DIGITAL TRANSFORMATION IN EDUCATION: AN EVALUATION OF MOBILE LEARNING AT MENTAL WELL-BEING LEVEL

Yıl 2020, , 65 - 78, 30.06.2020

Murat Topaloğlu

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.492918

Cited By: 10

Öz

As mobile devices become more widespread, their use in educational so expands. It can be stated that mobile technologies provide uninterrupted and a flexible learning environment every where and every time, which contributes positively to this process. For these reasons, it is also possible to say that “Mobile Learning” is one of the most important learning models today and in the future. The goal in this learning model is to prepare young people suitably for the future. It has become apperant that with the development of individuals’ characteristics of being creative and original, the necessity to raise individuals who are adaptable to changing work and living conditions in the education and learning system. In addition to this, it is also necessary to pay attention to the mental well-being levels of the individuals which also covers psychological and subjective well-being while using mobile technologies. Along with traditional learning methods, the aim of this study is to find out about the attitudes of the students involved in mobile learning based education model relatedto mobile learning and whether there is a possible relationship between these attitudes and mental well-being levels. Descriptive method was used in the study. In accordance with the aim of the study, it was conducted on 151 students studying at a university. Information Collection Form, M-Learning Attitude Scale and Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale were also used in the study.

Anahtar Kelimeler

Mobile learning, mental well-being, digital transformation, technology

EĞİTİMDE DİJİTAL DÖNÜŞÜM: MOBİL ÖĞRENMENİN MENTAL İYİ OLUŞ DÜZEYİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

Öz

Mobil cihazlar yaygınlaştıkça eğitimdeki kullanım alanı da genişlemektedir. Mobil teknolojiler ile her zaman her yerde kesintisiz ve esnek bir öğrenme olanağı sunulabilmesinin de bu duruma pozitif yönde katkısı olduğu söylenebilir. Bu nedenlerden dolayı günümüz ve gelecekte en önemli öğrenme modelinin de “Mobil Öğrenme” olduğu söylenebilir. Bu öğrenme modelindeki hedef, bireyleri geleceğe uygun şekilde hazırlamaktır. Bireylerin yaratıcılık ve özgün olma özelliklerinin gelişimi ile eğitim ve öğretim sisteminin değişen iş ve yaşam koşullarına uygun bireyler yetiştirebilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bunların yanı sıra bireylerin mobil teknolojileri kullanırken psikolojik ve öznel iyi oluşunu kapsayan mental iyi oluş düzeyleri ile ilgilenilmesi de gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı geleneksel öğrenme yöntemlerinin yanı sıra mobil öğrenme temelli eğitim modeli kullanılarak öğrenim görmekte olan öğrencilerin mobil öğrenmeye ilişkin tutumları ile bu tutumlarla ilişkili olabilecek mental iyi oluş düzeyi arasında bir ilişki olup olmadığını belirlemektir. Çalışma da betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın amacına uygun olarak özel bir üniversite de öğrenim görmekte olan 151 öğrenci üzerinde araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Bilgi Toplama Formu, M-Öğrenme Tutum Ölçeği ile Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Mobil öğrenme, mental iyi oluş, dijital dönüşüm, teknoloji

Kaynakça

• Ağca, R. K., &Bağcı, H. (2013). Eğitimde mobil araçların kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 295-302.
• Al-Emran, M.,Mezhuyev, V., &Kamaludin, A. (2018). Technology Acceptance Model in M-learning context: A systematic review. Computers&Education.
• Al-Hunaiyyan, A.,Alhajri, R. A., & Al-Sharhan, S. (2016). Perceptions and challenges of mobile learning in Kuwait. Journal of King Saud University-Computer and Information Sciences.
• Altuntaş, B. (2017). Y Kuşağının Mobil Öğrenme Uygulama Tercihini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. In Proceedings of 2 nd International Conference on Scientific Cooperation for the Future in the Economics and Administrative Sciences (p. 275).
• Aydın,F., Kara, F.N. (2013). Öğretmen Adaylarının Teknolojiye Yönelik Tutumları: Ölçek Geliştirme Çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi.10(4), 103-118.
• Bower, G. H.,&Hilgard, E. R. (1981). Theories of learning. Prentice-Hall.
• Bozkurt, A. (2015). Mobil Öğrenme: Her Zaman, Her Yerde Kesintisiz Öğrenme Deneyimi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi 1(2), 65-81.
• Coffin, T.,&Lyle, H. (2013). The use of mobile devices for academic purposes at the University of Washington: current state and future prospects. University of Washington. Information Technology. Last accessed 03.12.2018.
• Crompton, H. (2013). A historicaloverview of mobile learning: Toward learner-centered education. In Z. L. Berge, & L. Y. Muilenburg (Eds.). Handbook of Mobile Learning.
• Florence: KY: Routledge.
• Crompton, H.,&Burke, D. (2018). The use of mobile learning in higher education: A systematic review. Computers&Education, 123, 53-64.
• Çelik, A. (2013). M-öğrenme tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 172-185.
• Çelik, H. C.,& Kahyaoğlu, M. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumlarının kümeleme analizi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 571-586.
• Gregorc, A.F. (1979). Learning/teaching styles: Their natüre and effects. Student learning styles: Diagnosing and prescribing programs.
• Hamidi, H.,&Chavoshi, A. (2018). Analysis of the essential factors for the adoption of mobile learning in higher education: A case study of students of the University of Technology. Telematics and Informatics, 35(4), 1053-1070.
• ITU (2016). ICT facts and figures 2016. Geneva, Switzerland: International Telecommunications Union. Available at (last accessed 03.12.2018) http://www.itu.int/en/ITU-D/Statistics/Documents/facts/ICTFactsFigures2016.pdf.
• Keldal, G. (2015). Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği’nin Türkçe Formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. J Happiness Well-Being, 3, 103-115.
• Kenar, İ. (2012). Teknoloji ve derslerde teknoloji kullanımına yönelik veli tutum ölçeği geliştirilmesi ve tablet PC uygulaması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 123-139.
• Laurillard, D. (2007). Pedagogical forms for mobile learning: Framing research questions. In N. Pachler (Ed.). Mobile learning: Towards a research agenda(pp. 153–175).
• London: W1.E Centre.
• Keskin, N. Ö. (2010). Mobil öğrenme teknolojileri ve araçları. Akademik Bilişim, 10, 490.
• Özdamlı, F.,&Uzunboylu, H. (2008). Öğretmen adaylarının teknoloji destekli işbirlikli öğrenme ortamına yönelik tutumları. Cyprıot Journal of Educational Sciences, 5, 28-36.
• Saran, M., Seferoğlu, G., & Cagiltay, K. (2009). Mobile Assisted Language Learning: English Pronunciation at Learners' Fingertips. Eurasian Journal of Educational Research. 34, 97-114.
• Sarı, S.T. (2014).Mobil Öğrenme: Öğretim Teknolojilerinin Etkili Kullanımı. (Erişim tarihi: 16.01.2019) http://www.egitimdeteknoloji.com/mobil-ogrenme-ogretim-teknolojilerinin-etkili-kullanimi/
• Statista (2016). Share of mobile device owners World wide from 2011 to 2016, by number of devices owned. Available at (last accessed 03.12.2018)
• https://www.statista.com/statistics/245501/multiple-mobile-device-ownership-worldwide/.
• Tennant, R.,Hiller, L., Fishwick, R., Platt, S., Joseph, S., Weich, S., Parkinson, J., Secker, J., &Stewart-Brown, S. (2007). The Warwick-Edinburgh mental well-being scale (WEMWBS): Development and UK validation. Health and Quality of Life Outcomes, 5(1), 50-63. doi:10.1186/1477-7525-5-63
• Traxler, J. (2010). Will student devices deliver innovation, inclusions, and transformation? Journal of the Research Center for Educational Technologies, 6(1), 3–15.
• Vinci, M. L.,Cucchi, D., & Vinci, I. L. (2007). Possibilities of application of e-tools in education: mobile learning. In Proc. Conf. on ICT for Language Learning, Florence, Italy.
• Zengin, M., Şengel, E., & Özdemir, M. A. (2018). Eğitimde Mobil Öğrenme Üzerine Araştırma Eğilimleri: Türkiye Örneği. Journal of Instructional Technologies &Teacher Education Vol, 7(1), 18-35.