FİNANSAL KOŞULLARIN TAYLOR KURALININ GEÇERLİLİĞİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: TÜRKİYE ÜZERİNE AMPİRİK BULGULAR

Yıl 2019, TÜRKİYE EKONOMİSİ ÖZEL SAYISI, 107 - 126, 30.06.2019

Coşkun Akdeniz , Abdurrahman Nazif Çatık

https://doi.org/10.30626/tesamakademi.584301

Cited By: 7

Öz

Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın (TCMB) öncelikli hedefi, enflasyon hedeflemesi rejiminin benimsenmesi ile birlikte fiyat istikrarını sağlanması ve korunması olarak belirlenmiştir. Ancak, 2008 Küresel finansal krizinden sonra TCMB’nin amaç fonksiyonu, finansal piyasalardaki dalgalanmaların ve sağlıksız fiyat oluşumlarının etkilerinin önlenmesi için finansal istikrarın sağlanmasını da içerecek şekilde yeniden düzenlenmiştir. Bu çerçevede bu makale, Türkiye’deki finansal koşullardaki değişimin merkez bankasının faiz oranı belirleme davranışına etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, finansal koşullar endeksinin (FKE) eşik değişken olarak belirlendiği bir açık ekonomi Taylor kuralı modeli, Ocak 2006 ile Aralık 2016 dönemini kapsayacak şekilde eşik Genelleştirilmiş Momentler Metodu (eşik GMM) yöntemi ile tahmin edilmiştir. Ampirik sonuçlar Taylor kuralının geçerliliğinin ancak finansal genişleme döneminde olduğunu ima etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Taylor Kuralı, Eşik GMM, Türkiye

The Impact of the Financial Conditions on Validity of the Taylor Rule: Empirical Evidences on Turkey

Öz

The primary objective of the Central Bank of the Republic of Turkey (CBRT) has been determined to achieve and maintain price stability with the adoption of inflation targeting regime. However, after the 2008 Global financial crisis the reaction function of the CBRT has been modified with the inclusion of the achievement of financial stability to prevent the impact of fluctuations and unhealthy price formations in the financial markets. In this framework this article aims to investigate the impact of change in financial conditions on the interest rate setting behaviour of the Central Bank of Turkey. To this aim, an open economy Taylor rule model where the financial conditions index (FCI) is selected as the threshold variable is estimated based on threshold Generalized Method of Moments (threshold GMM) methodology covering the period from January 2006 to December 2016. The empirical results indicate the validity of the Taylor rule only during the period of financial expansion.

Anahtar Kelimeler

Taylor Rule, Threshold GMM, Turkey

Kaynakça

• Akalın, G. ve Tokucu, E. (2007). Kurala dayalı-takdire dayalı para politikaları: Taylor Kuralı ve Türkiye’de enflasyon hedeflemesi uygulaması. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 22(1): 37-55.
• Akdeniz, C. ve Çatık, A. N. (2017). Türkiye için finansal koşulların bir analizi: Faktör ve VAR modellerinden bulgular. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12, 99-120.
• Aklan, A. N., ve Nargeleçekenler, M. (2008). Taylor Kuralı: Türkiye üzerine bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(2), 21-41.
• Albayrak, N. ve Abdioğlu, Z. (2015). Geriye ve ileriye dönük para politikası reaksiyon fonksiyonlarının tahmini: Taylor Kuralı. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4), 141-163.
• Ardor, H. M. ve Varlık, S. (2014). İleriye dönük yeni Keynesyen para politikası reaksiyon fonksiyonunun tahmini: Taylor Kuralı’nın, Mccallum Kuralı’nın, Taylor-Mccallum Melez Kuralı’nın Türkiye ekonomisinde geçerliliği. Ekonomik Yaklaşım, 24(89), 45-71.
• Ball, L. (1999). Policy rules for open economies, In: Taylor, J.B. (ed.), Monetary Policy Rules (pp. 127-156). D.C.:University of Chicago Press.
• Başçı, E. ve Kara, H. (2011). Finansal istikrar ve para politikası. İktisat İşletme ve Finans, 26(302), 9-25.
• Bec, F., Salem, M. B. ve Collard, F. (2002). Asymmetries in monetary policy reaction function evidence for the U.S., French and German central banks. Studies in Nonlinear Dynamics & Econometrics, 6(2), 1-26.
• Caporale, G. M., Helmi, M. H., Çatık, A. N., Ali, F. ve M., Akdeniz, C. (2018). Monetary policy rules in emerging countries: Is there an augmented nonlinear taylor rule? Economic Modelling, 72, 306-319.
• Clarida, R., Gali, J. ve Gertler, M. (1998). Monetary policy rules in practice: Some international evidence. European Economic Review, 42(6), 1033-1067.
• Clarida, R., Gali, J. ve Gertler, M. (2000). Monetary policy rules and macroeconomic stability: Evidence and some theory. The Quarterly Journal of Economics, 115(1), 147-180.
• Cukierman, A. ve Muscatelli, A. (2008). Nonlinear Taylor rules and asymmetric preferences in central banking: Evidence from the United Kingdom and the United States. B.E. Journal of Macroeconomics, 8(1), 1-29.
• Çağlayan, E. (2005). Türkiye›de Taylor Kuralı’nın geçerliliğinin ekonometrik analizi. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 20(1), 379-392.
• Hatzius, J., Hooper, P., Mishkin, F. S., Schoenholtz, K. L. ve Watson, M. W. (2010). Financial Conditions Indexes: A Fresh Look After the Financial Crisis. NBER Working Paper, No: 16150.
• Hodrick, R.J. ve E.C. Prescott (1980). Postwar U.S. Business Cycles: An Emprical Investigation. Carnegie-Mellon University Working Paper, No. 451.
• Hofmann, B. ve Bogdanova, B. (2012). Taylor rules and monetary policy: a global “Great Deviation”? BIS Quarterly Review, Bank for International Settlements, September.
• Goodhart, C. ve Hofmann, B. (2001). Asset Prices, Financial Conditions and the Transmission of Monetary Policy. Paper prepared for the conference on Asset Prices, Exchange Rates, and Monetary Policy, Stanford University.
• Görgül, P. ve Songur, M. (2016). Türkiye’de enflasyon hedeflemesi stratejisinde araç kural Taylor Kuralı mı? Maliye Araştırmaları Dergisi, 2(1), 21-41.
• Kayhan, S., Bayat, T. ve Koçyiğit, A. (2013). Enflasyon hedeflemesi rejiminde öğrenme süreci ve asimetri: Markov Switching yaklaşımı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(1),191-212.
• Lebe, F. ve Bayat, T. (2011). Taylor kuralı: Türkiye için bir vektör otoregresif model analizi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 11, 95-112.
• Lee, J. ve Strazicich, M.C. (2003). Minimum Lagrange multiplier unit root test with two structural breaks. Review of Economics and Statistics, 85(4), 1082-1089.
• Martin, C. ve Milas, C. (2013). Financial crises and monetary policy: Evidence from the UK. Journal of Financial Stability, 9(4), 654-661.
• Milas ve Naraidoo (2012). Financial conditions and nonlinearities in the European Central Bank (ECB) reaction function: In-sample and out-of-sample assessment. Computational Statistics & Data Analysis, 56(1), 173-189
• Ongan, T. H. (2004). Enflasyon Hedeflemesi ve Taylor kuralı: Türkiye Örneği. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, 45, 1-12.
• Österholm, P. (2005). The Taylor Rule: A Spurious Regression? Bulletin of Economic Research, 53(3): 217-247.
• Özcan, M (2016). Asymmetric Taylor monetary rule: the case of Turkey. Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal, 10, 68-92.
• Pehlivanoğlu, F. (2014). Optimal para politikası çerçevesinde Taylor tipi faiz oranı reaksiyon fonksiyonun tahmini: Türkiye örneği. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 9(1), 115-126.
• Svensson, Lars E. O. (1997). Inflation forecast targeting: Implementing and monitoring inflation targets. European Economic Review, Elsevier, 41(6), 1111-1146.
• Svensson, Lars E. O. (2000). Open-economy inflation targeting. Journal of International Economics, 50(1), 155-183.
• Taylor, J.B. (1993). Discretion versus policy rules in practice. Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy. Elsevier, 195-214.
• Taylor, J.B. (1999). The robustness and efficiency of monetary policy rules as guidelines for interest rate setting by the European Central Bank. J. Monetary Economics, 43(3), 655-679.
• Taylor, J.B. (2001). The role of the exchange rate in monetary-policy rules. American Economic Review, 91(2), 263-267.
• Taylor, M.P. ve Davradakis, E. (2006). Interest rate setting and inflation targeting: Evidence of a nonlinear Taylor rule for the United Kingdom. Studies in Nonlinear Dynamics & Econometrics, 10(4).
• Yazgan M. Ege ve Yilmazkuday H. (2007) Monetary policy rules in practice: evidence from Turkey and Israel. Applied Financial Economics, 17(1), 1-8.