, %20,5’i doğum sonrası anne bakımını yapabilme, %20,5’i kene çıkartabilme işlemlerini yapamayacağını belirtmiştir. Epizyotomi açabilme ve dikebilme, doğum sonrası anne bakımını yapabilme, adli rapor hazırlayabilme, ölüm belgesi düzenleyebilme, gebe muayenesi, jinekolojik muayene ve adli muayeneyi rahatlıkla yapabileceğini ifade edenlerin oranı %10’un altındadır. Normal spontan doğumu rahatlıkla yaptırabileceğini belirten olmamıştır.
Sonuç: Yeni mezun hekimlerin temel hekimlik uygulamalarına ilişkin öz yeterlik algıları bazı uygulamalar için oldukça düşük seviyededir. Eğitim programının değerlendirilmesi, bu uygulamaları kapsayacak ve öz yeterlik algılarını arttıracak şekilde geliştirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tıp Eğitimi, COVID-19, Öz Yeterlik

Kaynakça

• 1. Ünalan PC, Kalaça S, Çifçili S, Uzuner A, Akman M, SARIKAYA Ö, et al. Temel Hekimlik Uygulamalarinin Öğretilmesi İçin Bir Program Modeli: Klinik Uygulamalara Giriş. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006;22(22):10-6.
• 2. Batı AH, Sayek İ. Tip Eğitimi ve Covid-19 Salgini. https://www.ttb.org.tr/kutuphane/covid19-rapor_6/covid19-rapor_6_Part67.pdf (Ulaşma tarihi 10.11.2021)
• 3. Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı 2020. https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Ulusal-cekirdek-egitimi-programlari/mezuniyet-oncesi-tip-egitimi-cekirdek-egitimi-programi.pdf (Ulaşma tarihi 10.09.2021)
• 4. Kotaman H. Özyeterlilik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2008;21(1):111-33.
• 5. Aydin R, Yunus Ö, Argon T. Öğretmen adaylarının öz yeterlik algıları ile akademik alanda arzularını erteleme düzeylerine yönelik görüşleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2014;40(40):1-12.
• 6. Sahi PK, Mishra D, Singh T. Medical education amid the COVID-19 pandemic. Indian pediatrics. 2020;57(7):652-7.
• 7. TC Sağlık Bakanlığı, Yönetim Hizmetleri Genel Mdürülüğü. 101. Devlet Hizmet Yükümlülüğü Kurası 2021 https://yhgm.saglik.gov.tr/TR-85705/101-donem-devlet-hizmeti-yukumlulugu-kurasi.html (Ulaşma tarihi 11.12.2021)
• 8. Özcan H, Elkoca A, KIZILKAYA NB. Sahada Çalışan Paramediklerin Karşılaştıkları Obstetrik Vakalar. Medical Sciences.16(1):49-57.
• 9. Koç İ, Türkyılmaz S, Ergöçmen B. Türkiye Ulusal Anne Ölümleri Çalışması. 2005.
• 10. Korkmaz A, Aydın Ş, Çamurdan AD, Okumuş N, Onat FN, Özbaş S, et al. Türkiye’de bebek ölüm nedenlerinin ve ulusal kayıt sisteminin değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2013;56(3):105-21.
• 11. TC Sağlık Bakanlığı, Sağlik Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü. Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2019. https://sbsgm.saglik.gov.tr/TR,82338/saglik-istatistikleri-yilligi-2019-yayinlanmistir.html (Ulaşma tarihi 23.11.2021)
• 12. Kumral B, Özdeş T. Tekirdağ İlindeki Hekimlerin Adli Tıp Uygulamalarına Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi. 2014;28(2):141-53.
• 13. Özdemir Ç, Mıstık S. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İntörn Hekimlerinin Adli Tıp Hizmetlerine Bakışı. Tıp Eğitimi Dünyası. 2004;15(15).
• 14. Demir V, Korkmaz M, Uysal C, Bucaktepe PGE, Bucaktepe A, Çelepkolu T. Tıp Fakültesi Son Sınıf Öğrencileri ve Tıpta Uzmanlık Öğrencisi Doktorların Adli Raporlar Konusundaki Bilgi ve Tutumları. Konuralp Medical Journal. 2019;11(2):190-4.
• 15. Günay O. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi son sınıf öğrencilerinin tıp eğitimi hakkındaki düşünceleri. Tıp Eğitimi Dünyası. 2002;7(7).
• 16. Mistik S, Naçar M, Şahan H, Öztürk A. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde beceri eğitiminin değerlendirilmesi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2005;19(19):46-51.
• 17. Atilgan B, Temizayak F, Çağiran T, Ege O, Gürler G, Turan S, et al. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem VI Öğrencilerinin Tıp Fakültesinde Hekimlik Becerileri Eğitimine Yönelik Görüşleri. Tıp Eğitimi Dünyası. 2020;19(57):5-25.
• 18. Özan S, Karademir S, Velipasaoğlu S, Gürsel Y, Taşkıran C, Musal B. Dokuz Eylül Ünversitesi Tip Fakültesi’nde Tip Eğitimine Yeni Başlayan Öğrencilere Yönelik Durum Değerlendirme Çalişmasi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2006;23(23):12-8.
• 19. Timbil S, Sema Ö, Velipaşaoğlu S, Gürsel Y, TAŞKIRAN C, Musal B. Tip Eğitimine Yeni Başlayan Öğrencilere Yönelik Durum Değerlendirme Çalismasi: İki Yila Ait Verilerin Karşilastirmasi. Tıp Eğitimi Dünyası.26(26):1-11.
• 20. Nejat A, Elif PE, Öziş SE. TOBB ETÜ Tıp Fakültesi Covid-19 Pandemisi Uzaktan Eğitim Deneyimi. Tıp Eğitimi Dünyası.20(60-1):11-5.
• 21. Özhasenekler A, Tufan Açç, Yilmaz G, Cevahir N, Öncel Ö, Ersoy R. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesinde 2019-2020 Akademik Yılı COVID-19 Salgını Döneminde Tıp Eğitiminin Yönetimi. Tıp Eğitimi Dünyası.20(60-1):91-6.
• 22. Tengiz F, Koç EM. Covid-19 Pandemi Dönemi İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Öğretim Deneyimi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2021;20(60-1):67-71.
• 23. Yilmaz Da, Karadeniz Pg, Bayram A, Akkin Sm. SANKO Üniversitesi Tıp Fakültesinde COVID-19 Pandemi Döneminde Tıp Eğitimi Süreci. Tıp Eğitimi Dünyası.20(60-1):78-82.
• 24. Tozcu D, Gülen Ş. COVID-19 Salgını Sürecinde Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Çevrimiçi Eğitim Sistemine Bakış Açılarının ve Verimliliklerinin Değerlendirilmesi. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi.54(2):160-6.