Amaç: Bu çalışma, nörolojik
hastalara bakım verenlerin bakım yükünün gövde kas kuvveti, enduransı ve
esnekliğine etkisinin incelenmesi amacıyla planlandı.
Yöntem: Tanımlayıcı
ve kesitsel olarak planlanan çalışmaya 107 gönüllü katıldı. Tüm olguların BAKAS
Bakım Verme Etki Ölçeği puanlarının ortancası hesaplandıktan sonra, olgular
bakım yükü yüksek (n=58, 36K, 22E) ve düşük grup (n=49, 27K, 22E) olmak üzere
iki gruba ayrıldı. Grupların gövde kas kuvveti,
enduransı ve esnekliğinin değerlendirmesi için; gövde fleksör, ekstansör
ve lateral fleksör kaslarına kuvvet, endurans ve esneklik testleri uygulandı.
Sonuçlar: Bakım yükü yüksek olan grubun yaş ortalaması 46,93±14,95 yıl ve düşük olan
grubun ise, 42,00±14,55 yıldı. Grupların yaş, beden kitle indeksi, cinsiyet ve
tanılarına ilişkin özellikler benzer bulundu (p>0,05). Bakım yükü yüksek
olan grubun gövde fleksiyon ve ekstansiyon kas kuvvetleri ile ekstansiyon ve
lateral fleksiyon esneklik değerlerinin anlamlı olarak daha kötü olduğu
gözlenirken (p<0,05), diğer fiziksel uygunluk parametrelerinin her iki
grupta da benzer olduğu belirlendi (p>0,05).
Tartışma: Nörolojik hastalara bakım veren bireylerde bakım yükünün artması, yapısal ve
fonksiyonel bozuklukların gelişimine katkıda bulunan gövde kas kuvveti ve
esnekliğinde azalmaya neden olabilir. Bu yüzden, bakım verme işinin dejeneratif
etkilerini en aza indirebilmek ve bakım verme sürecinde verimliliği artırabilmek
için, bakım verenlere ergonomik kuralların öğretilmesi ve gövde kas kuvvet ve
esnekliğini artırmaya yönelik müdahalelerde bulunulması önemlidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 29 Sayı: 3 |