CREATIVE ECONOMIES AS PUBLIC POLICY

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: Özel, 1 - 27, 29.10.2023

Medetkan Mırbek Uulu , Emrah Firidin

https://doi.org/10.58702/teyd.1271961

Öz

Public policy is a tool used by decision makers to regulate social life, enforce laws, shape the economy, and regulate many other kinds of issues. Public policies also affect the free market economy. Because the harmony of the economic system with the potential material and human capital of the country is one of the main duties of policymakers. In recent years, creative economy models have been supported by governments in the world. In fact, public policy decisions are taken to increase the success of these models. The public policies to be followed for the formation of the creative economy model will activate the possessed potential, and will increase the production and competitiveness of each industry branch in particular and the whole economy in general. In the study, the development process of creative economies, their models and their effects on the economy will be analyzed and the reasons for the necessity of it being a public policy will be emphasized.

Anahtar Kelimeler

Public policy, creative economy, creatve industry

KAMU POLİTİKASI OLARAK YARATICI EKONOMİ

Öz

Kamu politikası toplumsal hayatın düzenlenmesi, yasaların uygulanması, ekonominin şekillenmesi ve diğer birçok türden konunun düzenlenmesi için karar vericiler tarafından kullanılan bir araçtır. Kamu politikaları serbest piyasa sistemini de etkilemektedir. Çünkü iktisadi sistemin ülkenin sahip olduğu potansiyel maddi ve beşeri sermaye ile uyumu, politika yapıcıların asli görevleri arasındadır. Son yıllarda dünyada yaratıcı ekonomi modelleri iktidarlar tarafından desteklenmektedir. Hatta bu modellerin başarısının artırılmasına yönelik kamu politikası niteliğinde kararlar alınmaktadır. Yaratıcı ekonomi modelinin oluşumuna yönelik takip edilecek kamu politikaları, sahip olunan potansiyeli harekete geçirerek, özelde her bir endüstri kolunun genelde ise tüm ekonominin üretim ve rekabet gücünü artıracaktır. Çalışmada yaratıcı ekonomilerin gelişim süreci, modelleri ve ekonomiye olan etkileri analiz edilerek, kamu politikası olması gerekliliği nedenleri üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler

kamu politikası, yaratıcı ekonomi, yaratıcı endüstri

Kaynakça

• Balcı, A. (2013). Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar. (3.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Beşkardeşler, M. (2021). Türkiye’nin E-Devlet Politikasının Kamu Politikası Açısından Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Çanakkale.
• Biçer, M. ve H. H. Yılmaz (2009). “Parlamentonun Kamu Politikası Oluşturma ve Planlama Sürecindeki Konumunun Yeni Kamu Mali Yönetim Çerçevesinde Değerlendirilmesi”. Yasama Dergisi, (13), 45-84.
• Boix-Domènech, R. ve P. Rausell-Köster (2018). The Economic Impact Of The Creative Industry In The European Union. Drones and The Creative Industry. (Ed. V. S. Campos ve M. V. Ona). Cham: Springer International Publishing.
• Büker, N. (2017). “Sinema – Televizyonda Mesleki Yeterlilik ve Ekonomik Kalkınmaya Katkısı: Sayısal Verilerle Avrupa Ülkeleri ve Türkiye Karşılaştırması”. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 10 (1), 433-453.
• Çalı, H. H. (2012). ‘‘Aile İçi Şiddet: Bir Kamu Politikası Analizi’’. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (2), 1-25.
• Çetin, F. G. (2021). “Türkiye’de Kamu Politikası Oluşturma Sürecinde Gündem Belirleme: Sağlıkta Dönüşüm Programına Yönelik Bir İnceleme”. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11 (2), 667-682.
• Demirhan, Y. (2016). Türk Siyasal Hayatında Ak Parti Dönemi. Kamu Politikaları Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. (Ed. S. Aslan ve Y. Demirhan). Bursa: Ekin Yayınevi.
• Dye, T. R. (1987). Understanding Public Policy. New Jersey: Pearson Education.
• Dye, T. R. (2013). Models of Politics Some Help in Thinking about Public Policy. United States: Pearson Education.
• Erat, V. (2014). “Türkiye’de Kamu Politikası Alan Yazını Üzerine Bir İnceleme”. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, (10), 92-117.
• Esen, Ü. B. (2016). Yaratıcı Ekonomi Odağında Yaratıcı Şehirler: Türkiye Örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Esen, Ü. B. ve Ö. Atay (2017). “Ekonominin Yeni Yüzü Yaratıcı Ekonomi”. Sosyoekonomi, 25 (33), 59-80.
• Guilherme, L. (2017). “Creative Economy: Thematic Perspectives Addressed and Research Methodologies Adopted”. Brazilian Journal of Science and Technology, (4), 1-17.
• Hamamcı E, E. D. (2020). “Türkiye’de Yaratıcı Ekonominin Uluslararası Rekabet Gücü”. Turkish Studies, 15 (8), 3979-4007.
• Hartley, J., J. Potts, S. Conningham, T. Flew, M. Keane ve J. Banks (2012). Key Concepts in Creative Industries. Australia: SAGE Publications Ltd.
• Howkins, J. (2005). Creative Industries. The Mayor’s Commission on the Creative Industries. (Ed.J. Hartley). 117-125. Oxford: Wiley-Blackwell.
• Howkins, J. (2007). The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. England: Penguin Books.
• Howlett, M. ve M. Ramesh (2003). Studying Public Policy: Policy Cycles and Policy Subsystems. Canada: Oxford University Press.
• Howlett, M. (2005). What is a Policy Instrument? Tools, Mixes, and Implementation Styles: Designing Government: From Instruments to Governance. Montreal: McGill-Queen’s University Press.
• Howlett, M. ve B. Cashore (2014). “Conceptualizing Public Policy”. Comparative Policy Studies, (1), 17-33.
• https://www2.deloitte.com/uk/en/pages/technology-media-and-telecommunications /articles/ the-future-of-the-creative-economy.html (19.10.2021).
• https://www.kalkinmakutuphanesi.gov.tr/dokuman/ turkiye-de-yaratici-endustrilerin-ibbs-2-bolgeleri-duzeyinde-analizi-izmir-e-bir-bakis/1987 (21.03.2021).
• https://dmped.dc.gov/sites/default/files/dc/sites/dmped/publication/attachments/Creative%20Economy%20Strategy%20of%20the%20District%20of%20Columbia%20Full%20Report_0626.pdf (11.12.2020).
• https://tfhc.nt.gov.au/arts-and-culture/creative-industries-strategy-2020-2024#:~:text=Co%2 Ddeveloped%20by%20the%20Chamber,economic%20benefits%2C% 20including%20l ocal%20jobs (07.01.2021).
• https://izka.org.tr/wp-content/uploads/2021/01/Yaratici-Endustriler-Raporu.pdf (26.12.2020).
• https://law.moj.gov.tw/ENG/LawClass/ LawAll.aspx?media=print&pcode= H0170075 (28.04.2021).
• https://ceinternational1892.org/article/getting-involved-in-the-creative-economy/?gclid =Cj0KCQjwlPWgBhDHARIsAH2xdNdPZqXynafBuTPuSH7 qOiJlbd11vS4xziU7gvno 0VPHnlsVNOFOxJQaAsGmEALw_wcB (09.11.2020).
• https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=Ticaret-ve-Hizmet-115 (06.04.2021).
• https://unctad.org/system/files/official-document/ditctab20103_en.pdf (29.05.2021)
• https://unctad.org/system/files/official-document/ditc20082cer_en.pdf (01.12.2021).
• https://unctad.org/system/files/official-document/ditcted2018d3_en.pdf (08.01.2021).
• http://uis.unesco.org/sites/default/files/documents/2013-creative-economy-report-widening-local-development-pathways-en_1.pdf (31.03.2021).
• https://open.unido.org/api/documents/4627178/download/The%20creative%20ecosystem%20-%20Facilitating%20the%20development%20of%20creative%20industries (26.02.2021).
• Hughes, O. E. (2013). Kamu İşletmeciliği ve Yönetimi. (Çev. B. Kalkan, B. Akın ve Ş. Akın). Ankara: BigBang Yayınları. Karakuş, M. (2001). “Eğitim ve Yaratıcılık”. Eğitim ve Bilim, 26 (11), 3-7.
• Kulaç, O. ve H. S. Çalhan (2013). “Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: Milli Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu Yurtdışı Lisansüstü Bursları”. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 205-225.
• Lascoumes, P. ve P. Le Gales (2012). Sociologie De L'action Publique: Domanies Et Approches. Paris: Armand Colin.
• Moore, M. (1995). Creating Public Value: Strategic Management in Government. London: Harvard University Press.
• Nohutçu, A. (2007). Kamu Yönetimi. Ankara: Savaş Yayınevi.
• O’Dair, M. (2019). Distributed Creativity How Blockchain Technology Will Transform the Creative Economy Faculty of Arts and Creative Industries. London: Middlesex University.
• Onur, D. ve T. Zorlu (2017). “Tasarım Stüdyolarında Uygulanan Eğitim Metotları ve Yaratıcılık İlişkisi”. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 7 (4), 542-555.
• Özyaprak, M. (2016). “Yaratıcı Düşünme Eğitimi: Scamper Örneği”. Journal of Gifted Education and Creativity, 3 (1), 67-81.
• Peters, B. G. (1986). American Public Policy: Promise and Performance. California: Sage Publication.
• Runde, D. F. ve C. Metzger (2019). Lessons for Building Creative Economies, Crisis Project on Prosperity and Development, https://csis-website-prod.s3.amazonaws.com/s3fs-public/publication/Runde_ StrengtheningCreativeEconomies_v4_WEB.pdf (11.12.2020).
• TDK (2021). Türkçe Sözlük, https://www.tdk.gov.tr/?s=Yarat%C4%B1c%C4%B1l%C4%B1k+, (06.04.2023).
• Vargas, M. H. F. ve D. R. Restrepo (2019). “The Instruments of Public Policy: A Transdisciplinary Look”. Cuadernos de Administración Journal of Management, 35 (63), 101-113.