Üniversite öğrencilerinin yeme davranışlarının Hollanda Yeme Davranışı Anketi (DEBQ) ile değerlendirilmesi: Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Örneği

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 5, 429 - 435, 30.12.2020

Aybala Tazeoğlu , Şerife Ayten Deniz Tazeoğlu Tazeoğlu

https://doi.org/10.18663/tjcl.736682

Cited By: 4

Öz

Amaç: Üniversite döneminde gençlerin ciddi beslenme sorunları yaşadığı bilinmektedir. Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin cinsiyetlerine, yaşadıkları yerlere, vücut kütle indekslerine ve eğitim alanlarına göre Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Aralık 2019 – Şubat 2020 tarihleri arasında, Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi’nde öğrenim gören 726 öğrenci ile yapılmıştır. Yeme davranışları, Türkiye’de yaşayan insanlar üzerinde geçerliliği ve güvenilirliği 2009 yılında Bozan tarafından uyarlanan ve 33 maddeden oluşan Hollanda yeme davranış anketiyle (DEBQ) değerlendirilmiştir. Bu anket duygusal yeme davranışlarını, dışsal yeme davranışlarını ve kısıtlı yeme davranışlarını değerlendiren 3 alt ölçekten oluşmaktadır. Anketteki her bir madde 5’li Likert skalası (1:hiçbir zaman, 2:nadiren, 3:bazen, 4:sık, 5:çok sık) ile değerlendirilmektedir.
Bulgular: Katılımcıların 387 (%53,3)’si kadın, 339 (%46,7)’ü erkek olup; yaş ortalaması 22±2 (18-30)’dir. Vücut kitle indeksine (VKİ) göre katılımcıların dağılımı incelendiğinde; 66 (%9) zayıf, 371 (%51) normal, 241(%33) fazla kilolu, 51 (%7) ise obezdir. Cinsiyete göre değerlendirildiğinde, duyusal yemenin kadınlarda fazla olduğu bulundu (p<0,01). Kısıtlayıcı ve dışlayıcı yemede gruplar arasında anlamlı fark gözlenmedi (p>0,05). Eğitim alanlarına göre; kısıtlayıcı yeme açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmazken (p=0,18); duyusal ve dışlayıcı yeme açısından anlamlı farklılık saptandı (p<0,05, p=0,02). Yaşadıkları yere göre; duyusal, kısıtlayıcı ve dışşal yeme açısından anlamlı farklılık saptandı (p<0,001, p=0,03, p=0,04). VKİ’ ye göre; gruplar arasında duyusal yeme açısından anlamlı fark saptanmazken (p=0,74); dışsal ve kısıtlayıcı yeme davranışı açısından anlamlı farklılık saptandı (p<0,001, p<0,001).
Sonuç: Çalışmamızda, DEBQ'nun alt ölçeklerini kullanarak, öğrencilerin okudukları alanlara, yaşadıkları yere, VKİ’lerine, cinsiyetlerine göre oluşan verileri analiz ettik, yeme bozukluğu riski yüksek olan popülasyonun VKİ, cinsiyet, okudukları alan ve yaşadıkları çevrenin ilişkili olduğunu gösterdik.

Anahtar Kelimeler

yeme bozukluğu, DEBQ, beslenme, genç

Destekleyen Kurum

yok

Evaluation of the eating behavior of university students with the Dutch Eating Behavior Questionnaire (DEBQ): The case of Osmaniye Korkut Ata University

Öz

Aim: t is known that young people experience serious nutritional problems during university period. In this study, it was aimed to examine the eating behaviors of university students according to their gender, their place of residence, body mass index and education area.
Material and Methods: The study was carried out with 726 students studying at Osmaniye Korkut Ata University between December 2019 - February 2020. Eating behavior, validity and reliability of the people living in Turkey and the Netherlands in 2009. Impairments adopted by the eating behavior questionnaire consisting of 33 items (DEBQ) were evaluated. This questionnaire consists of 3 subscales that evaluate emotional eating behaviors, external eating behaviors and limited eating behaviors. Each item in the questionnaire is evaluated with a 5-point Likert scale (1: never, 2: rarely, 3: sometimes, 4: frequent, 5: very often).
Results: 387 (53.3%) of the participants were women and 339 (46.7%) were men; average age is 22 ± 2 (18-30). When the distribution of participants according to body mass index (BMI) is examined; 66 (9%) are weak, 371 (51%) are normal, 241 (33%) are overweight and 51 (7%) are obese. When evaluated by gender, sensory eating was found to be more in women (p <0.01). No significant difference was observed between the groups in restrictive and exclusive food (p> 0.05). According to the fields of education; no significant difference was found between the groups in terms of restrictive eating (p = 0.18); There was a significant difference in sensory and exclusive eating (p <0.05, p = 0.02). According to where they live; There was a significant difference in sensory, restrictive and exogenous eating (p <0.001, p = 0.03, p = 0.04). According to the BMI; There was no significant difference in sensory eating between groups (p = 0.74); There was a significant difference in terms of external and restrictive eating behavior (p <0.001, p <0.001).
Conclusion: In our study, using the sub-scales of DEBQ, we analyzed the data formed according to the areas where students read, where they live, their BMI, gender, and we showed that the population with a high risk of eating disorder is related to the BMI, gender, the area they study and the environment they live in.

Anahtar Kelimeler

eating disorders, DEBQ, young, nutrition

Kaynakça

• 1. World Health Organization (WHO). Erişim tarihi: 21 Şubat 2020. Availablefrom: http://www.who.int
• 2. Arlı M, Şanlıer N, Küçükkömürler S, Yaman M. Anne ve çocuk beslenmesi. Pegem Akademi 2017: 43-44.
• 3. Arslan M. Beslenme alışkanlıkları ve fiziksel aktivite düzeylerinin analizi: Marmara Üniversitesi öğretim üyeleri üzerine bir çalışma. Dicle Tıp Dergisi / Dicle Med J 2018; 45: 59-69.
• 4. Kaleli S, Kılıç N, Erdoğan M, Erdoğan N. Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları. Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi 2017; 2: 12-8.
• 5. Chourdakis M, Tzellos T, Papazisis G, Toulis K, Kouvelas D. Eating habits, health attitudes and obesity indices among medical students in northern Greece. Appetite 2010; 55: 722-5.
• 6. Goossens L, Braet C, Vlierberghe LV, Mels S. Loss of control over eating in overweight youngsters: the role of anxiety, depression and emotional eating. Eur Eat Disord Rev 2009; 17: 68-78.
• 7. Snoek HM, Engels RC, Janssens JM, van Strien T. Parental behaviour and adolescents’ emotional eating. Appetite 2007; 49: 223-30.
• 8. Topham GL, Hubbs-Tait L, Rutledge JM et al. Parenting styles, parental response to childemotion, and familye motional responsiveness are related to childe motional eating. Appetite 2011; 56: 261-4.
• 9. Garibağaoğlu M, Budak N, Öner N, Sağlam Ö, Nişli K. Üç Farklı Üniversitede Eğitim Gören Kız Öğrencilerin Beslenme Durumları ve Vücut Ağırlıklarının Değerlendirmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi 2006; 15: 173-80.
• 10. Yıldırım İ, Yıldırım Y, Tortop Y, Poyraz A. Afyon Kocatepe Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları ve bunları etkileyen faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 2011; 8: 1375-91.
• 11. Ricca V, Castellini G, Fioravanti G et al. Emotional eating in anorexia nervosa and bulimia nervosa. Compr Psy¬chiatry 2012; 53: 245-51.
• 12. van Strien T, Frijters JE, Roosen RG, Knuiman-Hijl WJ, Defares PB. Eating behavior, personality traits and body mass in women. Addict Behav 1985; 10: 333-43
• 13. Bozan N, Bas M, Asci FH. Psychometric properties of Turkish version of Dutch Eating Behaviour Questionnaire (DEBQ). A preliminary results. Appetite 2011; 56: 564-66
• 14. Porter KN, Johnson MA. Obesity is more strongly associated with in appropriate eating behaviors than with mental health in older adults receiving congregate meals. J Nutr Gerontol Geriatr 2011; 30: 403-15.
• 15. Allison DB, Kalinsky LB, Gorman BS. A comparative of the psychometric properties of three measures of dietary restraint Psychological Assessment 1992; 4: 391-8
• 16. Hoek HW. Review of the worldwide epidemiology of eating disorders. Curr Opin Psychiatry 2016; 29: 336-9.
• 17. van Strien T, Herman CP, Verheijden MW. Eating style, overeating and weight gain. A prospective 2-year follow-up study in a representative Dutch sample. Appetite 2012; 59:782-89.
• 18. Chaput JP, Leblanc C, Pérusse L, Després JP, Bouchard C, Tremblay A. Risk factors for adult overweight and obesity in the Quebec Family Study: have we been barking up the wrong tree? Obesity (Silver Spring) 2009; 17: 1964-70.
• 19. Wichianson JR, Bughi SA, Unger JB, Spruijt‐Metz D, Nguyen‐ Rodriguez ST. Perceived stress, coping and night‐eating in college students. Stress Health 2009; 25: 235-40.
• 20. Snoek HM, Engels RC, van Strien T, Otten R. Emotional, external and restrained eating behaviour and BMI trajectories in adolescence. Appetite 2013; 67: 81-7.
• 21. Varlamov A, Vergeles K, Evgenia A. Adaptation and initial validation of DEBQ in a Russian sample. 2020, January 31. https://doi.org/10.31234/osf.io/np5ck.
• 22. Çil MA, Caferoğlu Z, Bilgiç P. Üniversite Öğrencilerinde Diyet Kalitesinin ve Yeme Davranışının Antropometrik Ölçümler ile İlişkisi. ACU Sağlık Bil Derg 2020; 11: 61-7.
• 23. Kayıran Z. The relationship between eating behaviours and daily energy intakes of students at the department of architecture at a university. phD Thesis, Yeditepe University, Health Sciences Institute, İstanbul; 2016.
• 24. van Strien T, Herman CP, Verheijden MW. Dietary restraint and body mass change. A 3-year follow up study in a representative Dutch sample. Appetite 2014; 76: 44–9.