Amaç: Bu çalışma, sağlık bilimleri öğrencilerinin COVID-19 pandemisi sürecinde uzaktan eğitim deneyimlerinin sosyodemografik faktörler bağlamında incelenmesi amacıyla tasarlandı.
Yöntem: Bu anket çalışmasına, pandemi sürecinde gerçek-zamanlı bir ders sistemi üzerinden uzaktan eğitim almış olan toplam 192 sağlık bilimleri öğrencisi dahil edildi. Online anket formu katılımcı özellikleri ve uzaktan eğitime dair kişisel görüş ve deneyimlere yönelik maddeler üzerinden, toplam popülasyonda ve ayrıca cinsiyet, üniversite (devlet ve vakıf) ve yerleşim bölgesi (şehir ve kırsal) alt gruplarında değerlendirildi.
Bulgular: Uzaktan eğitim, öğrencilerin sadece %38,0’i tarafından teorik dersler için ve sadece %22,4’ü tarafından uygulamaları dersler için yeterli bulundu. Uzaktan eğitim, öğrencilerin %55,2’si tarafından uygulamaları derslere odaklanma açısından ve %45,8’I tarafından bilgi kazanımı açısından kampüs eğitimine göre daha az avantajlı bulundu. Gerçek-zamanlı derslerin kayıt edilerek sonradan ulaşılabilmesi (%61,5, daha çok erkekler ve kırsal bölgede yaşayanlar tarafından) ve bireysel hıza göre öğrenme opsiyonu sunması (%29,2, daha çok kız öğrenciler ve kırsal bölgede yaşayanlar tarafından) uzaktan eğitimin başlıca avantajları olarak belirtilirken, teknik problemler (%33,9, daha çok vakıf üniversiteleri ve kırsal bölge için), yüksek motivasyon/disiplin gereksinimi (%33,3, daha çok devler üniversiteleri ve kırsal bölge için) ve daha düşük öğrenme etkinliği (%29,2, daha çok kız öğrenciler tarafından) uzaktan eğitimin başlıca dezavantajları olarak belirtildi. Öğrencilerin çoğu uygulamalı derslerin düzenli takibinde zorlandıklarını (%62,0) ve kısıtlı bilgisayar ve internet erişimi nedeniyle gerçek-zamanlı dersleri takipte sorun yaşadıklarını (%82,8) ifade etti. Uzaktan eğitim kampüs eğitimine göre, öğrencilerin %55,2’si tarafından uygulamalı derslere odaklanma açısından daha dezavantajlı ve öğrencilerin %45,8’i tarafından bilgi kazanımı açısından daha verimsiz bulundu.
Sonuç: Bulgularımız, çoğu sağlık bilimleri öğrencisinin COVID-19 pandemisi sürecinde deneyimledikleri uzaktan eğitimi, özellikle uygulamalı dersler açısından, tatminkâr bulmadığına işaret etmektedir. Uzaktan eğitimin başlıca zorlukları, teknik ve altyapı kaynakları, eğitimin içerik ve öğrenme materyalleri açısından amacı karşılamadaki etkinliği ve eğitmenlerin öğretme becerileri ve sisteme adaptasyonu ile ilgili problemler olarak belirtilirken, derslerin kaydedilerek sonradan erişimine imkan vermesi ve bireysel öğrenme hızının uygulanabilir olması uzaktan eğimin başlıca avantajları olarak belirlendi.
N/A
Aim: This study aimed to evaluate distance education experience by health science students during COVID-19 pandemic in relation to sociodemographic factors.
Methods: A total of 192 health science students having distance education during pandemic via a live lesson system were included in this questionnaire-based survey. The online questionnaire form elicited items on participant characteristics, and personal opinions and experience on distance education, which were evaluated overall and with respect to gender, university (state vs. foundation) and place of residence (urban vs. rural) subgroups.
Results: Only 38.0% and 22.4% of students considered distance education to be sufficient for theory-based and practical-based courses, respectively. Distance education was considered less advantageous than on-campus education in terms of focusing the practical-based courses by 55.2% of students, and to be less effective in terms of gaining knowledge by 45.8%. Ability to record and later access to live lectures (61.5%, more commonly by males and for urban location) and pacing options (29.2%, more commonly by females and for rural location) were the most commonly reported advantages of distance education, while the most commonly reported disadvantages were technical problems (33.9%, more commonly for foundation universities and rural location), need for strong self-motivation/discipline (33.3%, more commonly for state universities and rural location) and lesser learning efficiency (29.2%, more commonly by females). Most of the students reported problems in regularly following the practical-based live courses (62.0%) and difficulties with following live courses due to limited personal access to a computer and the internet (82.8%). Distance education was considered less advantageous than on-campus education in terms of focusing the practical-based courses by 55.2% of students, and to be less effective in terms of gaining knowledge by 45.8%.
Conclusions: Our findings revealed that distance education experience during the COVID-19 pandemic was considered not satisfactory, particularly for practical-based courses, by most health science students. Technical and infrastructural resources, the compatibility of content and learning materials with the purpose of the course and the teaching skills and compliance of the instructors were considered as the major challenges in distance education, while the ability to record and later access to live lectures and pacing options were the main advantages of distance education.
COVID-19 Pandemic Distance Education Advantages Effectiveness
None
N/A
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Tıp Eğitimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Proje Numarası | N/A |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 14 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |