Din dâhil her söylem,
geldiği ortamın mevcut düzen ve anlayışına bir meydan okuma şeklinde tezahür
etmiştir. İnsanı konu edinen tüm inanç ve öğretiler, getirmiş oldukları ilke ve
prensiplerle yaşama bir düzen vermeyi amaçlamışlardır. Dinlerin, özellikle de
vahiy ekseninde teşekkül etmiş dinlerin bu bağlamda özel bir yeri vardır. Zira
dinler bütünüyle bu dünya yaşamına odaklanmakla kalmamış, daha ziyade burada
tesis ettiği düzen ve intizamla esas olarak insanın öte dünya hayatını
kurtarmayı amaçlamıştır.
İnsanı ve onun aklını
otorite kabul eden, bu çerçevede bütünüyle dünya hayatına odaklanan modern yaklaşımlar
(insanı ve bu dünya hayatını önemsizleştirdiği gerekçesiyle) dini ve metafizik
içerikli tutumlara mesafeli durmuşlar, dahası onları reddetme yoluna
gitmişlerdir. İnsan yaşamını akıl ve tecrübeye indirgeyerek onun psikolojik
eğilimlerini dikkate almayan bu tutumlar, kendisine muhalif çok daha özgürlükçü
bir karakter sergileyen postmodern anlayışların doğmasına sebep olmuştur. Bu
makalenin temel amacı da, modern ve postmodern yaklaşımların din karşısındaki
tutumlarını felsefi bir tarzla eleştiri konusu yapmaktır.
Every discourse, including religion, has shown as a challenge to the
current order and understanding of the environment in which it occurred. The
general aim of all the discourses and insights that take aim at human being is
to put the life in order within the frame of their principles. Religions, in
particular religions that have a root of revelation, have a special place in
this context. In fact, the religions not only focus on this world life, but
rather they aim to save humans life in hereafter with the order established
here.
The modern approaches (on the grounds that they trivialize the world
and this world life) which consider man and his mind as authority and focus on
the world life have remained distant from religious and metaphysical. They even
tried to refuse them. These attitudes that did not take into account the
psychological tendencies of human life by reducing it to reason and experience,
gave rise to emergence of postmodern understandings, which were more liberal
and opposed to himself. The main aim of this article is philosophically to make
the attitude of modern and postmodern approaches in the axis of religion as a
subject of criticism.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 28 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Türkiye İlahiyat Araştrımaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.