LIFELONG LEARNING TENDENCIES OF SECONDARY SCHOOL TEACHERS

Yıl 2019, , 145 - 159, 30.06.2019

Necmi Gökyer

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.463102

Cited By: 8

Öz

The aim of this research is to determine the lifelong learning
tendencies of secondary school teachers and compare them with various
variables. In the research, the following questions have been answered. 1. What
is the level of life-long learning tendencies of secondary school teachers? 2.
Do the lifelong learning tendencies of secondary school teachers significantly
differ according to the demographic variables? 3. Is there a meaningful relationship
between subscales of the scale? This research is in the instant scanning model.
The scale of the research constitutes a total of 1602 secondary school teachers
who are in secondary schools in the centre of Elazığ and its districts for the
academic year of 2017-2018. The sample is composed of 382 teachers determined
by simple random sampling. In the research, the scale of "Lifelong
Learning Trends" (YBÖEÖ) developed by Diker Coşkun and Demirel (2009) is
used as the data collection tool. According to findings of this study, the
tendency of secondary school teachers to lifelong learning in the motivation
sub-dimension at the level of “much fits”, while it is “partially fits” in the
sub-dimensions of deprivation in learning regulation, persistence, lack of
curiosity and in the whole scale.

Anahtar Kelimeler

Secondary school teacher, lifelong learning, learning tendency, motivation

ORTAOKUL ÖĞRETMENLERİNİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı,
ortaokul öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemek ve çeşitli
değişkenlere göre karşılaştırmaktır. Araştırmada, aşağıdaki sorulara cevap
aranmıştır: 1. Ortaokul öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin düzeyi
nedir? 2. Ortaokul öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri, demografik
değişkenlere göre anlamlı farklılık göstermekte midir? 3. Ölçeğin alt boyutları
arasında anlamlı bir ilişki var mıdır? Bu araştırma anlık tarama modelindedir.
Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim öğretim yılında, Elazığ merkez ve
ilçelerin merkezindeki ortaokullarda görev yapan toplam 1602; örneklemini ise,
basit tesadüfi örnekleme yolu ile belirlenen toplam 382 öğretmen
oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Diker Coşkun ve Demirel
(2009) tarafından geliştirilen “yaşam boyu öğrenme eğilimleri (YBÖEÖ)” adlı
ölçek kullanılmıştır. Bu çalışmanın bulgularına göre, ortaokul öğretmenlerinin
yaşam boyu öğrenme eğilimleri; güdülenme alt boyutunda çok uyuyor düzeyinde
iken,  öğrenmeyi düzenlemede yoksunluk,
sebat, merak yoksunluğu alt boyutlarında ve ölçeğin tamamında kısmen uyuyor
düzeyindedir.

Anahtar Kelimeler

Ortaokul öğretmeni, öğrenme eğilimi, yaşam boyu öğrenme, güdülenme

Kaynakça

• Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve Yaşam Boyu Öğrenme. 8th International Educational Technology Conference (IETC2008), 6-9 Mayıs 2008. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Aspin D.N. &Chapman J.D. (2000). Lifelong learning: concepts and conceptions. International Journal of Lifelong Education,19 (1), 2-19.
• Ayra, M.ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. NWSA-Education Sciences. 10(1),17-28.
• Avrupa Komisyonu. (2002). European report on quality indicators of lifelong learning. Fifteen quality indicators. European Commission, Directorate-General for Education and Culture, Brussels, June 2002.
• Başbakanlık Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürlüğü. Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018).
• Candy, P. C. (1994). Lifelong learning and information literacy. Report for U.S. National Commision on Libraries and Information Science and National Forum on Information Literacy.
• Jesus, S.N. and Conboy, J. (2001). "A stres management course to prevent teacher distress". International Journal of Educational Management.15(3), pp.131-137. https://doi.org/10.1108/09513540110384484
• Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (26-28 Nisan, 2010). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ve Bilgi Okuryazarlığı Özyeterlik Algıları. 10 th. International Educational Technology Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Proceedings Book, Volume 2, 1126- 1133.
• Demirel, M. (2010). İlköğretim programlarına yaşam boyu öğrenme becerileri açısından eleştirel bir bakış. 1-3 Mayıs 2009 1. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi Bildirileri Kitabı. 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Demiralay, R, Karadeniz, Ş. (2008). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, 2 (6), 92.
• Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (2006). Dokuzuncu kalkınma planı 2007-2013 http://www3.kalkinma.gov.tr/DocObjects/View/13744/plan9.pdf (Erişim Tarihi:08.06.2014).
• Diker-Coşkun, Y., (2009). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Ankara.
• Diker-Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
• Epçaçan, C. (2013). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin ders kitaplarında yer alma düzeyine örnek bir inceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 7(11), 353-379.
• Evin İlke, G. (2013). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine Yönelik Algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 237-252.
• İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9 ), 101-114.
• Knowles, M. (1996). Yetişkin Öğrenenler, Göz Ardı Edilen Bir Kesim. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Kavramlar, İlkeler, Teknikler (30.Basım). Ankara.
• Kılıç, H. (2015).İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri: Denizli İli Örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Knapper, C. &Cropley, A. (2000). Lifelong learning in higher education. London: Kogan Page.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2006). Milli Eğitim Şuraları. Erişim adresi: http://ttkb.meb.gov.tr
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2006).Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi ve Eylem Planı (2014-2018). Erişim adresi: http://hbogm.meb.gov.tr/str/str.html Rausch, A.S. (2003). A casestudy of lifelong learning in Japan: objectives, curriculum, accountability, andvisibility. International Journal of Lifelong Education. 22 (5), 518-532.
• Slavin, R. E (2013) Eğitim Psikolojisi Kuram ve Uygulama 10. Basım (Çev. Yüksel G.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Şahin, M., Akbaşlı, S.&Yanpar Yelken, T. (2010). Key competences for life long learning: Thecase of prospective teachers. Educational Research and Review, 5 (10), 545-556.
• Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri Düzeyinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (16), 394-417.
• Turan, S. (2005). Öğrenen Topluma Doğru Avrupa Birliği Eğitim Politikalarında Yaşam Boyu Öğrenme. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi. 5 (1). 87-98.
• Yavuz Konokman, G. ve Yanpar Yelken, T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 267-281.