Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

Güneş Leke Çevrimi Tahmin Yöntemleri ve 25. Çevrimin Beklenen Özellikleri

Yıl 2023, , 158 - 160, 31.12.2023
https://doi.org/10.55064/tjaa.1203475

Öz

Leke çevrimi, güneş aktivitesinin günümüze kadar birçok bilim insanı tarafından çalışılmış özelliklerinden biridir. Bugüne kadar ∼ 11 yıllık güneş çevriminin özelliklerinin belirlenmesi için güneş leke gruplarının alanları, konumları, eğim açıları vb. nicelikleri ölçülmüş ve bu parametrelerin birbirleri ile olan ilişkileri incelenerek tüm çevrimler birbirleri ile karşılaştırılmıştır. Gelecek güneş leke çevrimini tahmin etmek için literatürde kullanılan birçok yöntem bulunmaktadır. Bu çalışmada güneş leke verileri üzerine Fourier analizi uygulanarak 25. Güneş çevriminin bazı özellikleri belirlenmiştir.

Teşekkür

Tüm içtenliği ve destekleri için hocam Sayın Doç. Dr. Esin SİPAHİ'ye sonsuz teşekkürlerimi sunarım.

Kaynakça

  • Balinuas, S., 1985, Ann.Rev.Astron.Astrophys., 23, 239.
  • Brajša, R., Verbanac, G., Sudar, D., et al., 2015, Central European Astrophysical Bulletin, Vol. 39, p. 135-144.
  • Breger, M., Stich, J., Garrido, R., et al., 1993, Astronomy and Astrophysics, 271, 482.
  • Courtillot, V., Lopes, F., Le Mouel, J.L., 2021, Solar Physics, 296, 1, 21. Dabas, R.S., Sharma, K., Das, R.M., Pillai, K.G.M., Chopra, P., Sethi, N.K., 2008, Solar Phys., 250, 171.
  • Dikpati, M., Charbonneau, P., 1999, Astrophys. J., 518, 508. Dikpati, M., de Toma, G., Gilman, P., 2006, Geophys. Res. Lett. 33, L05102.
  • Dikpati, M., Gilman, P.A., 2008, J. Astrophys. Astron., 29, 29. Gilmore, R., Letellier, C., 2007, The symmetry of chaos, Oxford University Press.
  • Hathaway, D.H., Wilson, R.M., Reichmann, E.J., 1994, Solar Phys. 151, 177.
  • Hathaway, D.H., Wilson, R.M., Reichmann, E.J., 1999, J. Geophys. Res. 104(A10), 22375.
  • Hathaway, D.H., 2015, Living Reviews in Solar Physics, Volume 12, article id. 4, DOI 10.1007/lrsp-2015-4.
  • Ivanov, V.G., 2022., eprint arXiv:2203.02028.
  • Kakad, B., Kumar, R., Kakad, A., 2020, Solar Physics, 295, 6. Kane, R.P., 1999, Solar Phys., 189, 217.
  • Lenz, P., ve Breger, M. 2005, Communications in Asteroseismology, 146, 53-136.
  • Letellier, C., Aguirre, L.A., Maquet, J., et al., 2006, Astron. Astrophys. 449, 379.
  • McNish, A.G., Lincoln, J.V., 1949, Eos Trans. AGU 30, 673.
  • Moore, R., Rabin, D., 1985, Ann.Rev.Astron.Astrophys., 23, 239.
  • Pesnell, W.D., 2008, Solar Phys., 252, 209.
  • Petrovay, K., 2010, Living Rev. Solar Phys., 7, 6.
  • Schüssler, M., 2007, Astronomische Nachrichten, 328, 1087
  • Verbanac, G., Mandea, M., Bandić, M., et al., 2015, Solid Earth 6, 775.
  • Wilson, P.R., 1994, Solar and Stellar activity cycles, Cambridge Astrophysics Series, Cambridge, MA: Cambridge University Press.
  • Xiong, Y., Lu, J., Zhao, K., et al., 2021, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 505, 1046–1052.
  • Yeates, A.R., Nandy, D., Mackay, D.H., 2008, The Astrophysical Journal, 673, 544.

The Prediction Methods of Sunspot Cycles and The Expected Features of 25th Cycle

Yıl 2023, , 158 - 160, 31.12.2023
https://doi.org/10.55064/tjaa.1203475

Öz

The spot cycle is one of the features of solar activity that has been studied by many scientists until today. In order to determine the characteristics of the ∼ 11-year solar cycle to date, the areas, positions, tilt angles, etc. of sunspot groups have been measured and and the relations of these parameters with each other were examined and all cycles were compared with each other. There are many methods used in the literature to predict the future sunspot cycle. In this study, some features of the 25th solar cycle were determined by applying Fourier analysis on sunspot data.

Kaynakça

  • Balinuas, S., 1985, Ann.Rev.Astron.Astrophys., 23, 239.
  • Brajša, R., Verbanac, G., Sudar, D., et al., 2015, Central European Astrophysical Bulletin, Vol. 39, p. 135-144.
  • Breger, M., Stich, J., Garrido, R., et al., 1993, Astronomy and Astrophysics, 271, 482.
  • Courtillot, V., Lopes, F., Le Mouel, J.L., 2021, Solar Physics, 296, 1, 21. Dabas, R.S., Sharma, K., Das, R.M., Pillai, K.G.M., Chopra, P., Sethi, N.K., 2008, Solar Phys., 250, 171.
  • Dikpati, M., Charbonneau, P., 1999, Astrophys. J., 518, 508. Dikpati, M., de Toma, G., Gilman, P., 2006, Geophys. Res. Lett. 33, L05102.
  • Dikpati, M., Gilman, P.A., 2008, J. Astrophys. Astron., 29, 29. Gilmore, R., Letellier, C., 2007, The symmetry of chaos, Oxford University Press.
  • Hathaway, D.H., Wilson, R.M., Reichmann, E.J., 1994, Solar Phys. 151, 177.
  • Hathaway, D.H., Wilson, R.M., Reichmann, E.J., 1999, J. Geophys. Res. 104(A10), 22375.
  • Hathaway, D.H., 2015, Living Reviews in Solar Physics, Volume 12, article id. 4, DOI 10.1007/lrsp-2015-4.
  • Ivanov, V.G., 2022., eprint arXiv:2203.02028.
  • Kakad, B., Kumar, R., Kakad, A., 2020, Solar Physics, 295, 6. Kane, R.P., 1999, Solar Phys., 189, 217.
  • Lenz, P., ve Breger, M. 2005, Communications in Asteroseismology, 146, 53-136.
  • Letellier, C., Aguirre, L.A., Maquet, J., et al., 2006, Astron. Astrophys. 449, 379.
  • McNish, A.G., Lincoln, J.V., 1949, Eos Trans. AGU 30, 673.
  • Moore, R., Rabin, D., 1985, Ann.Rev.Astron.Astrophys., 23, 239.
  • Pesnell, W.D., 2008, Solar Phys., 252, 209.
  • Petrovay, K., 2010, Living Rev. Solar Phys., 7, 6.
  • Schüssler, M., 2007, Astronomische Nachrichten, 328, 1087
  • Verbanac, G., Mandea, M., Bandić, M., et al., 2015, Solid Earth 6, 775.
  • Wilson, P.R., 1994, Solar and Stellar activity cycles, Cambridge Astrophysics Series, Cambridge, MA: Cambridge University Press.
  • Xiong, Y., Lu, J., Zhao, K., et al., 2021, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 505, 1046–1052.
  • Yeates, A.R., Nandy, D., Mackay, D.H., 2008, The Astrophysical Journal, 673, 544.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Astronomik Bilimler (Diğer)
Bölüm Bildiri
Yazarlar

Berna Ay 0000-0002-1783-1965

Esin Sipahi 0000-0003-1661-4907

Erken Görünüm Tarihi 13 Temmuz 2023
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 13 Kasım 2022
Kabul Tarihi 20 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

TJAA, Türk Astronomi Derneğinin (TAD) bir yayınıdır.