WHERE WE ARE IN RISK MANAGEMENT? EXAMPLE OF AUTOMOTIVE INDUSTRY

Yıl 2020, , 1001 - 1020, 18.12.2020

Mübeyyen Küçükoğlu

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.567567

Öz

When the automotive industry is examined, it contains many sub-sectors and activities. Therefore, it carries many risk factors. In this direction, a study has been carried out in order to reveal the current situation of risk management. As a result of the structure of the automotive industry, enterprises have to realize and manage their internal and external risks. Therefore, the risk management process started many years ago and is widely implemented. Among the reasons for starting risk management are the prevention of risks that will affect the targets and strategies, the need to take measures actions against financial risks and also legal obligations. Looking at the risk groups focused on, financial risks are still in the first place, followed by strategic risks.

Anahtar Kelimeler

Risk, Risk Management, Automotive Industry

RİSK YÖNETİMİNİN NERESİNDEYİZ? OTOMOTİV SEKTÖRÜ ÖRNEĞİ

Öz

Otomotiv sektörü incelendiğinde, içerisinde birçok alt sektör ve faaliyeti barındırdığı ve bu nedenle birçok risk unsurunu da taşıdığı bir gerçektir. Bu doğrultuda, otomotiv sektöründe bir örneklem üzerinde risk yönetiminin mevcut durumunu ortaya koymak amacıyla bir çalışma gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda; otomotiv sektörünün yapısı itibariyle işletmelerin iç ve dış risklerinin farkına vararak yönetmek durumunda kaldıkları görülmüştür. Bu doğrultuda, risk yönetim süreci işletmelerin büyük bir kısmında yıllar öncesinde başlamış olup, yaygın bir şekilde uygulanmaktadır. İşletmelerin risk yönetim sürecini başlatmalarında etkili olan nedenler arasında işletmenin hedeflerini, stratejilerini etkileyecek risklerin önlenmesi, finansal risklere karşı önlem alma ihtiyacı ve yasal zorunluluklar ilk sıralardadır. Odaklanılan risk gruplarına bakıldığında ise, finansal riskler yine ön planda bulunmakta, onu stratejik riskler izlemektedir.

Anahtar Kelimeler

Risk, Risk Yönetimi, Otomotiv Sektörü

Kaynakça

• Aziz, N. A. A., Manab, N. A., & Othman, S. N. (2016). Critical Success Factors of Sustainability Risk Management (SRM) Practices in Malaysian Environmentally Sensitive Industries. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 219, 4–11. http://doi.org/10.1016/j.sbspro.2016.04.025
• Berry-Stölzle, T. R., & Xu, J. (2018). Enterprise Risk Management and the Cost of Capital. Journal of Risk and Insurance, 85(1), 159–201. http://doi.org/10.1111/jori.12152
• Blackhurst, J. V., Scheibe, K. P., & Johnson, D. J. (2008). Supplier risk assessment and monitoring for the automotive industry. International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, 38(2), 143–165. http://doi.org/10.1108/09600030810861215
• Blos, M. F., Quaddus, M., Wee, H. M., & Watanabe, K. (2009). Supply chain risk management (SCRM): a case study on the automotive and electronic industries in Brazil. Supply Chain Management: An International Journal, 14(4), 247–252. http://doi.org/10.1108/13598540910970072
• Bolak, M. (2004). Risk ve Yönetimi. İstanbul: Birsen Yayınevi.
• Çalışkan Maya, İ. (2011). Eğitim Kurumlarında Risk Yönetimi (1. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Culp, C. L. (2002). The Art of Risk Management – Alternative Risk Transfer, Capital Structure, and the Convergence of Insurance and Capital Markets. New York: John Wiley & Sons, Inc.
• Essinger, J., & Rosen, J. (1991). Using Technology for Risk Management (1. Baskı). England: Woodhead-Faulkner.
• Fikirkoca, M. (2003). Bütünsel Risk Yönetimi. İstanbul: Pozitif Matbaacılık.
• Güneş, Ş., & Teker, S. (2010). Türk Enerji Sektöründe Kurumsal Risk Farkındalığı. Doğuş Üniversitesi Dergisiş, 11(1), 64–76.
• Hiebl, M. R. W., Duller, C., & Neubauer, H. (2019). Enterprise risk management in family firms: evidence from Austria and Germany. Journal of Risk Finance, 20(1), 39–58. http://doi.org/10.1108/JRF-01-2018-0003
• Kaya, P., & Uzay, Ş. (2017). İşletmelerin Sürekliliğini Tehlikeye Düşürecek Riskler ve Kontrol Önerileri: KOBİ’lerde Bir Uygulama. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (Temmuz 2017 (Özel Sayı)), 46–64. http://doi.org/10.25095/mufad.402247
• Koç, S., & Çelik, A. (2015). Krumsal Risk Yönetimi: Türkiye’de Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bİlimler Dergisi, 16(2).
• Lechner, P., & Gatzert, N. (2018). Determinants and value of enterprise risk management: empirical evidence from Germany. European Journal of Finance, 24(10), 867–887. http://doi.org/10.1080/1351847X.2017.1347100
• Lundqvist, S. A., & Vilhelmsson, A. (2018). Enterprise Risk Management and Default Risk: Evidence from the Banking Industry. Journal of Risk and Insurance, 85(1), 127–157. http://doi.org/10.1111/jori.12151
• Manuel, E. (2007). Innovation and Risk Management (No. MPRA Paper No. 2277).
• Onat, O. K., Akın, O., & Eser, E. D. (2014). İşletmelerde Risk Kavramı Farkındalığı: Organize Sanayi Bölgesinde Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5(11), 21–39.
• Özçetin, N. (2017). Süt Üretim İşletmelerinde Risk Yönetimi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sİktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(2), 125–137.
• Sakız, B. (2017). Airlines and Risk Management with Financial Ratios: Turkısh Airlines Case Study. Pressacademia, 3(1), 96–103. http://doi.org/10.17261/Pressacademia.2017.396
• Stiller, D., & Joehnk, P. (2014). Risk Management in Companies A Questionaire as an Instrument for analysing the Present Situation (C. 22). Bratislava.
• TAYSAD. (y.y.). (Taşıt Araçları Tedarik Sanayicileri Derneği) Hakkımızda. Tarihinde 30 Mayıs 2018, adresinden erişildi https://www.taysad.org.tr/tr/sayfa/Hakkimizda
• Themsen, T. N., & Skærbæk, P. (2018). The performativity of risk management frameworks and technologies: The translation of uncertainties into pure and impure risks. Accounting, Organizations and Society, 67(January), 20–33. http://doi.org/10.1016/j.aos.2018.01.001
• Thun, J.-H., & Hoenig, D. (2011). An empirical analysis of supply chain risk management in the German automotive industry. International Journal of Production Economics, 131(1), 242–249. http://doi.org/10.1016/J.IJPE.2009.10.010
• Topçu, B. (2013). İşletmelerde Kurumsal Risk Yönetimi (Yayın No:). İstanbul: İTO Akademik Yayınlar.
• Treasury Board Secretariat. (1999). Best Practices in Risk Management: Private and Public Sectors Internationally. Ottawa.