Medical Social Work Practices after Sexual Assault against Women

Yıl 2018, Cilt: 12 Sayı: 2, 136 - 147, 29.06.2018

Semra Saruç , Hüsnünur Aslantürk

https://doi.org/10.21763/tjfmpc.432550

Cited By: 1

Öz

As a type of sexual violence, women are exposed
to sexual assault more frequently than men. For this reason, intervention after
sexual assault usually takes shape on women, and women come to the forefront in
such practices. The need for health services for all dimensions of women
exposed to sexual assault firstly increases the need for prioritizing
interventions, not only physically in terms of diagnosis and treatment, but
also components of psychological, emotional, social and economic well-being
that are the nature of sexual assault. In this context, medical social work
practices have an important place in the intervention of women exposed to
sexual assault. In this general framework, the aim of this work is not only to
discuss the importance of medical social work practices structured at the
community, individual, group, and community level, but also with family,
community, society, and not with women exposed to individual sexual assault.

Anahtar Kelimeler

Sexual assault, woman, medical social work practices

Kadına Yönelik Cinsel Saldırı Sonrası Müdahalede Tıbbi Sosyal Hizmet Uygulamaları

Öz

Cinsel şiddetin bir türü olan cinsel saldırıya, kadınların erkeklere oranla daha fazla maruz kaldıkları bilinmektedir. Bu nedenle, cinsel saldırı sonrası müdahale genellikle kadınlar üzerine şekillenmekte, kadın bu tür uygulamalarda ön plana çıkmaktadır. Cinsel saldırıya maruz kalan kadınların, öncelikle her boyutuyla sağlık hizmetine olan ihtiyacı, sadece fiziksel olarak tanı ve tedavi boyutunda değil, cinsel saldırının doğası gereği psikolojik, duygusal, sosyal ve ekonomik anlamda sağlığın bileşenlerini de ön plana çıkarıcı müdahalelere duyulan ihtiyacı arttırmaktadır. Bu bağlamda, cinsel saldırıya maruz kalan kadınlara yapılan müdahalede, tıbbi sosyal hizmet uygulamalarının önemli bir yeri bulunmaktadır. Bu genel çerçevede,
bu çalışmanın amacı, sadece bireysel olarak cinsel saldırıya maruz kalan kadınla değil, ailesiyle, çevresiyle, toplumla bireysel, grup ve toplum düzeyinde yapılandırılan tıbbi sosyal hizmet uygulamalarının yeri ve önemini tartışmaktır. 

Anahtar Kelimeler

Cinsel saldırı, kadın, tıbbi sosyal hizmet uygulamaları

Kaynakça

• 1. Okumuş, E. Bedene müdahalenin sosyolojisi, K. Canatan (Ed.), Beden Sosyolojisi (1. Baskı) içinde (45-67), 2011, İstanbul: Açılım Kitap, p.45-67.
• 2. User, İ. Biyoteknolojiler ve kadın bedeni, Y. İnceoğlu ve A. Kar (Ed.). Dişilik, güzellik ve şiddet sarmalında kadın ve bedeni (1. Baskı) içinde (133-169), 2010, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, p.133-169.
• 3. World Health Organization. Sexual violence. In: World report on violence and health. Geneva, 2002, Retrieved Dec 12, 2017, from http://whqlibdoc.who.int/publications/2002/9241545615_eng.pdf., p.149.
• 4. Dumrul, C., Karabacak Danacı, H. Kadın ve kız çocuklarına karşı işlenen cinsel şiddet suçlarında cezasızlık sorunu raporu. Ankara Barosu Dergisi, 2015, 4, 255-290.
• 5. Davis, A. Kadınlar, ırk ve sınıf. Çev: İnci Çekiner, 1994, İstanbul: Sosyalist Yayınlar, p.165, 188-189.
• 6. Scully, D. Cinsel şiddeti anlamak: Tutuklu tecavüzcüler üzerine bir inceleme. çev: Şirin Tekeli, Laleper Aytek, Kadın Araştırmaları Dizisi-6, 1994, İstanbul: Metis Yayınları, ss. 17, 46, 50-64, 63-64.
• 7. Buchwald, E., Fletcher, P. R., & Roth, M. Transforming a rape culture (p. XI), (Eds.), 1993, Minneapolis, MN: Milkweed Editions, p.9.
• 8. United Nations. Violance Against Women, 2000, Erişim tarihi, 8 Aralık 2017. http://www.un.org/esa/gopher-data/conf/fwcw/pim/feature/2VIOL.TXT.
• 9. Randall, M., & Haskell, L. Sexual violence in women's lives: Findings from the Women's Safety Project, a community-based survey. Violence Against Women, 1995, 1(1), 6-31.
• 10. Artuk, ME. Kadına yönelik cinsel istismara örnek olarak evlilik içinde ırza geçme ve fücur. Kadına Yönelik Cinsel Şiddete Karşılaştırmalı Hukukun Yaklaşımı (içinde), İstanbul: İstanbul Barosu Kadın Hakları Uygulama Merkezi. Yayın no:1, 2002, p. 31-48.
• 11. Sparks, A. Feminists negotiate the executive branch: The policing of male violence. C. Daniels (Ed.), Feminist negotiate the state: The politics of domestic violence, 1994, Lanham, New York: University Press of America, p.35-52.
• 12. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etüdleri Enstitüsü. Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması özet rapor, 2014, Ankara.
• 13. Rape Crisis England & Wales Headline Statistics 2016-17. Erişim tarihi: 5 Aralık 2017, https://rapecrisis.org.uk/statistics.php.
• 14. Türkiye İstatistik Kurumu, Ceza infaz kurumu istatistikleri, 2017, Erişim tarihi: 20 Kasım 2017, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18689. 15. Dunn, SF, Gilchrist, VJ. Sexual assault. Primary Care, 1993, 20(2), 359-373.
• 16. Abarbanel, G, Richman, G. The rape victim in crisis intervention book 2: The practitioner's sourcebook for brief therapy. Ed. Parad HJ, Parad L, 1990, Family Service America. Milwaukee Wisconsin, p. 93.
• 17. French, M. Kadınlara karşı savaş. çev: Beril Eyüboğlu, 1992, İstanbul: Metis Yayınları, p.243, 246
• 18. Arın, C. Kadına yönelik cinsel şiddet. Kadına Yönelik Cinsel Şiddete Karşılaştırmalı Hukukun Yaklaşımı (içinde), İstanbul: İstanbul Barosu Kadın Hakları Uygulama Merkezi. Yayın no:1, 2002, p. 8-11.
• 19. Coker, A. L., Smith, P. H., Bethea, L., King, M. R., & McKeown, R. E. Physical health consequences of physical and psychological intimate partner violence. Archives of family medicine, 2000, 9(5), 451-457.
• 20. Eby, K. K., Campbell, J. C., Sullivan, C. M., & Davidson, W. S. Health effects of experiences of sexual violence for women with abusive partners. Health Care for Women International, 1995, 16(6), 563-576.
• 21. Jewkes, R., Sen, P. and Garcia-Moreno, C. ‘Sexual violence’, in Krug, E. G., Dahlberg, L. L., Mercy, J. A., Zwi, A. B., and Lozano, R. (eds.), 2002, World report on violence and health. Erişim tarihi: 20 Kasım 2017, http://www.who.int/violence injury prevention/ violence/world report/en/.
• 22. Darves-Bornoz, J. M. Rape-related psychotraumatic syndromes. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology, 1997, 71(1), 59-65.
• 23. Fergusson, D. M., Horwood, L. J., & Lynskey, M. T. Childhood sexual abuse and psychiatric disorder in young adulthood: II. Psychiatric outcomes of childhood sexual abuse. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 1996, 35(10), 1365-1374.
• 24. Kilpatrick, D. G., Resick, P. A., & Veronen, L. JEffects of a rape experience: A longitudinal study. Journal of Social Issues, . 1981, 37(4), 105-122.
• 25. Resick, P. A., Calhoun, K. S., Atkeson, B. M., & Ellis, E. M. Social adjustment in victims of sexual assault. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 1981, 49(5), 705.
• 26. Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı. Mağdura yaklaşım kılavuzu. Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Yayın No: 02, 2016, Ankara: Analitik Reklam, p.20.
• 27. Wiseman, R. Cinsel şiddet ve tecavüze karşı kendimizi savunurken: Yaşananlar, önlemler ve günlük yaşama geri dönüş el kitabı. çev: Lale Akalın, 1994, İstanbul: Sel Yayıncılık, p.157
• 28. Sağlık Bakanlığı Tıbbi Sosyal Hizmet Uygulama Yönergesi, 2011, Erişim tarihi: 23 Kasım 2017, http://www.hasta.saglik.gov.tr/TR,4778/tibbi-sosyal-hizmet-uygulama-yonergesi.html.
• 29. Ünlü Akyollu, İ. Psikososyal destek ve krize müdahale birimine ilişkin Sakarya örneğinde bir değerlendirme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 2015, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli, p.65.
• 30. Katz, J. H. The healing process after rape. 1993, Saratoga, California: R&E Publishers, p.79-86.
• 31. Özdemir, U. Kriz, krize müdahale ve kriz tedavisi. Acil Sağlık Hizmetlerinde Sosyal Hizmet Çalışmaları Panel Kitapçığı içinde, Ed. (A. Kaya, E. Özkan, AH, Türkdemir), 2012, 79-84.
• 32. Teater, B. Sosyal hizmet kuram ve yöntemleri: Uygulama için bir giriş. Çev. Ed. A. Karatay, 2015, Ankara: Nika Yayınevi, p.231, 267.
• 33. Turan, N. Bireylerle ve ailelerle sosyal hizmet. Ankara, 2012, Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi Yayını, p.298-299, 302.
• 34. Sayıl, I. Ruh sağlığı sorunu olarak şiddet. Kriz Dergisi, 2000, 2(2): 273-276.
• 35. Mavili Aktaş, M. Küçük gruplar: Dinamikleri ve süreci, 2001, Ankara, Mustafa Kitabevi, p.37, 42-58.
• 36. Topses, G. Bulut Serin, N. Psikolojik danışma ve kişilik kuramları, 2012, Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık, p.89, 1-32.
• 37. Duyan V. Sosyal Hizmet Temelleri Yaklaşımları Müdahale Yöntemleri. Ankara, Sosyal Çalışma Yayınları, 2014, p.294.
• 38. Thompson, N. Kuram ve uygulamada sosyal hizmeti anlamak. Ankara, Dipnot Yayınevi, 2016, p.42. 39. Kirst-Ashman, K., Hull, G.H. Understanding generalist practice. Second Edition, 1999, Chicago: Nelson-Hall Publishers, p.91-94.
• 40. Duyan, V., Özgür Sayar, Ö., Özbulut, M. Sosyal hizmeti tanımak ve anlamak, 2008, Ankara, Öncü Basımevi, p.90, 96.
• 41. Herman, J. Trauma and recovery. 1997, New York: Basic Books. p..49
• 42. Koss, M. P., & Harvey, M. R. The rape victim: Clinical and community interventions, 1991, Newbury Park, California: Sage Publications, Inc, 205-223.
• 43. Kurland, R. and Salmon, R. Group work vs. casework in a group: Principles and implications for teaching and practice. Social Work with Groups, 1992, 15(4), 3-10.
• 44. Yassen, J. And Glass, L. Sexual assault survivor groups: A feminist practice perspective. Social Work (May/June), 1984, 252-257.
• 45. Sheafor, B. W., Horejsi, C. R., & Horejsi, G. A. Techniques and guidelines for social work practice, Sixth Edition, 2002, Boston: Allyn & Bacon, Inc. p.89.
• 46. Erdal, M. Gözaltında tecavüz, 1997, İstanbul, Çiviyazıları, p.50.
• 47. Güler, N., Tel, H., & Tuncay, F. Ö. Kadının aile içinde yaşanan şiddete bakışı. CÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 2005, 27(2), 51-56.
• 48. Efe, Ş. Y., & Ayaz, S. Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2010, 11(1), 23-29.
• 49. Birleşmiş Milletler, Kadına karşı her türlü ayrımcılığın önlenmesi uluslararası sözleşmesi, Erişim tarihi: 19 Şubat 2018, https://www.unicef.org/turkey/cedaw/_gi18.html.
• 50. Birleşmiş Milletler, Pekin Deklarasyonu ve Eylem Planı, Erişim tarihi: 19 Şubat 2018, https://www.tbmm.gov.tr/komisyon/kefe/docs/pekin.pdf.
• 51. Kadınlara Yönelik Şiddet ve Ev İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadele Hakkındaki Avrupa Konseyi Sözleşmesi, http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/03/20120308M1-1.pdf.
• 52. Knight, L. W. Jane Addams: Eylemci bir ruh. 2014, (Çev. Ed. Özlem Cankurtaran Öntaş) Ankara: Ayizi Kitap.
• 53. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Kadına yönelik şiddetle mücadele ulusal eylem planı (2016-2020). Erişim tarihi: 24 Kasım 2017, http://kadininstatusu.aile.gov.tr/ulusal-eylem-planlari/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-ulusal-eylem-plani.