Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE POVERTY PHENOMENON IN TURKEY’S DISADVANTAGED REGIONS

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 7, 394 - 405, 28.02.2020
https://doi.org/10.30520/tjsosci.657156

Öz

Turkey is a country divided into 7 regions with the population exceeding 79 million. Some regions in Turkey are disadvantaged regions in terms of economic development because of inter-regional geographical location and the differences in the distance to markets and in the inter-regional security risk. In the present study, it is aimed to analyze the poverty phenomenon as an important field for the economic development in terms of the disadvantaged regions in Turkey. The answer has been search to the question “what strategies the disadvantaged regions must focus on in the fight against poverty”. In the scope of the study, the data have been obtained from the official statistics and periodicals.
The data obtained have been presented in three stages. In the chapter 1, poverty, poverty indicators, basic concepts belonging to poverty, and the definition of the disadvantaged region have been clarified.In the chapter 2, the poverty phenomenon in Turkey has been explained. In the chapter 3, the poverty phenomenon in the disadvantaged regions in Turkey has been explained. In this context, life satisfaction in the disadvantaged regions has been examined under the titles of unemployment, social life, security, environment, education, health, income, and wealth. Consequently, it is confirmed that the regions TRC3, TRC2 and TRB2 are the poorest regions of the country because these regions have been under the average of Turkey in the important fields such as the average annual income per household, the unemployment rates, gross domestic product amounts, education, and health.

Kaynakça

  • Bilen, M. ( 2005 ). “Yoksulluk Sorunu Üzerine”, Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 1-26.
  • Demir Şeker, S. (2011). Türkiye’nin insani gelişme endeksi ve endeks sıralamasının analizi. Ankara: TC Kalkınma Bakanlığı.
  • Dicle Kalkınma Ajansı (20 Mart 219) https://dikanet.dika.org.tr/FileContainer/Web/files/e3735499-88f5-428a-8b8f-43e0450471ba.pdf
  • Fırat, M. (2015 ). “Yoksulluk ve Suç İlişkisinin Sosyolojik Analizi: Bir Referans Çerçevesi. (Elazığ Örneği)” Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 193-224.
  • Gündoğan, N. (2008). “Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele” Ankara Sanayi Odası, 42-56.
  • Memiş, H. ( 2014 ). “Küreselleşme ve yoksulluk ilişkisi” Akademik Yaklaşımlar Dergisi,144-161.
  • Ak, M.( 2016 ). “Toplumsal Bir Olgu Olarak Yoksulluk” Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 296-306.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development<http://www.oecd.org. >(26 Mart 2019)
  • Öztürk, M., & Çetin, B. I. (2009). Dünyada Ve Türkiye'de Yoksulluk Ve Kadınlar. Journal Of Yasar University, 4(16).
  • Peçe, M. A., Ceyhan, M. S., & Akpolat, A. (2016). Türkiye’de Gelir Dağılımının Ekonomik Büyümeye Etkisi Üzerine Ekonometrik Bir Analiz. Uluslararası Kültürel Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (Uksad), 2(Special Issue 1), 135-148
  • Taş, H. Y., & Özcan, S. (2012, October). Türkiye’de ve Dünya’da yoksulluk üzerine bir araştırma. In International Conference on Eurasian Economies (pp. 423-430).
  • Tireli, M., (2009). Küreselleşme ve Yoksulluk: Birleşmiş Milletler (UNDP) ve Dünya Bankası Göstergeleri, Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (03 Mart 2019) <http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist>
  • Uzun, A. (2001). “Yoksulluk olgusu ve Dünya Bankası”, CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,155-174.
  • United Nations Development Programme(08 Mart 2019)<http://www.tr.undp.org.tr.>
  • Yıldırım, Ö. A. M. (2011). Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 60

TÜRKİYE’NİN DEZAVANTAJLI BÖLGELERİNDE YOKSULLUK OLGUSU

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 7, 394 - 405, 28.02.2020
https://doi.org/10.30520/tjsosci.657156

Öz

Türkiye yetmiş dokuz milyonu aşan nüfusu ile yedi bölgeye ayrılmış bir ülkedir. Bölgeler arası coğrafi konum ve pazarlara uzaklık farklılığı ile bölgeler arası güvenlik riski farklılığından kaynaklı olarak Türkiye’de bazı bölgeler ekonomik kalkınma bakımından dezavantajlı bölge durumunda bulunmaktadır. Bu çalışmada ekonomik kalkınma için önemli bir alan olan yoksulluk olgusunu Türkiye’de dezavantajlı bölgeler perspektifinden incelenmesi amaçlanmıştır. Dezavantajlı bölgelerin yoksullukla mücadelede hangi stratejilere ağırlık vermesi gerektiği sorusuna yanıt aranmıştır. Çalışma kapsamında veriler resmi istatistikler ve süreli yayınlardan elde edilmiştir.
Elde edilen veriler üç aşamada sunulmuştur. Birinci bölümde yoksulluk, yoksulluk göstergeleri, yoksulluğa ait temel kavramlar ve dezavantajlı bölge tanıma açıklık getirilmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde Türkiye’deki yoksulluk olgusu açıklanmıştır. Üçüncü bölümde ise Türkiye’deki dezavantajlı bölgelerdeki yoksulluk olgusu açıklanmıştır. Bu bağlamda dezavantajlı bölgelerdeki yaşam memnuniyeti; işsizlik, sosyal yaşam, güvenlik, çevre, eğitim, sağlık, gelir ve servet başlıkları altında incelenmiştir. Sonuç olarak, TRC3, TRC2 ve TRB2 bölgesi ortalama yıllık eşdeğer hane halkı kullanılabilir fert geliri, işsizlik oranları, gayri safi yurt içi hâsıla tutarları, eğitim, sağlık gibi önemli alanlarda Türkiye ortalamasının altında kalarak ülkenin en yoksul bölgeleri olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Bilen, M. ( 2005 ). “Yoksulluk Sorunu Üzerine”, Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 1-26.
  • Demir Şeker, S. (2011). Türkiye’nin insani gelişme endeksi ve endeks sıralamasının analizi. Ankara: TC Kalkınma Bakanlığı.
  • Dicle Kalkınma Ajansı (20 Mart 219) https://dikanet.dika.org.tr/FileContainer/Web/files/e3735499-88f5-428a-8b8f-43e0450471ba.pdf
  • Fırat, M. (2015 ). “Yoksulluk ve Suç İlişkisinin Sosyolojik Analizi: Bir Referans Çerçevesi. (Elazığ Örneği)” Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 193-224.
  • Gündoğan, N. (2008). “Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele” Ankara Sanayi Odası, 42-56.
  • Memiş, H. ( 2014 ). “Küreselleşme ve yoksulluk ilişkisi” Akademik Yaklaşımlar Dergisi,144-161.
  • Ak, M.( 2016 ). “Toplumsal Bir Olgu Olarak Yoksulluk” Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 296-306.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development<http://www.oecd.org. >(26 Mart 2019)
  • Öztürk, M., & Çetin, B. I. (2009). Dünyada Ve Türkiye'de Yoksulluk Ve Kadınlar. Journal Of Yasar University, 4(16).
  • Peçe, M. A., Ceyhan, M. S., & Akpolat, A. (2016). Türkiye’de Gelir Dağılımının Ekonomik Büyümeye Etkisi Üzerine Ekonometrik Bir Analiz. Uluslararası Kültürel Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (Uksad), 2(Special Issue 1), 135-148
  • Taş, H. Y., & Özcan, S. (2012, October). Türkiye’de ve Dünya’da yoksulluk üzerine bir araştırma. In International Conference on Eurasian Economies (pp. 423-430).
  • Tireli, M., (2009). Küreselleşme ve Yoksulluk: Birleşmiş Milletler (UNDP) ve Dünya Bankası Göstergeleri, Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (03 Mart 2019) <http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist>
  • Uzun, A. (2001). “Yoksulluk olgusu ve Dünya Bankası”, CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,155-174.
  • United Nations Development Programme(08 Mart 2019)<http://www.tr.undp.org.tr.>
  • Yıldırım, Ö. A. M. (2011). Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 60
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Atilla Ünlü

Yayımlanma Tarihi 28 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Ünlü, A. (2020). TÜRKİYE’NİN DEZAVANTAJLI BÖLGELERİNDE YOKSULLUK OLGUSU. The Journal of Social Science, 4(7), 394-405. https://doi.org/10.30520/tjsosci.657156