EMPLOYEE APPROACH IN INTER-INSTITUTIONAL COMMUNICATION: A RESEARCH IN PUBLIC INSTITUTIONS

Yıl 2020, , 353 - 370, 30.06.2020

İlknur Taştan Boz , Hülya Baydoğan

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.651587

Öz

Organizations communicate with the internal and external environment in order to carry out their activities and maintain their existence. The information flow of organizations with the external environment is expressed as inter-institutional communication. Inter-institutional communication is of great importance especially for public institutions whose activities are interconnected. For this reason, the aim of this study is to understand how employees working in public institutions approach various aspects of inter-institutional communication. In the study, which was based on qualitative research design, face to face interviews were conducted with 12 public employees. Written communication has become a necessity in public institutions, as well as their use in research because they are provable in terms of their answers and provide legal assurance. Among the other types of communication, it was observed that they maintained a verbal communication by telephone, face to face, as well as written communication via social media. The reason for preferring verbal communication is faster returns. In addition, it has been found that verbal communication facilitates the work, makes it quicker in emergencies, and has priority in terms of information and guidance. In case of problems in inter-institutional communication, it was found that the participants searched new methods based on the solution they experienced, developed individual solutions, preferred open communication, took care to be in control of the laws and applied to the upper authority. It was also found that there are various problems related to the lack of understanding of professional terms in inter-institutional communication.

Anahtar Kelimeler

Inter-institutional Communication, Qualitative research

KURUMLARARASI İLETİŞİMDE ÇALIŞAN YAKLAŞIMI: KAMU KURUMLARINDA BİR ARAŞTIRMA

Öz

Örgütler faaliyetlerini yapabilmek ve varlıklarını devam ettirebilmek amacıyla iç ve dış çevre ile iletişim kurmaktadır. Örgütlerin dış çevre ile gerçekleştirdikleri bilgi akışı kurumlararası iletişim olarak ifade edilmektedir. Kurumlararası iletişim, özellikle faaliyetleri birbirine bağlı kamu kurumları açısından da büyük önem arz etmektedir. Bu nedenle çalışmada kamu kurumlarında çalışanların kurumlararası iletişimin çeşitli yönlerine nasıl yaklaştığını anlamayı hedeflemektedir. Araştırma amacı doğrultusunda kurumlararası iletişim sürecinde iletişim türleri, zaman yaklaşımı, sözel iletişim süreci, acil durumlarda iletişim, belirsiz durumlarda iletişim, ne tür iletişim istendiği, dil farklılıkları ve yaklaşım biçimi gibi temalarda çalışanların yaklaşımlarının nasıl olduğu tespit edilmiştir. Nitel araştırma desenine dayalı olarak yürütülen araştırmada 12 kamu çalışanı ile yüzyüze görüşme gerçekleştirilmiştir. Yazılı iletişim kamu kurumlarında bir zorunluluk olması yanında araştırmada katılımcıların verdikleri cevaplar açısından kanıtlanabilir olması ve hukuki güvence sağlaması nedeniyle kullanmaları öne çıkmıştır. Diğer iletişim türleri arasından ise telefon, yüz yüze olmak üzere sözlü bir iletişim, ayrıca sosyal medya üzerinden de yazılı olarak iletişim sürdürdükleri görülmüştür. Sözlü iletişimi ve yazılı sosyal medya iletişimin kullanılması ise geri dönüşlerin daha hızlı olmasından kaynaklanmaktadır. Bunun yanında sözlü iletişim ve sosyal medya ile yapılan yazılı iletişimin işi kolaylaştırdığı, acil durumlarda işi daha çabuklaştırması, bilgi edinmeyi sağlaması ve yol göstermesi nedeniyle kullanıldıkları tespit edilmiştir. Kurumlararası iletişimde problemler olması durumunda katılımcıları çözüm için yeni yöntemler araştırmak, bireysel çözümler geliştirmek, açık iletişim sağlamaya çalışmak, kanunlara hakim olmaya özen göstermek ve üst makama bildirmek gibi yollar uyguladıkları tespit edilmiştir. Mesleki terimlerin kurumlararası iletişimde anlaşılmamasına ilişkin çeşitli sorunlar yaşadığı da tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Kurumlararası İletişim, Nitel Araştırma

Kaynakça

• Atak, M. (2005). Örgütlerde Resmi Olmayan İletişimin Yeri ve Önemi, Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, Temmuz 2(2),59-67.
• Bektaş, M., Erdem., R. (2015). Örgütlerde İnformal İletişim Süreci: Kavramsal Bir Çerçeve, AKÜ İİBF Dergisi, XVII (1), 125-139.
• Chițescu, R.I. (2015). Strategies of Institution Comunication, Valahian Journal of Economic Studies, 6 (20), 65-73.
• Çalışkan, G. (2016). Belediyelerde Kurumsal İletişimin Kurumsallaşmadaki Önemi, İzmir Belediyeleri Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çetinbaş, H.B, (2014) Bir Kurumsal İletişim Stratejisi Olarak Kurumsal Bloglar, Selçuk İletişim Dergisi, 8,(3), 92-121.
• Eğinli, A.,T., ve Bitirim S., (2008). Kurumsal Başarının Önündeki Engel: Zehirli (Toksik) İletişim, Selçuk İletişim, 5, (3),124-140.
• Gülnar, B. (2007). Araştırma Görevlilerinin İş Tatminini Sağlama Aracı Olarak Örgütsel İletişim ve İletişim Doyumu: Kamu ve Özel Üniversite Karşılaştırması. Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gümüş, M., Öksüz, B. (2010), İtibarın Temel Taşı Olarak Kurumsal İletişim: Kurumsal İtibar Sürecinde İletişimin Rolü ve Önemi, Marmara İletişim Dergisi, 16, 11-124.
• Halis, M., (2000). Örgütsel İletişim ve İletişim Tatminine İlişkin Bir Araştırma, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14,(1), 217-230.
• Kabul, H. (2016). Kurumsal İletişimin EFQM Mutlak Mükemmellik Modeline Göre İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi ,İstanbul Aydın Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karaçor, S., Şahin, A., (2004). Örgütsel İletişim Kurma Yöntemleri ve Karşılaşılan İletişim Engellerine Yönelik Bir Araştırma, Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8,97-117.
• Kazancı, M. (2010). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Mert, Y. L., (2019). Kamu Yönetiminde Kurumsal İletişim: Web Siteleri Üzerine Bir Analiz, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,12(62), 1513-1522.
• Mıhaı, R.L. (2017). Corporate Communication Management. A Management Approachi, Valahian Journal of Economic Studies, 8 (22), 103-110.
• Oruç, M. (2018). Kurumsal İletişim Sürecinde Sosyal Medya Yönetimi: Konya İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi.
• Ural, Z. G. (2013). Kurumsal İletişim Çalışmalarının Sürdürülebilirliği Açısından Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamaları, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi.
• Redzaa, A. Nordina , S. Nd. Saadb S., and Wahaba H., (2014). Inter-organization communication management between organizations in a subsidized fertilizer market in Malaysia, UMK Procedia, 1, 33- 41.
• Sayılganoğlu, S., (2018) Kurumsal İletişim Bağlamında Belediyelerde Kurumsal Twitter Hesabı Kullanımı, ÇOMÜ Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 389-406.
• Shumate,M.,Atouba,Y., Cooper, K.R. Pılny, (2017).Interorganizational Communication, The International Encyclopedia of Organizational Communication. Craig R. Scott and Laurie Lewis (Editors-in-Chief), John Wiley & Sons, Inc, USA.
• Tanrıverdi, H., Adıgüzel, O., Çiftçi, M., (2010). Sağlık Yöneticilerine Ait İletişim Becerilerinin Çalişan Performansina Etkileri: Kamu Hastanesi Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 101-122.
• Theaker, Alison (2006). Halkla İlişkilerin El Kitabı, (Çeviri: Murat Yaz), Mediacat Kitapları, İstanbul.
• Türkahraman, M. (2009) Teorik ve Fonksiyonal Açıdan Toplumsal Kurumlar ve Kurumlararası ilişkiler, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14, (2) ,25-46.
• Timuroğlu, M. K. Ve Balkaya, E. (2016). Örgütsel İletişim ve Motivasyon İlişkisi: Bir Uygulama, U.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 89-113.
• Vural Z.B. ve Ç., Sohodol, (2007). Kurumsal İletişim: İşletmelerin Kurum içi İletişimine Yönelik Bir Araştırma, Yeni Düşünceler, 2, 205-223.
• Yıldırım A., Şimşek H., (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınevi, İstanbul.