İran Devrimi sırasında yaşananları
yerinde gözlemleyen Foucault, siyasi maneviyatın motive ettiği kitlesel
gösterilerden derinden etkilenir.
Düşüncesinden izler taşıması sebebiyle Foucault’nun devrime duyduğu ilgi
tek sebebe indirgenemez. Foucault,
devrimin dinamiği olan siyasi maneviyatı yeni bir politik tahayyül açığa çıkışı
olarak görmüştür. Söz konusu siyasi maneviyat modern siyasi düşüncenin aşina
olmadığı yeni bir politika yapma tarzı ve öznellik inşa sürecidir. Dini ve
siyasi olanın bir diğeri içinde çözüldüğü İran Devrimi, Batı politik
rasyonalizmin sınırına işaret etmekte, farklı bir düşünce ve eyleme tarzının
mümkün olduğunu göstermektedir. Batılı perspektiften anormal/akıldışı olan
devrim total bir red ve direniş hareketidir. Müşterek iradeyi açığa çıkaran
devrim ayrıca liner, teleolojik tarih tasavvuruna açıkça bir meydan okumadır.
Çatışma ve uzlaşmayı esas alan sağ ve sol devrim modellerinin uymayan İran
Devrimi yeni bir öznellik ve etik inşasını beraberinde getirmiştir. Devrim
dinamiği oluşturan siyasi maneviyat onun tekilliğini ve ayrıcalığını
oluşturmaktadır. Gerçekte devrimin özünü oluşturan yeni öznellik, etik ve
benlik teknolojileri İslami bir kısım
ilke ve pratiklerin Foucaultçu dile tercümesidir.
Foucault, who observed what happened during the iran revolution, was deply impressed by mass demonstration motivated by political spirituality.Foucault’s interest to revolution can not be reduced to a dingle reason because it has parts of his philosophy. Foucault sees political spirituality is a come out of political imagination. Political spirituality is a construction process of a new political style and subjectivity which modern political thought hasn’t been familiar to, İslamic revolution, which religion and politic disintegrate one another, points to west political rationalism and shows that different thinking and acting are possible revolution which is abnormal and non-intellectual from Western perspective is an total rejection and resistance movement.Revolution that revelals the common will is
olso a challange to the linear, teleogical history concept. Iran Revolution which doesn’t fit right and left revolution pattern based on confliction and reconcilition, brought a new subjectivity and ethic construction with it. Political spirituality generates singularity and privilage of revolution.In reality new subjectivity, ethic and self technologies which generate the core of revolution is the translation of Islamic principles and practices in Foucault way.
Revolution Rebellion Islam Political Spirituality Subjectivity
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 13 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 1 |
TOÇD'nde yayınlanan makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.