ORGANIZATIONAL SILENCE AND ITS CONSEQUENCES

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 19, 08.10.2017

Ayhan Yalçınsoy

https://doi.org/10.30520/tjsosci.342211

Cited By: 6

Öz

it is called employee silence in the act of knowing and willingly keeping the information, idea and opinions related the work, work place and organization from the person or managers capable
of correcting the present situation for various reasons. Organizational silence is the case when the employee silence is widespread in the organization. However, the ideas of
those who work in the solution of a problem related to the organization can
offer the optimum solution. In this study, the literature on organizational
silence has been researched and the negative effects on employees and
organizations have been examined. As a result of the research, the negative
effects of organizational silence on employees and organizations are parallel
to each other in studies in domestic and foreign literature. In addition, an
evaluation was made about organizational silence.

Anahtar Kelimeler

Organizational Silence, Acquiescent Silence, Defensive Silence, ProSocial

ÖRGÜTSEL SESSİZLİK VE SONUÇLARI

Öz

İşgörenlerin iş, iş yeri ve örgütle
ilgili konulardaki bilgi, fikir ve görüşlerini mevcut durumu
düzeltme kabiliyeti olan kişi ya da yöneticilerden çeşitli
nedenlerle bilerek ve isteyerek saklamaları davranışına işgören
sessizliği denmektedir. İşgören sessizliğinin örgüt içinde
yaygın bir şekilde görülmesi durumunda ise örgütsel sessizlik
söz konusu olmaktadır. Oysa ki örgüt ile ilgili bir sorunun
çözümünde o işi yapan işgörenlerin fikirleri optimum çözümü
sunabilmektedir. Araştırmada örgütsel sessizlik
literatürü incelenmiş olup işgörenler ve örgütler üzerindeki
olumsuz etkileri irdelenmiştir. Araştırma sonucunda örgütsel
sessizliğin işgörenler ve örgütler üzerindeki olumsuz etkileri
yerli ve yabancı literatürde yer alan çalışmalarda birbirine
paralellik gösterdiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca örgütsel
sessizlik ile ilgili bir değerlendirme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Sessizlik, Kabullenici Sessizlik, Korunma Amaçlı Sessizlik, Koruma Amaçlı Sessizlik

Kaynakça

• Acaray, A., Çekmecelioğlu, H. ve Akturan, A. (2015). Örgüt Kültürü İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, (32), 139–157.
• Akgündüz, Y. (2014). Otel Çalışanlarını Örgütsel Sessizliği Tercih Etmelerinde Örgütsel Güvenlerinin Etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 184–199.
• Akın, U. ve Ulusoy, T. (2016). The Relationship Between Organizational Silence and Burnout Among Academicians: A Research on Universities in Turkey. International Journal of Higher Education, 5(2), 46–58.
• Aktaş, H. ve Şimşek, E. (2014). Örgütsel Sessizlik Ile Algilanan Bireysel Performans, Örgüt Kültürü Ve Demografik Değişkenler Arasindaki Etkileşim. Akdeniz Üniversitsi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (28), 24–52.
• Aktaş, H. ve Şimşek, E. (2015). Bireylerin Örgütsel Sessizlik Tutumlarında İş Doyumu ve Duygusal Tükenmişlik Algılarının Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(24), 205–230.
• Alparslan, A. M. ve Kayalar, M. (2012). Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 136–147.
• Bagheri, G., Zarei, R. ve Aeen, M. N. (2012). Organizational Silence (Basic Concepts and Its Development Factors). Ideal Type of Management, 1(1), 47–58.
• Beer, M. ve Eisenstat, R. A. (2000). The Silent Killers Of Strategy Implementation And Learning. Sloan Management Review, 41(4), 29–40.
• Beheshtifar, M., Borhani, H. ve Moghadam, M. N. (2012). Destructive Role of Employee Silence in Organizational Success. nternational Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 2(11), 275–282.
• Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. İşletme Anabilim Dalı, Gebze.
• Bogosian, R. ve Stefanchin, J. E. (2013). Silence is not always consent: Employee silence as a barrier to knowledge transfer (ss. 1–21). Proceedings of the International Conference on Organisational Learning, sunulmuş bildiri, Knowledge and Capabilities.
• Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. (Yayımlanmamış doktora tezi). The Ohio State University, USA.
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145–162.
• Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117–134.
• Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde İşgören Sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Dedahanov, A. T., Kim, C. ve Rhee, J. (2015). Centralization And Communication Opportunities As Predictors Of Acquiescent Or Prosocial Silence. Social Behavior And Personality, 43(3), 481–492.
• Dedahanov, A. T. ve Rhee, J. (2015). Examining the Relationships Among Trust, Silence and Organizational Commitment. Management Decision, 53(8), 1843–1857.
• Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T. ve Wilkinson, A. (2011). Reconceptualising Employee Silence: Problems and Prognosis. Work, Employment And Society, 25(1), 51–67.
• Durak, İ. (2012). Korku Kültürü ve Örgütsel Sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Ehtiyar, R. ve Yanardağ, M. (2008). Organizational Silence: A Survey on Employees Working in a Chain Hotel. Tourism and Hospitality Management, 14(1), 51–68.
• Erdoğan, E. (2011). Etkili Liderlik Örgütsel Sessizlik Ve Performans İlişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
• Eroğlu, H., Adıgüzel, O. ve Özü. (2011). Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İşgören Sessizliği ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 97–124.
• Gül, H. ve Özcan, N. (2011). Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 107–134.
• Jahanbakhshian, P., Assadi, R. ve Nejad, F. P. (2015). Providing a Conceptual Model on Organizational Silence Behavior Based on Organizational Culture, Organizational Climate and Organizational Commitment Components in Service Firms. Management and Administrative Sciences Review, 4(2), 438–448.
• Kahveci, G. (2010). İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi, Elazığ.
• Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50–64.
• Kalay, F., Oğrak, A. ve Nişancı, Z. N. (2014). Mobbing, Örgütsel Sessizlik Ve Örgütsel Sinizm İlişkisi: Örnek Bir Uygulama. Kastamonu Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 127–143.
• Karaca, H. (2013). An Exploratory Study On The Impact Of Organizational Silence In Hierarchical Organizations: Turkish National Police Case. European Scientific Journal, 9(23), 38–50.
• Kılıç, G., Tunç, T., Saraçlı, S. ve Kılıç, İ. (2013). Örgütsel Stresin Örgütsel Sessizlik Üzerine Etkisi: Beş Yıldızlı Termal Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(1), 17–32.
• Knoll, M. ve Redman, T. (2015). Does the Presence of Voice Imply the Absence of Silence? The Necessity to Consider Employees’ Affective Attachment and Job Engagement. Human Resource Management, Doi: 10.1002/hrm.21744.
• Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği (9. bs.). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Köylüoğlu, A. S., Bedük, A., Duman, L. ve Büyükbayraktar, H. H. (2015). Analyzing the Relation Between Teachers’ Organizational Silence Perception and Whistle Blowing Perception. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 207, 536–545. doi:10.1016/j.sbspro.2015.10.124
• Kumar, D., Alagappar, P. N. ve Govindarajo, N. (2015). Australian Journal of Basic and Applied Sciences The Impact of Organisational Silence on Job Stress, Organisational Commitment and Intention to Leave Among Expatriate Employees. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 9(29), 1–8.
• Liu, D., Wu, J. ve Ma, J. (2009). Organizational Silence: A Survey on Employees Working in a Telecommunication Company. In Computers & Industrial Engineering, 2009 içinde (ss. 1647–1651). International Conference on IEEE, sunulmuş bildiri, Troyes, France.
• Mayhew, M. J., Grunwald, H. E. ve Dey, E. L. (2006). Breaking the Silence: Achieving a Positive Campus Climate for Diversity from the Staff Perspective. Research in Higher Education, 47(1), 63–88.
• Megenci, C. (2015). Antecedents and Consequences of Organizational Fear and Silence Behavior: Evidence Service Sector from Turkey. International Business Research, 8(5), 223–229.
• Milliken, F. J. ve Morrison, E. W. (2003). Shades of Silence: Emerging Themes and Future Directions for Research on Silence in Organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1563.
• Milliken, F. J., Morrison, E. W. ve Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453–1476.
• Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review, 25(4), 706–725.
• Nikolaou, I., Vakola, M. ve Bourantas, D. (2011). The Role of Silence on Employees’ Attitudes “The Day After” a Merger. Personnel Review, 40(6), 723–741.
• Perlow, L. A. ve Repenning, N. P. (2009). The Dynamics of Silencing Conflict. Research in organizational behavior, 29, 195–223.
• Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived İnjustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331–369.
• Premeaux, S. F. (2001). Breaking the Silence: Toward an Understanding of Speaking up in the Workplace. (Yayımlanmamış doktora tezi). Louisiana State University, Baton Rouge.
• Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self‐Monitoring in Predicting Speaking Up in the Workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537–1562.
• Rhee, J., Dedahanov, A. ve Lee, D. (2014). Relationships Among Power Distance, Collectivism, Punishment, and Acquiescent, Defensive, or Prosocial Silence. Social Behavior and Personality, 42(5), 705–720.
• Shojaie, S., Matin, H. Z. ve Barani, G. (2011). Analyzing the Infrastructures of Organizational Silence and Ways to Get Rid of it. Procedia - Social and BeProcedia - Social and Behavioral Sciences, 30(2011), 1731–1735.
• Şehitoğlu, Y. ve Zehir, C. (2010). Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87–110.
• Şimşek, E. ve Aktaş, H. (2014). Örgütsel Sessizlik ile Kişilik ve Yaşam Doyumu Etkileşimi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 121–136.
• Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114–134.
• Toker Gökçe, A. ve Alataş, H. (2015). Öğretmenlerin İstenmeyen Yönetici Davranışlarına Yönelik Tepkileri: Bilgi Uçurma Mı? Sessiz Kalma Mı? Journal of Computer and Education Research, 3(6), 99–116.
• Ülker, F. ve Kanten, P. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111–126.
• Vakola, M. ve Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441–458.
• Van Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359–1392.
• Yeşilaydın, G., Bayın, G. ve Yılmaz, G. (2015). Sağlik Personelinin Örgütsel Sessizlik Nedenlerinin Belirlenmesi: Özel Hastane Örneği. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 629–645.
• Zehir, C. ve Erdoğan, E. (2011). The Association Between Organizational Silence and Ethical Leadership Through Employee Performance. Procedia Social and Behavioral Sciences, 24, 1389–1404.