Grup Süpervizyonunun Psikolojik Danışman Adaylarının Psikolojik Danışma Özyeterlik Düzeylerine Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 4, 412 - 428, 30.10.2018

Orkide Bakalım , Faika Şanal-karahan , Gözde Şensoy

https://doi.org/10.17569/tojqi.439769

Cited By: 6

Öz

Psikolojik danışma becerileri,
rehberlik ve psikolojik danışmanlık mesleğinin en önemli öğesidir. Psikolojik
danışman adayları lisans eğitimlerinde, bireyle psikolojik danışma uygulaması
dersi kapsamında önceden teorik olarak öğrendikleri bu mesleki becerileri
uygulama fırsatı bulurlar ve bu uygulamalara yönelik süpervizyon desteği
alırlar. Bu çalışma, grup süpervizyonunun psikolojik danışman adaylarının
psikolojik danışma özyeterliğine etkisinin incelendiği karma desen bir
araştırmadır. Nicel veriler, Psikolojik Danışma Özyeterlik Ölçeği; nitel
veriler ise Psikolojik danışman adaylarının değerlendirme raporlarından elde
edilmiştir. Nicel bulgular, grup süpervizyonunun psikolojik danışma
özyeterliğinin tüm alt boyutlarında (keşif, içgörü, eylem, ilişkide çatışmalar,
danışan problemleri) etkili olduğunu göstermiştir. Bu bulguyu destekleyen nitel
bulgular ise katılımcıların yanıtlarının duygular, mesleki gelişim,
destekleyiciler ve güçlükler olmak üzere dört temada ayrıştığını ortaya
koymuştur. Sonuç olarak bu araştırmadan elde edilen bulgular, bireyle
psikolojik danışma uygulaması dersi kapsamında yürütülen grup süpervizyonunun
adayların psikolojik danışma özyeterlik algılarını olumlu yönde etkilediğini
göstermiştir. Buna bağlı olarak psikolojik danışman eğitiminde mesleki
becerilerin kazandırılmasının yanı sıra adayların psikolojik danışma
özyeterliğini de artırmanın dikkate alınması önerilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Grup süpervizyonu, psikolojik danışma özyeterliği, psikolojik danışman adayları, psikolojik danışma becerileri

The Effect of Group Supervision on the Psychological Counseling Self-Efficacy Levels of Psychological Counseling Candidates

Öz

Psychological counseling skills are the most
important part of the psychological counseling profession. Psychological
counseling candidates have the opportunity of performing these professional
skills previously learned theoretically within the practice course of
psychological counseling with another person during their undergraduate
education and they receive supervision support for these practices. This study
presents mixed-pattern research examining the effect of group supervision on
the psychological counseling self-efficacy of psychological counselor
candidates. Quantitative data were obtained from Counselor Activity
Self-Efficacy Scale and qualitative data was obtained from the evaluation
reports of the psychological counselor candidates. The quantitative findings
show that group supervision is effective on all the subscales (exploration,
insight, action, conflicts in relationships and client problems) of
psychological counseling self-efficacy. The qualitative results backing up
these findings prove that the responses of the participants can be divided into
four categories of emotions, professional development, boosters, and
difficulties. As a result, the findings of this research showed that the group
supervision carried out in the individual psychological counseling course
positively affected the psychological counseling self-efficacy perceptions of
the psychological counselor candidates. Based on these findings, it has been suggested
to take into consideration the improvement of the self-efficacy levels of
psychological counselor candidates as well as the acquision of professional
skills in counselor education.

Anahtar Kelimeler

Group supervision, psychological counseling self-efficacy, psychological counseling candidates, psychological counseling skills

Kaynakça

• Aladağ M., Yaka, B. ve Koç, İ. (2014). Psikolojik danışma becerileri eğitimine ilişkin nitel bir değerlendirme: Psikolojik danışman adaylarının görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (3), 859-886.
• Aladağ, M. (2014). Psikolojik danışman eğitiminin farklı düzeylerinde bireyle psikolojik danışma uygulaması süpervizyonunda kritik olaylar. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 428-475.
• Al-Darmaki, F. R. (2004). Counselor training, anxiety, and counseling self-efficacy: Implications for training psychology students from the United Arab Emirates University. Social Behavior and Personality: An international journal, 32(5), 429-439.
• Association for Counseling Education and Supervision (ACES), (2011). Best Practices in Clinical Supervision. https://www.acesonline.net/sites/default/files/ACES-Best-Practices-in-clinical-supervision-document-FINAL.pdf adresinden edinildi (30.05.2018).
• Ati̇k, Z. E., ARICI, F., & Ergene, T. (2014). Süpervizyon modelleri ve modellere İlişkin. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 305-312
• Bernard, J. M., & Goodyear, R. K. (2014). Fundamentals of clinical supervision (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Merrill.
• Büyükgöze- Kavas, A. (2011). Bireysel ve grupla psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir değerlendirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2). 411-432.
• Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F., (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cormier, S., & Nurious, P. S. (2003). Interviewing and change strategies for helpers: Fundamentalskills and cognitive behavioral interventions. Pacific Grove: Thomson Brooks/Cole.
• CACREP Psikolojik Danışmanlık ve İlgili Programların Akreditasyonu Konseyi (The Council for Accreditation of Counseling and Related Programs [CACREP]) Standartları (2009). Retrieved May 12, 2018, from http://67.199.126.156/doc/2009%20Standards.pdf.
• Christensen, T. M., & Kline, W. B. (2000). A qualitative investigation of the process of group supervision with group counselors. Journal for Specialists in Group Work, 25(4), 376-393. doi.org/10.1080/01933920008411681
• Christensen, T. M., & Kline, W. B. (2001). The qualitative exploration of process-sensitive peer group supervision. The Journal for Specialists in Group Work, 26(1), 81-99. doi:10.1080/01933920108413779
• Denizli, S. (2010). Danışanların algıladıkları terapötik çalışma uyumu ve oturum etkisi düzeylerinin bazı değişkenlere göre yordanması: Ege Üniversitesi örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
• DePue, M. K., Lambie, G. W., Liu, R., & Gonzalez, J. (2016). Investigating supervisory relationships and therapeutic alliances using structural equation modeling. Counselor Education and Supervision, 55(4), 263-277. doi:10.1002/ceas.12053
• Gladding, S. T. (2000). Counseling; A comprehensive profession. New Jersey: Prentice Hall.
• Hackney, H. & Cormier, S. (2008). Psikolojik Danışma İlke ve Teknikleri: Psikolojik Yardım Süreci El Kitabı (T. Ergene, S. Aydemir Sevim Çev.). Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Haynes, R., Corey, G. & Moulton, P. (2013). Clinical supervision in the helping professions: A practical guide. Reflective Practice: Formation and Supervision in Ministry.
• Hill, C. E., Stahl, J. & Roffman, M. (2007). Training novice psychotherapists: Helping skills and beyond. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 44(4), 364–370. doi: 10.1037/0033-3204.44.4.364
• Horrocks, S., & Smaby, M. H. (2006). The supervisory relationship: Its impact on trainee personal and skills development. Compelling perspectives on counselling: VISTAS, 173-176.
• İkiz, F. E. (2010). Psikolojik danişmanlarin tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 25-43.
• İkiz, F. E., & Totan, T. (2014). Etkili Psikolojik Danışman Niteliklerinin Değerlendirilmesine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42). 269-279.
• Larson, L. M., & Daniels, J. A. (1998). Review of the counseling self-efficacy literature. The Counseling Psychologist, 26(2), 179-218.
• Lent, R. W., Hill, C. E. & Hoffman, M. A. (2003). Development and validation of the CounselorActivity Self-efficacy Scales. Journal of Counseling Psychology, 50, 97-108.
• Linton, J. M., & Hedstrom, S. M. (2006). An exploratory qualitative investigation of group processes in group supervision: Perceptions of masters-level practicum students. The Journal for Specialists in Group Work, 31(1), 51-72.
• Mearns, D & Thorne, B 1999, Person Centred Counselling in Action, (2nd ed.) Sage, London.
• Meydan, B. (2010). Psikolojik danışman adaylarının içerik yansıtma ve duygu yansıtma becerilerine ilişkin yeterlik düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
• Meydan, B. (2014). Psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir süpervizyon modeli: Mikro beceri süpervizyon modeli. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 358-374.
• Meydan, B. (2015). Bireyle psikolojik danışma uygulamasında mikro beceri süpervizyon modeli’nin etkililiğinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(43).
• Meydan, B., & Koçyiğit-Özyiğit, M. (2016). Süpervizyon ilişkisi: Psikolojik danışma süpervizyonunda kritik bir öğe. Ege Eğitim Dergisi, 17(1), 225-257.
• Pamukçu, B., & Demir, A. (2013). Psikolojik danışma öz-yeterlik ölçeği Türkçe formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(40), 212-221.
• Urbani, S., Smith, M. R., Maddux, C. D., Smaby, M. H., Torres‐Rivera, E., & Crews, J. (2002). Skills‐based training and counseling self‐Efficacy. Counselor Education and Supervision, 42(2), 92-106. doi:10.1002/j.1556-6978.2002.tb01802.x
• Uslu, M., & Arı, R. (2005). Psikolojik danışmanların danışma becerisi düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 509-519.
• Özyürek, R. (2009). Okullarda psikolojik danışma ve rehberlik uygulamaları ve öğrencilere sağlanan süpervizyon olanakları: Ulusal bir tarama çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(32).
• Page, S & Wosket, V (1994). Supervising the Counsellor: a Cyclical Model, Routledge Taylor and Francis Group, London.
• Ray, D., & Altekruse, M. (2000). Effectiveness of group supervision versus combined group and individual supervision. Counselor Education and Supervision, 40(1), 19-30.
• Siviş Çetinkaya, R., & Karaırmak, Ö. (2012). Psikolojik danışman eğitiminde süpervizyon. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 107-121.Starling, P. & Baker, S. (2000). Structured peer group practicum supervision: Supervisees’ perceptions of supervision theory. Counselor Education & Supervision, 39, 162-176 doi: 10.1002/j.1556-6978.2000.tb01229.x
• Wahesh, E., Kemer, G., Willis, B. T., & Schmidt, C. D. (2017). An analysis of peer feedback exchanged in group supervision. Counselor Education and Supervision, 56(4), 274-288. doi: 10.1002/ceas.12085
• Wheeler, S., & Richards, K. (2007). The impact of clinical supervision on counsellors and therapists, their practice and their clients. A systematic review of the literature. Counselling and Psychotherapy Research, 7(1), 54-65. doi: 10.1080/14733140601185274
• Whiston, S. C., & Coker, J. K. (2000). Reconstructing clinical training: Implications from research. Counselor Education and Supervision, 39(4), 228-253. doi: 10.1002/j.1556-6978.2000.tb01235.x
• Yılmaz, O. & Voltan- Acar, N. (2015). Psikolojik Danışman Eğitiminde Süpervizyonun Önemi Ve Grupla Psikolojik Danışmadaki Rolü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1)), 342-356
• Zakaria, N. S. (2013). Counseling Ethics Education Experience: An Interpretive Case Study of the First Year Master’s Level Counseling Students (Yayınlanmamış Doktora Tezi). University of Wyoming, Wyoming.
• Zeren, Ş. & Yılmaz, S. (2011, Ekim). Bireyle psikolojik danışma uygulaması dersini alan öğrencilerin süpervizyona bakış açıları: Yeditepe Üniversitesi Örneği. XI. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sunulan sözel bildiri, Ege Üniversitesi, Selçuk, İzmir.