Evaluation of Communication Skills of Dentistry and Medical Faculty Students

Yıl 2021, , 33 - 43, 31.12.2021

Nezahat Arzu Kayar , Mustafa Daloğlu , Yeşim Şenol

https://doi.org/10.25282/ted.820614

Öz

Aim: This study aims to evaluate the communication skills of dentistry and medical faculty students.
Methods: This study was conducted with senior students (n = 240) attending Akdeniz University Faculty of Medicine and 4th and 5th grade (n = 123) students attending the Faculty of Dentistry in the 2018-2019 academic year. The independent variables of the study were determined as the faculty of education, gender and the perception of income level. To evaluate the communication skills of the participants, the Communication Skills Inventory (IBE) developed by Ersanlı and Balcı was used. The scale consists of three sub-dimensions: cognitive, affective and behavioral. As each sub-dimension can be evaluated separately, the general communication skill level of the individual can be determined by the total score obtained from the scale.
Results: Medical students scored higher than dentistry students in Communication Skills Inventory with all sub-dimensions (p <0.001). When the total score obtained from IBE was examined, it was found that the total scores of the female participants were significantly higher than the men (dentistry faculty p = 0.04, medical faculty p = 0.02). There was no significant effect of the perception of income level on the total score obtained from IBE. When the sub-dimension scores relevant to income level were examined, a significant difference was found in both faculties in the behavioral dimension. However, according to the differences determined, while high income in dentistry students decreased the behavioral dimension scores (p = 0.03), it increased it in medical students (p = 0.04).
Conclusions: It is thought that the high level of communication skills of medical students depends on the structured and applied training they receive. In line with these results, it is deemed necessary to develop a structured training program for the Faculty of Dentistry to achieve its communication skills goals. 

Anahtar Kelimeler

Communication Skills, Medical Education, Dentistry Education

Diş Hekimliği ve Tıp Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı; diş hekimliği fakültesinde ve tıp fakültesinde eğitim görmekte olan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin değerlendirilmesidir.
Yöntem: Çalışma, 2018-2019 eğitim döneminde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini Akdeniz Üniversitesi Tıp fakültesine devam eden son sınıf (n=240) ve diş hekimliği fakültesine devam eden 4. ve 5. sınıf (n=123) öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmanın bağımsız değişkenleri eğitim alınan fakülte, cinsiyet ve gelir düzeyi algısı olarak belirlenmiştir. Katılımcıların iletişim becerileri düzeylerini değerlen¬dirmek için Ersanlı ve Balcı’nın gelişti¬rdiği “İletişim Becerileri Envanteri (İBE)” kullanılmıştır. İBE, bilişsel, duyuşsal ve davranışsal üç alt boyuttan oluşmaktadır. Her alt boyut ayrı ayrı değerlendi-rilebileceği gibi ölçekten alınan toplam puan ile kişilerin ge¬nel iletişim beceri düzeyi tahmin edilmektedir.
Bulgular: Tıp fakültesi öğrencileri diş hekimliği öğrencilerine göre iletişim becerileri envanterinden tüm alt boyutları ile birlikte daha yüksek puan almıştır (p<0.001). İletişim Becerileri Envanteri’nden alınan toplam puan incelendiğinde, Kadın katılımcıların İBE’den aldıkları toplam puanların erkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (diş hekimliği fakültesi p=0,04, tıp fakültesi p=0,02). Gelir düzeyi algısının İBE’den alınan toplam puan üzerine anlamlı etkisi saptanmamıştır. Alt boyutlar incelendiğinde, davranışsal boyutta her iki fakültede anlamlı fark saptanmıştır. Ancak burada saptanan farklara göre diş hekimliği fakültesinde yüksek gelir davranışsal boyut puanlarını düşürürken (p=0,03) tıp fakültesinde yükseltmektedir (p=0,04).
Sonuç: Tıp fakültesi öğrencilerinin yüksek iletişim becerileri düzeyinin almakta oldukları yapılandırılmış, uygulamalı eğitimlere bağlı olduğu düşünülmektedir. Bu sonuçlar doğrultusunda diş hekimliği fakültesinin, iletişim becerileri hedeflerine ulaşabilmesi için yapılandırılmış bir eğitim programı geliştirilmesi gerekli görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

İletişim Becerileri, Tıp Eğitimi, Diş Hekimliği Eğitimi

Kaynakça

• Referans1 Laidlaw TS, MacLeod H, Kaufman DM, Langille DB, Sargeant J. Implementing a communication skills programme in medical school. Medical Education 2002;36:115-24
• Referans2 CanMEDS 2015 Physician Competency Framework. Frank JR, Snell L, Sherbino J, Eds. Royal College of Physicians and Surgeons of Canada, Ottawa, 2015 [Internet].
• Referans3 Goodmedicalpractice. General MedicalCouncil, Manchester, 2013.
• Referans4 Swing SR. The ACGME outcome project: retrospective and prospective.Medical Teacher 2007;29:648-54
• Referans5 Noble LM, Scott-Smith W, O'Neill B, Salisbury H; UK Council of Clinical Communication in Undergraduate Medical Education. Consensus statement on an updated core communication curriculum for UK undergraduate medical education. Patient Educ Couns. 2018;101(9):1712-9.
• Referans6 Hajek P, Najberg E, Cushing A. Medical students' concerns about communicating with patients. Medical Education. 2000;34:656-8.
• Referans7 Van Dalen J, Bartholomeus P, Kerkhofs E, et al. Teaching and assessing communication skills in Maastricht: the first twenty years, Medical Teacher 2001;23(3): 245-51.
• Referans8 Ersanlı K, Balcı S. İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 1998;2(10):7-12.
• Referans9 Şenol Y, Özdoğan M, Oktay C, Tümtürk Yılmaz T, Bozcuk H. Hasta Hekim İletişimi-İletişim Becerileri Eğitimi ve Eğiticilerin Rol Modelliği. Tıp Eğitimi Dünyası 2011;(31):38-44.
• Referans10 AkyurtN. Sağlıkta İletişim ve Marmara Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2009;4:15-33
• Referans11 Özdemir G. Ebelik ve Hemşirelik Öğrencilerinin İletişim Becerileri ve Yaşam Yönelimlerinin Stresle Baş etme Tutumları Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul, 2011.
• Referans12 Korkut F. İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 1996;2(7):18-23
• Referans13 Tutuk A, Al D, Doğan S. Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2002;6(2):36-41.
• Referans14 Demi̇r Karabulut S, Zengi̇n H, Yıldırım R, Yılmaz Çeli̇k Z. Tıp Fakültesi Dönem 1-2-3 Öğrencilerinin İletişim ve Empati Becerilerinin Analizi. Tıp Eğitimi Dünyası. 2020;58:42-53.
• Referans15 Çetinkaya Z. Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkinGörüşlerinin Belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 2011;9(2):567-76.
• Referans16 Masoumi R, Zakeri A, Ojaghi H, Farzaneh E. Communication skills (verbal, listening, feedback) among Ardabil Azad university medical students and related factors. Int J Sci Rep 2017;3(3):76-8.
• Referans17 Uğurlu M, Erdem R. Stajyer diş hekimlerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2017;29:233-64
• Referans18 Sugawara A, Ishikawa K, Motoya R, Kobayashi G, Moroi Y, Fukushima T. Characteristics and Gender Differences in the Medical Interview Skills of Japanese Medical Students. Intern Med. 2017;56(12):1507-13.
• Referans19 Yılmaz B. Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası İletişim Becerileri ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla, 2007.
• Referans20 Keskin D. Hemşirelik Yüksekokulu 1. Sınıf Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Empati Becerileri Arasındaki İlişki. İ.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Esasları Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2010.
• Referans21 Toy S. Mühendislik ve Hukuk Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri Açısından karşılaştırılması ve İletişim Becerileriyle Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkiler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji, Sosyal Psikoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2007.
• Referans22 Erigüç G, Eriş H. Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri:Harran Üniversitesi Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 2103;12(46):232-54.
• Referans23 McNeill C, Shattell M, Rossen E, Bartlett R. Relationship skills building with older adults. J Nurs Educ 2008;6:269-71.
• Referans24 Rahman A. Initial assessment of communication skills of intern doctors in history-taking. Medical Teacher 2000;22:184-8.
• Referans25 Sanson-Fisher R, Maguire P. Should skills in communicating with patients be taught in medical schools? Lancet 1980;2(8193):523-6.
• Referans26 Heavey A. Learning to talk with patients. British Journal of Hospital Medicine. 1988;39(5):433-439 . Referans27 Korkut, F.Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.2015;28:143-9
• Referans28 Demirci EE. İletişim Becerileri Eğitiminin Mesleki Eğitim Merkezi’ne Devam Eden Genç İşçilerin İletişim Becerilerini Değerlendirmelerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. 2002
• Referans29 Yüksel-ŞahinF.Grupla İletişim Becerileri Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. 1997
• Referans30 Batenburg V, Smal JA. Does a communication course influence medical students’ attitudes? Medical Teacher 1997;19(4):263-9.
• Referans31 Senol Y, Ozdogan M, Bozcuk H. Effects and permanency of the training program "communication with cancer patients" on the opinions of students. J Cancer Educ. 2012;27(2):338-341. doi:10.1007/s13187-012-0309-4)