Objective: Aim of study’s determine frequency of hesitations of parents to COVID-19 vaccinate their children and parents the behaviors of take COVID-19 public health measures(PHM) for their children who applied to a university hospital in Turkey.
Methods: This descriptive study is study of parental COVID-19 vaccine hesitancy and PHM in parents with children aged 5-12years admitted to university hospital in Turkey, January-February 2022.Participants’ sociodemographic, COVID-19 infection and vaccinations characteristics, status of parents taking PHM, COVID-19 Fear Scale are independent variables. Student’s t test, ANOVA, chi-square test in univariate analyses, logistic-linear regression models in multivariate analyzes’re used. Type-1 error value is 0.05.Analyzes’re made using SPSS23.0.
Results: Parents’ mean age’s 37.1±6.4, 68.7% of them female. Children’s mean age’s 8.5±2.3, 53.8% of them male. 17.9% of parents consider their knowledge of protection from COVID-19 and vaccines minimally sufficient/insufficient, 28.7% of them have negative attitude towards PHM for their children. 48.8% of parents’ve hesitations their children vaccination. As multiple analysis’s result; fathers who’ve never been vaccinated, increase risk of hesitations 6.21times (OR:6.21;95%CI=2.16-17.82); parent’s negative attitude towards PHM increases risk of hesitations 2.69 times (OR:2.69;95%CI=1.35-5.35); each unit increase in mother’s PHM behavior score affects hesitations 0.89times (OR:0.89;95%CI=0.84-0.95). While it’s found that father’s PHM behavior score had the most effect on parent’s PHM behavior score, COVID-19 Fear Scale score had the least effect.
Conclusion: Nearly one every two parents have COVID-19 vaccine hesitancy for their childen. Fathers’re main actors for taking PHM for COVID-19, so fathers as well as mothers should be considered target persons for children COVID-19 vaccine.
Amaç: Türkiye’de bir üniversite hastanesine başvuran ebeveynlerin çocukları için; COVID-19 aşısı tereddüdü yaşama sıklığını ve COVID-19 halk sağlığı önlemlerini(HSÖ) almaya yönelik davranışlarını belirlemektir.
Yöntem: Bu çalışma Türkiye’deki bir üniversite hastanesine Ocak-Şubat 2022’de başvuran 5-12 yaş çocuğu olan ebeveynlerdeki, ebeveyn COVID-19 aşı tereddüdü ve HSÖ tanımlayıcı çalışmasıdır. Katılımcıların sosyodemografik, COVID-19 enfeksiyonu ve aşılarıyla ilgili ve anne-babanın HSÖ alma durumlarına ait özellikleri ile COVID-19 Korkusu Ölçeği çalışmanın bağımsız değişkenleridir. Tek değişkenli analizlerde Student’s t testi, varyans analizi, ki-kare testi; çok değişkenli analizlerde lojistik, doğrusal regresyon modelleri kullanılmış tip-1 hata değeri 0.05 kabul edilmiştir. Analizler SPSS23.0 programı kullanılarak yapılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan ebeveynlerin yaş ortalamaları 37.17±6.49 ve %68.7’si kadın, çocuklarının yaş ortalamaları 8.57±2.32 ve %53.8’i erkektir. Ebeveynlerin %17.9’u COVID-19’dan korunma ve aşılar hakkındaki bilgilerini az yeterli/yetersiz görmekte ve %28.7’si COVID-19’a karşı çocukları için HSÖ alma tutumu açısından olumsuz tutum içindedir. Ebeveynlerin %48.8’i ebeveyn aşı tereddüdüne sahiptir. Çoklu analiz sonucunda; babaların hiç COVID-19 aşısı yaptırmaması ebeveyn aşı tereddüdü riskini 6.21kat (OR:6.21;%95GA=2.16-17.82) artırmakta; ebeveynin HSÖ bakımından olumsuz tutuma sahip olması ebeveyn aşı tereddüdü riskini 2.69kat (OR:2.69;%95GA=1.35-5.35) artırmakta; annenin HSÖ davranış puanındaki her bir birimlik artış ebeveyn aşı tereddüdünü 0.89kat (OR:0.89;%95GA=0.84-0.95)etkilemektedir. Ebeveyn HSÖ davranışları puanı üzerinde, baba HSÖ davranışları puanı en çok etkiye sahip olduğu bulunmuşken en az etkiye COVID-19 Korkusu Ölçeği puanının sahip olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Yaklaşık her iki ebeveynden birisi çocuklarına COVID-19 aşısı yaptırmada tereddüt yaşamaktadır. Toplumumuzda çocukların sağlık hizmetlerini kullanmasındaki genel belirleyici aktör olan babanın COVID-19 önlemleri konusunda da birincil önemde olduğu anlaşılmaktadır. Çocuk sağlığında annenin yanında babanın da eğitimi üzerinde önemle durulması gereken bir konudur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2023 |
Gönderilme Tarihi | 18 Mart 2022 |
Kabul Tarihi | 7 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 21 Sayı: 1 |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.