Tefsir ve usul-i fıkıh gibi alanların dışında kelam ilminin de bir mevzuu haline gelen muhkem ve müteşâbih, İslam dünyasında farklı boyutlarıyla ele alınan ve çokça tartışılan bir
konu olagelmiştir. Kelamcılar bu meseleye daha çok haberi sıfatlar üzerinden dâhil olmuşlar, bu meyanda müteşâbih âyetlerin tarifi ve kapsadığı âyetlerin yanı sıra onların hikmetleri üzerinde de durmuşlardır. Manasının kapalı olduğunda ittifak edilen bu tür âyetlerin
hikmeti meselesi incelenirken kimi zaman anlamı bilinen ve bilinmeyen müteşâbih şeklinde bir tasnife başvurulmuş, bazı zamanlarda ise böyle bir taksime ihtiyaç duyulmadan
ilgili faydalar ortaya konulmuştur. İlgili âyetlerin tevil edilemeyeceğinden hareketle Selefiyye tarafından daha çok tevakkuf ile sınanma şeklinde ortaya konulan hikmet ilkesi,
onların tevil edilebileceğini düşünen Mu‛tezile tarafından ağırlıklı olarak ilme teşvik ve
taklidi engelleme faydası üzerinden ele alınmıştır. Bu konuda Eş‛ariyye ve Mâtürîdiyye fırkaları ise orta bir yol takip etmişler ve her iki türden müteşâbih âyetlerin bulunmasından
hareketle duruma göre değişen bir hikmet manzumesi sunmuşlardır.
The muhkam and mutashâbih, which have become a subject of the science of kalam as
well as the fields such as tafsir and usul al-fiqh, have been a subject that has been examined in different dimensions and discussed extensively in the Islamic World. Mutakallimûn
have been involved in this issue with more through khabarî attributes, in this sense, they
have also focused on their wisdom, apart from the description of the mutashâbihs and the
verses covered by them. While examining the question of the wisdom of this kind of verses
which united in his meaning is hidden, sometimes was resorted to known meaning and
unknown mutashâbih in the form of a classification and in some cases, such benefits have
been introduced without the need for such a system. Since the verses concerned cannot be
interpreted, the principle of wisdom, which is revealed by Salafiyya in the form of testing
with silence, was dealt with by the Mu‘tazila, who thought that they could be interpreted,
mainly through the benefit of promoting knowledge and preventing taqleed. The Ash‘ârite
and Mâturîdîte sects have followed a middle path on this subject and they have presented
a whole of wisdom, which varies according to the situation based on the fact that there are
mutashabih verses of both kinds.
Kalam Mutashâbih Wisdom Salafiyya Mutazila Ash‘ârite Mâturîdîte
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 6 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 2 |