Purpose: The aim of the present study was to investigate the effects of age, gender, height, weight, body mass index (BMI), and foot posture on single leg standing balance performance.
Methods: A total of 76 healthy young asymptomatic adults were enrolled (52 females and 24 males) with an age range of 19-49 years. Age, gender, height, weight, and BMI, foot posture (Foot Posture Index), and balance (Biodex Balance Systems) were assessed. Balance assessments were performed on the dominant leg.
Results: A regression analysis showed that 43.2% of the anterior- posterior (AP) stability index score explained the total variance, and the effects of height (p=0.006, B=-4.387, β=-1.974,
SD=1.554), weight (p=0.001, B=0.068, β=4.550, SD=0.020), and BMI (p=0.003, B=-0.171, β=- 2.833, SD=0.056) found statistically significant. The regression analysis also revealed that 66.5% of the variance in the medial-lateral (ML) stability index score and age (p=0.026, B=0.003, β=0.173, SD=0.001) and weight (p=0.048, B=0.022, β=2.031, SD=0.011). Foot posture and gender were not statistically significant in both AP stability index and ML stability index (p>0.05).
Conclusion: The findings of the study showed that age, and anthropometric factors (height, weight, and BMI) are potential markers for balance assessments. These results suggest that age and anthropometric factors play an important role in balance performance in asymptomatic subjects
Amaç: Çalışmamızın amacı yaş, cinsiyet, boy, vücut ağırlığı, vücut kütle indeksi (VKİ) ve ayak postürünün tek ayak denge performansı üzerine etkilerini araştırmaktı.
Yöntem: Yaşları 19 ve 49 arasında değişen (52 kadın ve 24 erkek) 76 sağlıklı genç asemptomatik birey gönüllü olarak çalışmaya katıldı. Yaş, cinsiyet, boy, vücut ağırlığı ve VKİ, Ayak Postür İndeksi ve denge testleri (Biodex Denge Sistemleri) değerlendirildi. Denge değerlendirmesi dominant ayak üzerinde yapıldı.
Sonuçlar: Yapılan regresyon analizi sonuçları anterior-posterior (AP) stabilite indeks skorlarında total varyansın % 43,2’sini açıkladığı bulundu ve boy (p=0,006, B=-4,387, β=-1,974, SD=1,554), vücut ağırlığı (p=0,001, B=0,068, β=4,550, SD=0,020) ve VKİ’nin (p=0,003, B=-,171, β=-2,833, SD=0,056) etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Regresyon analizi sonucunda medial-lateral (ML) stabilite indeks skorundaki toplam varyansın % 66,5‘ini yaş (p=0,026, B=0,003, β=0,173, SD=0,001) ve vücut ağırlığı (p=0,048, B=0,022, β=2,031, SD=0,011) açıkladığı bulundu. Ayak postürü ve cinsiyet hem AP hem de ML stabilite indeksinde istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05).
Tartışma: Bu çalışma yaş ve boy, vücut ağırlığı, VKİ gibi antropometrik faktörlerin denge değerlendirmesinde potansiyel belirteçler olarak bilgi verdiğini göstermektedir. Bu sonuçlar, asemptomatik bireylerde yaş ve antropometrik faktörlerin, denge performansında önemli bir rol oynadığinı göstermektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Rehabilitasyon |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 30 Sayı: 3 |