BibTex RIS Kaynak Göster

Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas

Yıl 2012, Cilt: 13 Sayı: 2, 113 - 118, 24.09.2012

Öz

The study was carried out to determine the macrofungi specimens and mycorrhizal fungi of ones which are spread in the forest ecosystems in Tarsus and Çamlıyayla districts. As a result of field and laboratory studies, 53 species belonging to 33 genus and 27 families in Ascomycetes and Basidiomycetes were identified. The distribution, habitat, whether mycorrhizal, altitude, collection date and number of the identified species are recorded. 5 species of Russula genus; 4 species of Amanita species, 3 species of Tricholoma, Suillus and Lactarius genus; 2 species of Morchella, Agaricus, Coprinus, Inocybe, Hebeloma, and Ramaria, Rhizopogon genus and some other of other fungal genus were identified. Among all 34 of fungi are determined as mycorrhizal and 27 of their are edible fungi according to literature and within them.
Keywords: Macrofungi, Ectomycorrhiza, Edible mushroom, Tarsus, Çamlıyayla

Kaynakça

  • Akman, Y., 1999. İklim ve biyoiklim. Kariyer Matbaacılık Ltd., Ankara.
  • Arnolds, E., 1993. Problems in Measurements of Species Diversity of Macrofungi (Ed.by E.Allsopp, R.R.Colwell, D.L.Hawksworth, Microbial Diversity and Ecosystem Function), CAB International, UNEP, 337-354, London, UK
  • Breitenbach, J., Kränzlin, F., 1984-2000. Fungi of Switzerland, vols. 1-6. Lucerne: Verlac Mykologia.
  • Chang, S. T., 1999. World production of cultivated edible and medicinal mushrooms in 1997 with emphasis on Lentinus edodes (Berk.) Sing. in China. International J. Med. Mush., 1: 291–300.
  • Doğan, H.H., Aktaş, S., Öztürk, C., Kaşık, G., 2012. Macrofungi distribution of Cocakdere valley (Arslanköy, Mersin). Turk J Bot. 36: 83-94.
  • Gemici, Y., 1993. Bolkar dağları’nın (Orta Toroslar) flora ve vejetasyonu üzerine genel bilgiler. Tr. J. of Bot., 18: 81-89.
  • Hall, R.I., Stephenson,,S.L., Buchanan, P.K., Yun, W. and Cole, A.L.J. 2003. Edible and poisonous mushrooms of the world, Timber Pres, 371 p. Portland, Cambridge.
  • Huffman, D.M., Tiffany, L.H., Knaphus, G. and Healy and L.A. 2008. Mushrooms and other fungi of the Midcontinental United States, Second Edition, University of Iowa Press, 385 p., USA.
  • Işıloğlu, M. 1992. Adana ve İçel il sınırlarında yetişen önemli yenen ve zehirli mantarlar üzerindeki taksonomik araştırmalar, S.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 125 p., Konya.
  • Işıloğlu, M. and Öder, N., 1995. Contributions to the macrofungi of Mediterranean Turkey. Turk J. Bot. 19: 603-609.
  • Kaşık, G., Öztürk, C,. Türkoğlu, A., Doğan, H.H., 2003. Macrofungi of Yahyalı (Kayseri) Province. Turk J. Bot. 27: 453-462.
  • Kaya, A., Akan,Z., Demirel,K., 2004. Checklist of Macrofungi Besni (Adıyaman) District. Turk J Bot 28: 247-251.
  • Kaya, A. 2006. Macrofungi Determined in Andırın District. Turk J Bot 30: 85- 93.
  • Kaya, A., Uzun, Y., Karacan, İ.H., 2009. Macrofungi of Göksun (Kahramanmaraş) district. Turk J Bot 33: 131-139.
  • Lakhanpal, T.N., 2000. Ectomycorrhiza-An Overview, In:Mycorrhizal Biology, (Ed.by K.G.Mukerji, B.P.Chamola, J.Singh), Kluwer Academic, 101-118.
  • Landecker, E. M., 1996. Fundamentals of The Fungi, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
  • Malajczuk, N., Groven, T.S., Thomson, B.T., Bougher, N.L., Tommerup, I., Kuek, C and Dell, B. 1992. Ectomycorrhizas.In: Microorganisms that Promote Plant Productivity. Kluwer Press, Amsterdam.
  • Marschner, H., 1995. Mineral Nutrition of Plants, 2nd ed., Academic Press, London, UK.
  • Mat, A., 1997. Türkiye’de Mantar Zehirlenmeleri Zehirli Mantarlar, Tübitak Başvuru Kitapları, 183 s., Ankara.
  • Mc Carthy, J., 2001. Gap Dynamics of Forest Trees: A Rewiev with Particular Attention to Boreal Forests, Environ., Rev. 9, 209-220.
  • Mehus, H., 1986. Fruit Body Production of Macrofungi in Some North Norwegian Forest Types, Nords. J.Bot., 6: 679-702.
  • Miller, O.K. and Miller, H.H. 1988. Gasteromycetes. Eureka: Mad River Press.
  • Molina, R., Massicotte, H., Trappe, J.M., 1992. Specificity Phenomena in Mycorrhizal Symbioses: Community-Ecological Consequences and Practical Implications, (Ed.M.F.Allen), Chapman and Hall, Inc. NY
  • Moser, M., 1983. Keys to Agarics and Boleti. Stuttgart: Gustav Fischer Verlag.
  • Ohenoja, E., 1993. Effect of Weather Conditions on the Larger Fungi at Different Forest Sites in Northern Finland in 1976- 1988, Acta Universitatis Ouluensis, series A, 243.
  • Phillips, R., 1981. Mushrooms and other fungi of Great Britain and Europe. London: Pan Books Ltd.
  • Read, D.J., 1984.: The Structure and Function of the Vegetative Mycelium of Mycorrhizal Roots, In: The Ecology and Physiology of the Fungal Mycelium, (Eds. D.H.Jennings and A.D.M.Rayner), British Mycological Society Symposium 8, Cambridge University Press, pp. 215-40, London.
  • Smith, S.E., Read, D.J., 1997. Mycorrhizal Symbiosis, Second Edition, Academic Pres Ltd., 605 p., Cambridge, UK.
  • Russell, B., 2006. Field guide to wild mushrooms of Pennsylvania and the Mid-Atlantic, the Pennsylvania State University Press, 249 p., USA.
  • Tüfekçi,S., Ortaş,İ., Özkurt ,N., 2006. Bolkar Dağları Doğal Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Meşcerelerinde Mikorizal Mantarların Tespiti ve Aşılama Uygulaması, Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No: 26, 30 s. Tarsus.

Tarsus Yöresi makromantarları ve ektomikorizalar

Yıl 2012, Cilt: 13 Sayı: 2, 113 - 118, 24.09.2012

Öz

Bu çalışmada Tarsus ve Çamlıyayla ilçelerinde yayılış gösteren makromantarların ve bunlardan mikoriza oluşturanlarının tespit edilmesi hedeflenmiştir. Arazi ve laboratuvar çalışmalarında Ascomycetes ve Basidiomycetes sınıfından 27 familya ve 33 cinse ait toplam 53 mantar türü teşhis edilmiştir. Tanımlanan mantar türlerinin dağılımı, yetişme ortamı, mikoriza oluşturup oluşturmadıkları, yükseltisi, toplanma tarihi ve koleksiyon numarası verilmiştir. Russula cinsi mantarlardan 5 tür; Amanita cindinden 4 tür; Tricholoma, Suillus ve Lactarius cinsinden 3 tür; Morchella, Agaricus, Coprinus, Inocybe, Hebeloma, Rhizopogon ve Ramaria cinslerinden de 2'şer tür ve diğer 22 cinsten birer türe rastlanmıştır. Literatür bilgilerine göre, mantarların 34 adedinin mikoriza oluşturduğu ve 27 mantarın da yenilebilir türlerden olduğu belirlenmiştir.
Anahtar kelimeler: Makromantar, Ektomikoriza, Yenilebilir mantarlar, Tarsus, Çamlıyayla

Kaynakça

  • Akman, Y., 1999. İklim ve biyoiklim. Kariyer Matbaacılık Ltd., Ankara.
  • Arnolds, E., 1993. Problems in Measurements of Species Diversity of Macrofungi (Ed.by E.Allsopp, R.R.Colwell, D.L.Hawksworth, Microbial Diversity and Ecosystem Function), CAB International, UNEP, 337-354, London, UK
  • Breitenbach, J., Kränzlin, F., 1984-2000. Fungi of Switzerland, vols. 1-6. Lucerne: Verlac Mykologia.
  • Chang, S. T., 1999. World production of cultivated edible and medicinal mushrooms in 1997 with emphasis on Lentinus edodes (Berk.) Sing. in China. International J. Med. Mush., 1: 291–300.
  • Doğan, H.H., Aktaş, S., Öztürk, C., Kaşık, G., 2012. Macrofungi distribution of Cocakdere valley (Arslanköy, Mersin). Turk J Bot. 36: 83-94.
  • Gemici, Y., 1993. Bolkar dağları’nın (Orta Toroslar) flora ve vejetasyonu üzerine genel bilgiler. Tr. J. of Bot., 18: 81-89.
  • Hall, R.I., Stephenson,,S.L., Buchanan, P.K., Yun, W. and Cole, A.L.J. 2003. Edible and poisonous mushrooms of the world, Timber Pres, 371 p. Portland, Cambridge.
  • Huffman, D.M., Tiffany, L.H., Knaphus, G. and Healy and L.A. 2008. Mushrooms and other fungi of the Midcontinental United States, Second Edition, University of Iowa Press, 385 p., USA.
  • Işıloğlu, M. 1992. Adana ve İçel il sınırlarında yetişen önemli yenen ve zehirli mantarlar üzerindeki taksonomik araştırmalar, S.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 125 p., Konya.
  • Işıloğlu, M. and Öder, N., 1995. Contributions to the macrofungi of Mediterranean Turkey. Turk J. Bot. 19: 603-609.
  • Kaşık, G., Öztürk, C,. Türkoğlu, A., Doğan, H.H., 2003. Macrofungi of Yahyalı (Kayseri) Province. Turk J. Bot. 27: 453-462.
  • Kaya, A., Akan,Z., Demirel,K., 2004. Checklist of Macrofungi Besni (Adıyaman) District. Turk J Bot 28: 247-251.
  • Kaya, A. 2006. Macrofungi Determined in Andırın District. Turk J Bot 30: 85- 93.
  • Kaya, A., Uzun, Y., Karacan, İ.H., 2009. Macrofungi of Göksun (Kahramanmaraş) district. Turk J Bot 33: 131-139.
  • Lakhanpal, T.N., 2000. Ectomycorrhiza-An Overview, In:Mycorrhizal Biology, (Ed.by K.G.Mukerji, B.P.Chamola, J.Singh), Kluwer Academic, 101-118.
  • Landecker, E. M., 1996. Fundamentals of The Fungi, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey.
  • Malajczuk, N., Groven, T.S., Thomson, B.T., Bougher, N.L., Tommerup, I., Kuek, C and Dell, B. 1992. Ectomycorrhizas.In: Microorganisms that Promote Plant Productivity. Kluwer Press, Amsterdam.
  • Marschner, H., 1995. Mineral Nutrition of Plants, 2nd ed., Academic Press, London, UK.
  • Mat, A., 1997. Türkiye’de Mantar Zehirlenmeleri Zehirli Mantarlar, Tübitak Başvuru Kitapları, 183 s., Ankara.
  • Mc Carthy, J., 2001. Gap Dynamics of Forest Trees: A Rewiev with Particular Attention to Boreal Forests, Environ., Rev. 9, 209-220.
  • Mehus, H., 1986. Fruit Body Production of Macrofungi in Some North Norwegian Forest Types, Nords. J.Bot., 6: 679-702.
  • Miller, O.K. and Miller, H.H. 1988. Gasteromycetes. Eureka: Mad River Press.
  • Molina, R., Massicotte, H., Trappe, J.M., 1992. Specificity Phenomena in Mycorrhizal Symbioses: Community-Ecological Consequences and Practical Implications, (Ed.M.F.Allen), Chapman and Hall, Inc. NY
  • Moser, M., 1983. Keys to Agarics and Boleti. Stuttgart: Gustav Fischer Verlag.
  • Ohenoja, E., 1993. Effect of Weather Conditions on the Larger Fungi at Different Forest Sites in Northern Finland in 1976- 1988, Acta Universitatis Ouluensis, series A, 243.
  • Phillips, R., 1981. Mushrooms and other fungi of Great Britain and Europe. London: Pan Books Ltd.
  • Read, D.J., 1984.: The Structure and Function of the Vegetative Mycelium of Mycorrhizal Roots, In: The Ecology and Physiology of the Fungal Mycelium, (Eds. D.H.Jennings and A.D.M.Rayner), British Mycological Society Symposium 8, Cambridge University Press, pp. 215-40, London.
  • Smith, S.E., Read, D.J., 1997. Mycorrhizal Symbiosis, Second Edition, Academic Pres Ltd., 605 p., Cambridge, UK.
  • Russell, B., 2006. Field guide to wild mushrooms of Pennsylvania and the Mid-Atlantic, the Pennsylvania State University Press, 249 p., USA.
  • Tüfekçi,S., Ortaş,İ., Özkurt ,N., 2006. Bolkar Dağları Doğal Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Meşcerelerinde Mikorizal Mantarların Tespiti ve Aşılama Uygulaması, Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Teknik Bülten No: 26, 30 s. Tarsus.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Orijinal Araştırma Makalesi
Yazarlar

Sedat Tüfekçi

Yayımlanma Tarihi 24 Eylül 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 13 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Tüfekçi, S. (2012). Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas. Turkish Journal of Forestry, 13(2), 113-118. https://doi.org/10.18182/tjf.84333
AMA Tüfekçi S. Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas. Turkish Journal of Forestry. Eylül 2012;13(2):113-118. doi:10.18182/tjf.84333
Chicago Tüfekçi, Sedat. “Macrofungi of Tarsus District and Ectomycorrhizas”. Turkish Journal of Forestry 13, sy. 2 (Eylül 2012): 113-18. https://doi.org/10.18182/tjf.84333.
EndNote Tüfekçi S (01 Eylül 2012) Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas. Turkish Journal of Forestry 13 2 113–118.
IEEE S. Tüfekçi, “Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas”, Turkish Journal of Forestry, c. 13, sy. 2, ss. 113–118, 2012, doi: 10.18182/tjf.84333.
ISNAD Tüfekçi, Sedat. “Macrofungi of Tarsus District and Ectomycorrhizas”. Turkish Journal of Forestry 13/2 (Eylül 2012), 113-118. https://doi.org/10.18182/tjf.84333.
JAMA Tüfekçi S. Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas. Turkish Journal of Forestry. 2012;13:113–118.
MLA Tüfekçi, Sedat. “Macrofungi of Tarsus District and Ectomycorrhizas”. Turkish Journal of Forestry, c. 13, sy. 2, 2012, ss. 113-8, doi:10.18182/tjf.84333.
Vancouver Tüfekçi S. Macrofungi of Tarsus District and ectomycorrhizas. Turkish Journal of Forestry. 2012;13(2):113-8.