Aim: To evaluate
the microtensile bond strength (μTBS) and microhardness of glass carbomer
cement in comparison to conventional glass ionomer cement and compomer.
Material and Methods: The bonding strength test involved 60, second deciduous molar teeth. The
dentine bonding strength of the restorative materials was evaluated by a μTBS test.
Failure modes were determined by light microscopy. Plexi-glass molds of 5 × 2
mm (diameter × depth) were used for Vickers’ microhardness analysis.
Seventy-five samples were evaluated, considering twenty-five samples for each
material. The data were statistically analyzed by the Kruskal-Wallis test, at
p≤0.05.
Results:There
was no significant difference between the μTBS of the glass carbomer (2.0 MPa)
and glass ionomer (1.7 MPa) (p>0.05). However, the μTBSof the
compomer (9.4 MPa) was higher than the glass carbomer and glass ionomer (p<0.001).
No significant difference was found among the three materials, regarding
adhesive, cohesive and mixed failure modes (p>0.05). The compomer presented the
highest microhardness value, followed by the glass ionomer and finally, the
glass carbomer (p<0.001).
Conclusion:The
glass carbomer cement showed a lower μTBSto the dentine than the compomer.
Furthermore, the microhardness of the carbomer was lower than the compomer and
glass ionomer.
Pediatric dentistry Glass carbomer cement Glass ionomer cements.
Amaç: Bu
çalışmanın amacı; cam karbomer simanın mikrogerilim bağlanma dayanımı ve
mikrosertlik değerlerinin geleneksel cam iyonomer siman ve kompomerle
karşılaştırılarak değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntemler: Bağlanma dayanımı testinde 60 adet süt 2. molar dişi kullanılmıştır.
Bu amaçla dentine uygulanan restoratif materyallerin dentine bağlanma kuvveti
‘mikrogerilim bağlanma dayanımı testi’ iledeğerlendirilmiştir. Kopma tipleri
20X büyütmede ışık mikroskobu altında belirlenmiştir. Mikrosertlik testi için 5
mm çapta ve 2 mm derinlikte pleksi-glass kalıplar kullanılmıştır. Her materyal
için 25 örnek olacak şekilde 75 örnek değerlendirilmiştir ve materyal
mikrosertlikleri ‘Vicker’s testi’ ile incelenmiştir. Elde edilen veriler
Kruskal Wallis testiyle değerlendirilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p≤0,05
olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Cam
karbomer (2,0 MPa) ve cam iyonomerin (1,7 MPa) dentine bağlanma değerleri
arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı, kompomerin ise (9,4
MPa) istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek mikrogerilim bağlanma
dayanımı gösterdiği belirlenmiştir (p<0,001). Cam karbomer siman, cam
iyonomer siman ve kompomer restorasyon materyalleri arasında adeziv, koheziv ve
karışık kopma tipleri oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark
görülmemiştir (p=0,409).
Restoratif materyallerin mikrosertlik
değerleri arasında ise istatistiksel anlamlı fark tespit edilmiştir
(p<0,001). Mikrosertliği en yüksek dolgu materyali kompomer; mikrosertliği
en düşük materyal ise cam karbomer olacak şekilde materyal sertlikleri kompomer>cam
iyonomer>cam karbomer olarak belirlenmiştir.
Sonuç: Cam
karbomer siman dentine kompomerden daha düşük mikrogerilim bağlanma dayanımı
göstermiştir. Ayrıca mikrosertlik değeri kompomerden ve cam iyonomer simandan
daha düşük olarak tespit edilmiştir
Çocuk diş hekimliği; Cam karbomer siman; Kompomer; Cam iyonomer siman.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Özgün Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 9 Sayı: 4 |
e-ISSN: 2149-8296
The content of this site is intended for health care professionals. All the published articles are distributed under the terms of
Creative Commons Attribution Licence,
which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.