Amaç: Öğrenme öğrencinin bilgiyi kavrama, zihninde yer etme ve o
bilgiyi kullanabilme sürecidir.
Eğitimciler öğrencilerinin öğrenme tercihine hitap eden bir şekilde
eğitim verdiklerinde, öğrencinin akademik başarısı olumlu yönde etkilenecektir.
Bu çalışmada acil tıp hekimlerinin öğrenme tercihlerinin belirlenmesi
hedeflendi.
Materyal-Metot: Çalışmaya Türkiye’de acil tip uzmanlık
eğitimi veren on bir kamu hastanesinde çalışan 330 acil tıp hekiminden
çalışmaya katılmayı kabul eden 223’ü dahil edildi. Katılımcılara yüz yüze veya
posta yoluyla ulaşarak yedi sorudan oluşan anket ve on altı sorudan oluşan VARK
testi (version7.8) Türkçe olarak uygulandı. Katılımcılara yaş, cinsiyet,
çalıştığı kurumun tipi, acil serviste çalışma süreleri, acil servisteki görev
durumu, sağlık personeline eğitim verip vermedikleri, daha önce eğitici eğitimi
alıp almadıkları soruları yöneltildi. Çalışmanın analizleri SPSS software
(version 19.0, SPSS Inc., Chicago, IL) paket programı kullanılarak yapıldı
Bulgular: Katılımcıların %61,9’u (n=138) erkekti.
Üniversite hastanesinde çalışan hekimler grubun %63,2’ sini (n= 141)
oluşturmaktaydı. Katılımcıların %57,4’ü (n=128) sağlık personeline eğitim
verdiği ve %67, 3’ünün (n= 150) eğitici eğitimi almadığı tespit edildi. Grubun
öğrenme tercihlerinde en çok AK %15,7 (n=35)
ve ARK %14,8 (n=33) tercih edildi. Katılımcıların öğrenme tercihleri %43
(n=96) bimodal, %31,8 (n=71) trimodal dağılım gösterdi.
Tartışma ve sonuç: Tek eğitim stili çoğu acil tıp hekimi
için, hatta bir acil tıp hekimi için bile uygun değildir. En iyi öğrenme
şeklinin iki komponenti vardır. Birisi öğrenicinin tercihine uygun eğitim
sunulması, diğeri ise öğrenicinin kendi öğrenim şeklinin bilincinde olmasıdır.
Eğitim faaliyetlerinin eğitici eğitimi almış eğitmenler tarafından uygulanması,
eğitim materyallerinin görsel, işitsel, okuma-yazma, kinestetik modüller
içermesi mükemmel bir öğrenim ortamı sunar.
Acil tıp hekiminin kendi öğrenim tercihinin farkında olması ve her tip
eğitim tercihine uygun ögeler içeren eğitim müfredatı hazırlanması eğitimde
başarı ve kalitenin artmasına olumlu yönde katkıda bulunacaktır
Background: Learning is the process of the student's concept of knowledge, imprinted on the mind, and the ability to use that knowledge. This study aimed to determine the learning preferences of emergency physicians.
Methods: A total of 223 emergency physicians working in eleven public hospitals and agreed to participate the study were included in the study. Participants evaluated with a questionnaire consisting of seven questions and Turkish translation of VARK [visual (V), aural (A), kinesthetic (K), Read- Write (R)] (version 7.8) consisting of sixteen questions, by face-to-face or by mail. We probed the participants’ position in emergency department, whether they had taken place in emergency staff training, and whether they had already attended to a facilitation skills course .
Results: 63.2% (n = 141) of the physicians were working in the university hospital. It was found that 57.4% (n = 128) of the participants took charge in training of emergency staff and 67.3% (n = 150) did not attended to a facilitation skills course. In the learning preferences of the group, AK was the most favored by 15,7% (n = 35) and ARK was 14,8% (n = 33). Learning preference distribution of the participants were 43% (n = 96) bimodal and 31.8% (n = 71) trimodal.
Conclusions: The best learning style has two components. One of those to provide appropriate training to the preference of the learner, and the other is that the learner is aware of his own learning style. Implementation of training activities by trained trainers, provides an excellent learning environment in which the training materials contain visual, auditory, read-write and kinesthetic modules. The awareness of the emergency physicans own learning preference and the preparation of curriculum containing the items appropriate for all types of medical training preferences will contribute positively to the success and quality of education.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 17 Sayı: 53 |