THE RELATIONSHIP BETWEEN PARTICIPATION TO RECREATIONAL ACTIVITIES AND THE SUBJECTIVE WELL-BEING: AN APPLICATION ON ACADEMICIANS

Yıl 2023, , 235 - 259, 02.06.2023

Neslihan Kan Sönmez

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.1170317

Öz

In this study, it was aimed to determine the relationship between the participation levels of academicians in recreational activities and their subjective well-being. A questionnaire was used as a data collection technique in the study and applied to a total of 393 academicians from Harran University, Afyon Kocatepe University and Çanakkale Onsekiz Mart University. In the analysis of the obtained data, in addition to descriptive statistics, t test, analysis of variance and correlation analysis were used. According to the results of the research, singles, young people and research assistants participate in recreational activities at a higher level. However, the subjective well-being levels of women, young people, research assistants and those with low seniority were found to be higher. In the study, a positive, moderate and significant relationship (r=0.402) was found between the levels of participation in recreational activities in general and general subjective well-being. On the other hand, it was determined that the subjective well-being dimensions most affected by recreational activities were "friend relationships" (r=0.498), "activities of interest" (r=0.455) and "family relationships" (r=0.443), respectively. In addition, it was found that the recreational activities that most affected subjective well-being were "cultural activities" (r=0.471).

Anahtar Kelimeler

Recreational Activities, Subjective Well-Being, Academics, University

REKREASYONEL AKTİVİTELERE KATILIM İLE ÖZNEL İYİ OLUŞ ARASINDAKİ İLİŞKİ: AKADEMİSYENLER ÜZERİNDE BİR UYGULAMA

Öz

Bu araştırmada akademisyenlerin rekreasyonel aktivitelere katılım düzeyleri ile öznel iyi oluşları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak anket kullanılmış ve Harran Üniversitesi, Afyon Kocatepe Üniversitesi ve Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi’nden toplam 393 akademisyene uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistiklerin yanı sıra t testi, varyans analizi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre bekarlar, gençler ve araştırma görevlileri daha yüksek düzeyde rekreasyonel aktivitelere katılmaktadırlar. Bununla birlikte kadınların, gençlerin, araştırma görevlilerinin ve kıdemi düşük olanların öznel iyi oluş düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Araştırmada, genel olarak rekreasyonel aktivitelere katılım düzeyleri ile genel öznel iyi oluş arasında pozitif, orta düzeyde ve anlamlı bir ilişki (r=0.402) tespit edilmiştir. Diğer taraftan rekreasyonel aktivitelerin en çok etkilediği öznel iyi oluş boyutlarının sırasıyla “arkadaş ilişkileri” (r=0.498), “ilgi duyulan aktiviteler” (r=0.455) ve “aile ilişkileri” (r=0.443) olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte öznel iyi oluşu en çok etkileyen rekreasyonel aktivitelerin ise “kültürel aktiviteler” (r=0.471) olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyonel Aktiviteler, Öznel İyi Oluş, Akademisyenler, Üniversite

Kaynakça

• Akgül E. (2018). Hobi eğitiminin örgütsel bağlılığa etkisinin işyeri düzeyinde incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Ardahan, F. and Yerlisu Lapa, T. (2011). Açık alan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1327-1341.
• Argyle, M. (1996). The social psychology of leisure, New York: Penguin Books.
• Atkinson, R. (2015). Does physical activity improve academic performance. Physical and Health Education Journal, 80(4), 22-32.
• Bakker, A. B. and Leiter, M. P. (2010). Work engagement: A handbook of essential theory and research. New York: Psychology Press.
• Bakker, A. B. and Oerlemans, W. G. M. (2010). Subjective well-being in organizations. K. Cameron and G. Spreitzer (Eds.), in Handbook of positive organizational scholarship içinde, Oxford University Press.
• Bastos, F., Reis, V. M., Aranha, A. and Garrido, N. (2015). Relation between sport and physicalactivity, BMI levels, perceptions of suc-cess and academic performance. Motricidade, 11(3), 41-58.
• Bıçak, M. (2021). Sınıf öğretmenlerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile mesleki tükenmişlikleri arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.
• Björk, J., Albin, M., Grahn, P., Jacobsson, H., Ardö, J., Wadbro, J., Östergren, P. O., Skarback, E. (2008). Recreational values of the natural environment in relation to neighbourhood satisfaction, physical activity, obesity and wellbeing. Journal of Epidemiology and Community Health, 62(2), 1-17. http://dx.doi.org/10.1136/jech.2007.062414
• Bolelli, M. (2020). Psikolojik sermayenin öznel iyi oluş üzerindeki etkileri: Türkiye’den bir araştırma. International Journal of Management and Administration, 4(8), 245-259. https://doi.org/10.29064/ijma.763064
• Boniwell, I. (2016). What is eudaimonia? The conceptof eudaimonic well-being and happiness. [Online]. PositivePsychology.org.uk. Available at http://positivepsychology.org.uk/the-concept-of-eudaimonic-well-being/. Accessed 24 Şubat 2021.
• Brajsa-Zganec, A., Merkas, M., and Sverko, I. (2011). Quality of life and leisure activities: How do leisure activities contribute to subjective well-being?, Soc Indic Res, 102, 81-91. http://dx.doi.org/10.1007/s11205-010-9724-2 Bretland, R. J. and Thorsteinsson, E. B. (2015). Reducing workplace burnout: The relative benefits of cardiovascular andresistance exercise. Peer J, 3(1), 1-18. https://doi.org/10.7717%2Fpeerj.891
• Broadhurst, R.(2001). Managing environments for leisure and recreation, London,GBR:Rotledge.
• Bulut, Z. (2021). Rekreasyon faaliyetlerinin tercihinde içsel ve dışsal seyahat motivasyon faktörlerinin etkisi. (Doktora Tezi). Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara.
• Burnett, D. (1994) Exercising better management skills. Personnel Management, 26(1), 42-46.
• Butler, G. (1976). Introduction to community recreation (5th ed.). New York: McGraw-Hill.
• Carruthers, C. and Deyell Hood, C. (2004). The power of the positive: Leisure and wellbeing. Therapeutic Recreation Journal 38(2), 225-245. 1003-3932-1-PB.pdf (bctra.org)
• Costa, P. T., Terracciano, A. and McCrae, R. R. (2001). Gender differences in personality traits across cultures: Robust and surprising findings. Journal of Personality and Social Psychology, 81(2), 322-331. https://doi.org/10.1037/0022-3514.81.2.322
• Cunningham, G. B., and Mahoney, K. (2004). Self-efficacy of part-time employees in university athletics: the ınfluence of organizational commitment, valence of training, and training motivation. Journal of Sport Management 18(1), 59-73. https://doi.org/10.1123/jsm.18.1.59
• Çelik, S., and Dalbudak, İ. (2021). Examining the factors affecting the selection of the recreation activity type of university students. Propósitos y Representaciones, 9(3), 1-16. http://dx.doi.org.10.20511.pyr2021.v9nSPE3.1207
• Dağ, A. (2019). Spor merkezi çalışanlarının öznel iyi oluş düzeylerinin iş ve yaşam doyumu üzerine etkisi: Sakarya İli örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sakarya.
• Demirbaş, L. (2020). öğretmenlerin rekreasyon etkinliklerine katılım sıklıklarının, mutluluk ve yaşam kalitesine olan etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Batman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Batman.
• DeNeve, K. and Cooper, H. (1998). The happy personality: A meta-analysis of 127 personality traits and subjective well-being. Psychological Bulletin Journal, 124, 197-229. http://dx.doi.org/10.1037/0033-2909.124.2.197
• Diener, E. (2008). Happiness: Unlocking the mysteries of psychological wealth. Blackwell Publishing, Malden.
• Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575. https://doi.org/10.1037/0033-2909.95.3.542
• Diener, E. (2000). Subjective well-being: The scienceof happiness and a proposal for a national index. AmPsychol 55(1), 34-43. https://doi.org/10.1037/0003-066X.55.1.34
• Diener, E., Inglehart, R., and Tay, L. (2013). Theory and validity of life satisfaction scales. Social Indicators Research, 112(3), 497-527. https://doi.org/10.1007/s11205-012-0076-y
• Diener, E., and Lucas, R. E. (2000). Explaining differences in societal levels of happiness: Relative standards need fulfilment, culture, and evaluation theory. Journal of Happiness Studies, 1(1), 41–78. https://doi.org/10.1023/A:1010076127199
• Diener, E., Suh, E., Lucas, R.E., and Smith, H.L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125, 276-302.https://doi.org/10.1037/0033-2909.125.2.276
• Dilmaç, B. and Bozgeyikli, H. (2009). Öğretmen adaylarının öznel iyi olma ve karar verme stillerinin incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 171-187. https://dergipark.org.tr/tr/pub/erziefd/issue/6002/80044
• Doğan, M. N. (2018). Hukuk fakültesi öğrencilerinin rekreasyonel aktivitelerden elde ettikleri faydaların ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dülger, Ş. (2021). Ortaokul Öğretmenlerinin Okul Yönetiminde Kararlara Katılımları ile Öznel İyi Oluş Düzeyleri Arasındaki İlişki: İstanbul İli Esenyurt İlçesi Örneği, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Eime, R. M., Harvey, J. T., Brown, W. J., and Payne, W. R. (2010). Does sports club participation contribute to health-related quality of life. Med Sci Sports Exerc, 42(5), 1022-1028. https://doi.org/10.1249/mss.0b013e3181c3adaa
• Ellis, G. D., Compton, D. M., Tyson, B., and Bohlig, M. (2002). Campus recreation participation, health, and quality of life. Recreational Sports Journal, 26(2), 51-60. http://dx.doi.org/10.1123/rsj.26.2.51
• Eryılmaz, A. and Atak, H. (2011). Ergen öznel iyi oluşunun öz saygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,10(37), 170-181. https://dergipark.org.tr/tr/pub/esosder/issue/6151/82621
• Freitas, A. R., Carneseca, E. C., Paiva, C. E., and Paiva, B. S. (2014). Impact of a physical activity program on the anxiety, depression, occupational stress and burnout syndrome of nursing professionals. Rev Latino–Am Enfermagem, 22, 332–336. https://doi.org/10.1590/0104-1169.3307.2420
• Galinha, I., and Pais-Ribeiro, J. L. (2011). Cognitive, affective and contextual predictors of subjective wellbeing. International Journal of Wellbeing, 2(1), 34-53. http://dx.doi.org/10.5502/ijw.v2i1.3
• Gelber, S. M. (1991). A job you can't lose: Work and hobbies in the great depression. Journal of Social History, 14(4), 741-766. https://doi.org/10.1353/jsh/24.4.741
• Gist, N.P. and Fava, S.F. (1964). Urban society. New York: Crowell
• Green, G. T., Kleiber, D., and Tarrant, M. A. (2000). The effect of an outdoor adventure based ropes-course program on the development of resiliency in low-income minority youth. Journal of Parks and Administration, 18(3), 76-97.
• Guiney, H., Lucas, S., Cotter, J. and Machado, L. (2015). Evidence cerebral blood-flow regulation mediates exercise-cognition links in healthy young adults. Neuropsychology, 29(1), 1-9. http://dx.doi.org/10.1037/neu0000124
• Gulam, A. (2016). Recreation- Need and importance in modern society. International Journal of Physiology, Nutrition and Physical Education, 1(2), 157-160.
• Güdü Demirbulat, Ö., and Avcıkurt, C. (2015). Turizm ve mutluluk arasındaki ilişki üzerine kavramsal bir değerlendirme. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 18(34), 79-97. https://doi.org/10.31795/baunsobed.645355
• Gül, T. (2014). Rekreasyon olgusuna genel yaklaşım. A. Yaylı (Ed.), Rekreasyona giriş içinde, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Gündoğdu, R. and Yavuzer, Y. (2012). Öğretmen adaylarının öznel iyi oluş ve psikolojik ihtiyaçlarının demografik değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(23), 115-131. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maeuefd/issue/19396/206025
• Güven, Y., and Yavuz, E. (2018). Çalışanların rekreasyonel aktivitelere katılım düzeylerinin, mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi, Journal of Recreation and Tourism Research, 5(2), 79-88.
• Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A., and Dinç, Y. (2017). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi (örnek animasyon uygulamaları), Üçüncü Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Hansson, A., Hilleras, P. and Forsell, Y. (2005). Well-being in an adult Swedish population. Social Indicators Research, 74, 313-325.
• Hernandez, B. (2014). Health, physical activity, and academic achievement: the role of teachers, schools, and communities. Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 85(3), 8-10.
• Hurtes, K. P., Allen, L. R., Stevens, B. W., and Lee, C. (2000). Benefits-based programming: Making an impact on youth. Journal of Park Recreation Administration, 18(1), 34-49.
• Ibrahim, H. and Cordes, K. A. (2002) Outdoor Recreation: Enrichment for a Lifetime Paperback (2nd Edition ). Sagamore Publishing.
• Judge, T. A., Thorensen, C. J., Bono, J. E. and Patton, G. K. (2001). The job satisfaction-job performance relationship: A qualitative and quantitative review. Psychologcal Bulletin, 127(3), 376-407. http://dx.doi.org/10.1037/0033-2909.127.3.376
• Juniu, S. (2000). Downshifting: Regaining the essence of leisure. Journal of Leisure Research, 32(1), 69-73. http://dx.doi.org/10.1080/00222216.2000.11949888
• Kahneman, D., Krueger, A. B., Schkade, D. A., Schwarz, N., and Stone, A. A. (2004). A Survey Method for Characterizing Daily Life Experience: The Day Reconstruction Method, Science 306(5702), 1776-1780. http://dx.doi.org/10.1126/science.1103572
• Kalkan, A. (2012). Açık Alan Rekreasyonu, doğa sporları yapan bireylerin bu sporları yapma nedenleri: antalya örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Kalkavan, A., Özkara, A. B., Alemdağ, C. and Çavdar, S. (2016). Akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obezite durumlarının incelenmesi, International Journal of Science Culture and Sport, 4(1), 329-339. https://dergipark.org.tr/tr/pub/intjscs/issue/24486/259561
• Kan Sönmez, N. (2022). Akademisyenlerin Rekreaktif Faaliyetlere Katılım Düzeylerine Yönelik Bir Değerlendirme, (pp. 160-176). Future Trends in Leisure and Recreation Congress: Digital Recreation, 20-21/01/2022, Ankara Turkey.
• Karakan, H. İ; Ertaş, Ç.; Çolak, O., and Yurtman, S. (2021). Yerel halkın rekreasyon faaliyetlerine katılımını etkileyen faktörlere yönelik bir çalışma, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 12(2), 557-569. https://dergipark.org.tr/tr/pub/gumus/issue/62554/892280
• Karakoç, A., Bingöl, F. and Karaca, S. (2013). Lise öğrencilerinde ergen öznel iyi oluş ile gelecek beklentisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 6(3), 43-50.
• Kelly, R. J., and Freysinger, J. V. (2000). 21st century leisure. Needham Heights, MA.
• Kırmızıer, E. (2018). Çeşitli rekreasyon faaliyetlerinin öznel iyi oluşa etkisi: yenilenme ve ağırlanma perspektifinden karşılaştırmalı bir değerlendirme. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Koopman-Boyden, P. G., and Reid, S. L. (2009). Internet/e-mail usage and well-being among 65–84 year olds in New Zealand: Policy implications. Educational Gerontology, 35(11), 990-1007.https://doi.org/10.1080/03601270902917745
• Kuykendall, L., Boemerman, L., and Zhu, Z. (2018). The importance of leisure for subjective well-being. E. Diener, S. Oishi, and L. Tay (Eds.), In Handbook of well-being. Salt Lake City, UT: DEF Publishers.
• Kuykendall, L., Tay, L., and Ng, V. (2015). Leisure engagement and subjective well-being: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 141(2), 364-403. https://doi.org/10.1037/a0038508
• Küçük, Ö. (2017). İş yaşamında kaba davranışların öznel iyi oluş hali ve çalışan performansına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Küçük, S. (2015). İşgörenlerin rekreasyonel etkinliklere katılım düzeyleri ile çalışma performansları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Küçük, V. and Koç, H. (2004). Psikososyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 1-11. https://dergipark.org.tr/tr/pub/dpusbe/issue/4752/65286
• Lucas, R., and Fujita, F. (2000). Factors influencing the relation between extraversion and pleasent affect. Journal of Personality and Social Psychology, 79(6), 1039-1056. https://doi.org/10.1037//0022-3514.79.6.1039
• Lyubomirsky, S., and Lepper, H. (1999). A measure of subjective happiness: Preliminary, reliability and construct validation. Social Indicators Research, 46(2), 137–155.http://dx.doi.org/10.1023/A:1006824100041
• Macchia, L., ve Whillans, A. (2019). Leisure beliefs and the subjective well-being of nations. The Journal of Positive Psychology, 16(2),1-9. http://dx.doi.org/10.1080/17439760.2019.1689413
• Mackenzie, S. H., and Hodge, K. (2020). Adventure recreation and subjective well-being: A conceptual framework, Leisure Studies, 39(1),26-40. http://dx.doi.org/10.1080/02614367.2019.1577478 Mannell, R. C., and Kleiber, D. A. (1997). A social psychology of leisure. State College, PA: Venture.
• McCabe, S., and Johnson, S. (2013). The happiness factor in tourism: Subjective well-being and social tourism. Annals of Tourism Research, 41, 42–65.https://doi.org/10.1016/j.annals.2012.12.001
• McKenzie, M. D. (2000). How are adventure education program outcomes achieved? A review of the literature. Australian Journal of Outdoor Education, (5)1, 19-28.http://dx.doi.org/10.1007/BF03400637
• McLean, D. and Hurd, A. (2012). Recreation and leisure in modern society. Sudbury, MA: Jones and Bartlett Learning.
• Mitas, O. (2010). Positive Emotions in Mature Adults’ Leisure Travel Experiences, Doctoral Dissertation, The Pennsylvania State University.
• Mull, H. and Tietjen, T. (2014). Physical activity and academic success: Links on a University Campus. FOCUS on Colleges, Universities and Schools, 8(1), 1-8.
• Myers, D., and Deiner, E. (1995). Who is happy. American Psychological Society, 6(1),1-19.
• New Economics Foundation. (2018). National accounts of well-being: bringing real wealth onto the balance sheet. New Economics Foundation Publishing.
• Newman, D. B., Tay, L., and Diener, E. (2014). Leisure and subjective well-being: A model of psychological mechanisms as mediating factors. Journal of Happiness Studies, 15, 555-578.http://dx.doi.org/10.1007/s10902-013-9435-x
• Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi Batman Üniversitesi örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Batman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Batman.
• Önaç, A. K., Birişçi, T., Gündel, H., Işıkel, N., and Çalışkan, E. (2018). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel eğilimleri üzerine bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 55(1), 1-9. https://doi.org/10.20289/zfdergi.390683
• Parker, S. (1976). Sociology of leisure. New York: International Publication Service.
• Parsons, H., Houge Mackenzie, S., Filep, S., and Brymer, E. (2019). Subjective well-being and leisure. Encyclopedia of the UN sustainable development goals: Good health and well-being içinde, (ss. 1-11). Publisher: Springer.
• Pressman, S. D., Matthews, K. A., Cohen, S., Martire, L. M., Scheier, M. F., Baum, A., and Schulz, R. (2009). Association of enjoyable leisure activities with psychological and physical well-being. Psychosomatic Medicine, 71(7), 725–732.
• Reynolds, F., and Lim, K. H. (2007). Contribution of visual art-making to the subjective well-being of women living with cancer: A qualitative study. The Arts in Psychotherapy, 34, 1–10.https://doi.org/10.1016/j.aip.2006.09.005
• Rodriguez, A., Latkova, P., and Sun, Y.-Y. (2008). The relationship between leisure and life satisfaction: application of activity and need theory. Social Indicators Research, 86, 163–175.https://doi.org/10.1007/s11205-007-9101-y
• Salihoğlu, T. (2016). Kentsel yaşam kalitesinin yükseltilmesinde boş zaman aktivitelerinin rolü: İstanbul örneği. (Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Schulz, P., Schulte, J., Raube, S., Disouky, H., and Kandler, C. (2018). The role of leisure interest and engagement for subjective well-being. J Happiness Stud, 19, 1135-1150.https://doi.org/10.1007/s10902-017-9863-0
• Şen, K. (2019). Öğretmenlerin rekreasyon aktivitelerine katılımlarının yaşam mutluluğu ve iş performansına etkisi üzerine bir inceleme. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sezer, F. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin öznel iyi oluş durumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Milli Eğitim, 41(192), 74-85. https://dergipark.org.tr/tr/pub/milliegitim/issue/36186/406827
• Shams, K., Kadow, A. and Tsopanakis, A. (2021). Leisure‑time and subjective well‑being among park visitors in urban Pakistan: The mediating role of health satisfaction. Social Sciences 1(149), 1-20.https://doi.org/10.1007%2Fs43545-021-00168-9
• Silverstein, M., and Parker, M. G. (2002). Leisure activities and quality of life among the oldest old in Sweden. Research on Aging, 24(5), 528-547. https://doi.org/10.1177%2F0164027502245003
• Sklar, S.L., Autry, C.E., and Anderson, S.C. (2014). How park and recreation agencies engage in community development. World Leisure Journal, 56(4), 281-299.https://doi.org/10.1080/16078055.2014.958193
• Stebbins, R. A., (2007). Serious leisure: A perspective for our time.Transaction: New Brunswick.
• Taylor, S., Kemeny, M., Reed, G., Bower, J., and Gruenewald, T. (2000). Psychological resources, positive illusions, and health. American Psychologist, 55(1), 99-109. https://doi.org/10.1037//0003-066x.55.1.99
• Tesch-Roemer, C., Motel-Klingebiel, A. and Tomasik, M. J. (2008). Gender Differences in Subjective Well-Being: Comparing Societies with Respect to Gender Equality, Social Indicators Research, 85 (2), 329-34. http://dx.doi.org/10.1007/s11205-007-9133-3
• Tezcan, N. (2007). Rekreasyon etkinliklerinin çalışanların performansları üzerine etkilerinin incelenmesi: (Kocaeli Trakya Birlik). (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Tian, H. B., Qui, Y. J., Lin, Y. Q., Zhou, W. T., and Fan, C. Y. (2020). The role of leisure satisfaction in serious leisure and subjective well-being: Evidence from Chinese marathon runners, Frontiers in Psychology, 11, 1-10. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.581908
• Tkach, C., and Lyubomirsky, S. (2006). How do people pursue happiness?: Relating personality, happinessincreasing strategies, and well-being. Journal of Happiness Studies, 7(2), 183–225.
• Torkildsen, G. (2005). Leisure and recreation management, (5th Edition ). London And Newyork: Taylor and Francis Group.
• Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel iyi oluş ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-111.
• Tümkaya, S. (2011). Humor styles and socio-demographic variables as predictors of subjective well-being of Turkish University students. Education and Science, 36(160), 158-170.
• Tütüncü ,Ö., Aydın, İ., Küçükusta, D., Avcı, N., and Taş, İ. (2011). Üniversite öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımını etkileyen unsurların analizi. Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 69-83.https://dergipark.org.tr/tr/pub/sbd/issue/16381/171368
• Uçar, I. (2018). Rekreasyon faaliyetlerine katılan bireylerde yalnızlık ve sosyal anksiyete düzeyinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Uyrun, A. (2021). Serbest zaman-boş zaman değerlendirme aracı olarak rekreasyon. S. Meriç. Rekreasyon sosyolojisi içinde, (ss. 21-38), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Ünlü, N. (2020). Sağlık çalışanlarının öznel iyi oluş düzeylerinin çalışma motivasyonuna etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Biruni Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Warr, P. (2007). Work, happiness, and unhappiness. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Veenhoven, R. (1991). Is Happiness Relative?, Social Indicators Research, 24(1), 1-34.http://dx.doi.org/10.1007/BF00292648
• Veenhoven, R. (1991). Questions on happiness: Classicaltopics, modern answers, blind spots. F.. M. Argyle and N. Schwarz. (Eds.), Subjective well-being:an interdisciplinary perspective içinde (ss. 7-26), Oxford: Pergammon Press.
• Vella, K., Johnson, D., and Hides, L. (2015). Indicators of wellbeing in recreational video game players. Conference: Proceedings of the Annual Meeting of the Australian Special Interest Group for Computer Human Interaction (pp.613-617). Parkville VIC Australia.
• Yan, W. (2013). Correlations of consumers, leisure motivation and leisure value with leisure benefits ─a case study on taiwan ınternational orchid show. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 3(3), 268-280.
• Yarnal, C. M., Chick, G., and Kerstetter, D. L. (2008). ‘I did not have time to play growing up…so this is my play time. It’s the best thing I have ever done for myself: What is play to older women?. Leisure Sciences, 30(3), 235–252. https://doi.org/10.1080/01490400802017456
• Yaşar, K. (2015). Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile psikolojik sağlamlık ve affetme düzeyleri arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Yurcu, G. ve Atay, H. (2015). Çalışanların öznel iyi oluşunu etkileyen demografik faktörlerin incelenmesi: antalya ili konaklama işletmeleri örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(2), 17-34. https://dergipark.org.tr/tr/pub/mjss/issue/40495/485114
• Zhou, W. T., Tian, H. B., and Qiu, Y. J. (2017). Qualitative study of marathon runners’ serious leisure constraints. J. Wuhan Inst. Phys. Educ. 51, 80-84.https://dergipark.org.tr/tr/pub/mjss/issue/40495/485114