Contributions of Empiricist Tradition to Philosophy of Language

Yıl 2023, Sayı: 19, 125 - 139, 14.06.2023

Svıtlana Nesterova Coşkun

https://doi.org/10.55256/temasa.1264119

Öz

Being focusing mainly on the problem of knowledge, modern thinkers recognized the essential role of language in the process of knowledge formation and transfering, and so began to investigate the nature and properties of language. The most important linguistic theories of the age were developed within the empiricist and rationalist traditions. This paper aims to evaluate the contribution of empiricist philosophers to the philosophy of language and linguistics. To this end, the article analyzes the main views on the language of such prominent representatives of the movement as Francis Bacon, Thomas Hobbes and John Locke, as well as evaluates how they developed over time and what effects they had. In general, empiricist thinkers share the view that language is an important but limited and imperfect tool for capturing and communicating our thoughts. The paper shows that three basic problems can be identified in the language theories of empiricist thinkers: (1) the problem of concepts and conceptualization in the context of the problem of expressing thoughts in language, (2) the function of signs in the context of transmitting thought to others; and (3) the development of philosophical grammar and universal language in the context of seeking a way to correct the flaws in existing languages. As our research shows, the discussions within the scope of these problems not only set the agenda of modern language studies, but also formed an important theoretical background for today's philosophy of language.

Anahtar Kelimeler

Empiricism, Philosophy of Language, Francis Bacon, Thomas Hobbes, John Locke, Theory of Signs, Universal Language

Ampirist Geleneğin Dil Felsefesine Katkıları

Öz

Ağırlıklı olarak bilgi problemi üzerinde odaklanan Yeniçağ düşünürleri, bilgi oluşumu ve iletimi sürecindeki dilin kritik rolünü kavrayarak, dilin doğasını ve özelliklerini araştırmaya yönelmişlerdir. Çağın en önemli dil kuramları ampirist ve rasyonalist gelenekler dahilinde geliştirilmiştir. Bu makale, ampirist filozofların dil felsefesine ve dil bilimine katkılarını değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bunun için çalışmada, akımın başlıca temsilcisi olarak Francis Bacon, Thomas Hobbes ve John Locke’un dile dair temel iddiaları analiz edilerek, söz konusu görüşlerin zaman içeresinde nasıl geliştiği ve ne gibi etkiler yarattığı ele alınmaktadır. Genel olarak ampirist düşünürler, dilin düşüncelerimizi kaydetme ve iletme hususunda önemli olmakla birlikte, sınırlı ve kusurlu bir araç olduğu görüşünü paylaşmaktadır. Makalemiz, ampirist düşünürlerin dil kuramlarında üç temel problemin belirlenebileceğini ortaya koymaktadır: (1) Düşüncelerin dilde ifade edilmesi bağlamında ortaya çıkan kavram ve kavramsallaştırılma meselesi; (2) düşüncenin iletilmesi bağlamında göstergelerin işlevi; ve (3) mevcut dillerdeki kusurları giderme yolunun arayışı bağlamında felsefi gramer ile evrensel dil projesi. Araştırmamızın gösterdiği gibi, bu problemler kapsamındaki tartışmalar Yeniçağ dil araştırmalarının gündemini belirlediği gibi, günümüz dil felsefesi için de önemli kuramsal arka planı oluşturmuştur.

Anahtar Kelimeler

Ampirizm, Dil Felsefesi, Gösterge Kuramı, Evrensel Dil, Francis Bacon, Thomas Hobbes

Kaynakça

• Altınörs, Atakan. İdealar ve Dil Bağlamında Locke ile Leibniz. İstanbul: Bilge Kültür Sanat, 2016.
• Arnauld, Antoine and Claude Lancelot. General and Rational Grammar: The Port-Royal Grammar. Translated by: J. Rieux and B. E. Rollin, The Hague: Mouton, 1975.
• Bacon, Francis. “On the Dignity and Advancement of Learning” in The Works of Francis Bacon. Collected and Edited by: J. Spedding, R. L. Ellis and D. D. Heath, 13-377. Cambridge: The Riverside Press, 1882.
• Bacon, Francis. Novum Organum. Çeviren: Talip Kabadayı, Ankara: Bilgesu Yayıncılık, 2019.
• Berkeley, George. İnsan Bilgisinin İlkeleri Üzerine. Çeviren: Halil Turan, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları, 1996.
• Bravo, Hamdi. “Locke’un Soyut Genel İde Anlayışı,” Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi 10, (Güz 2010): 95-115.
• Descartes, René. Philosophical Writings. Translated by: J. Cottingham, R. Stoothof, D. Murdook and A. Kenny, Cambridge: Cambridge University Press, 1991.
• Eco, Umberto. The Search for the Perfect Language. Wiley, Blackwell, 1997.
• Ergat, Emir Ali. John Locke ve G. Berkeley’de Dil, Düşünce ve Varlık İlişkisi. İstanbul: Cinius Yayınları, 2017.
• Formigari, Lia. Language and Experience in 17th-Century British Philosophy. Amsterdam & Philadelphia: John Benjamins, 1988.
• Hobbes, Thomas. “Elements of Philosophy. The First Section, Concerning Body” in The Collected Works Of Thomas Hobbes, Edited by: W. Molesworth, 1-532. London: Routledge/Thoemmes Press, 1992.
• Hobbes, Thomas. Leviathan. Oxford: Clarendon Press, 1965.
• Leibniz, Gottfried Wilhelm. “Characteristica Univversalis Fikrinin Tarihi” Toplu Eserler içinde, Çeviren: G. Mayorova, 412-418. Moskova: Mısl, 1984.
• Leibniz, Gottfried Wilhelm. New Essays Concerning Human Understanding. Translated by: Alfred Gideon Langley, Chicago-London: The Open Court Publishing Company, 1916.
• Locke, John. An Essay Concerning Human Understanding. London: 1825.
• Locke, John. İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme. Çeviren: Vehbi Hacıkadiroğlu, İstanbul: Ara Yayıncılık, 1992.
• Locke, John. Kelimelerin Suistimali. Çeviren: Büşra Erdurucan, İstanbul: Tefrika Yayınları, 2020.
• Locke, John. Kelimelerin Suistimali. Çeviren: H. Bravo, Ankara: Fol Yayınları, 2021.
• Ott, Walter R. Locke’s Philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press, 2003.