DETERMINING THE OPINION OF 5 YEAR OLD CHILDREN CONTINUING PRE-SCHOOL EDUCATION ON THE APPLIED ACTIVITIES

Yıl 2020, , 1085 - 1100, 18.12.2020

Zeynep Kılıç , Fatma Ünsal Alper Yorulmaz

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.694352

Cited By: 2

Öz

The main purpose of this research is determine the thoughts of 5 year old children about the activities implemented in preschool education instutions and to determine the needs of children through these thoughts. The case study pattern was used from qualitative research patterns in accordance with the purpose of the research. The study group was formed the principle of easy accessibility in mind and included 42 children, 19 of whom were girls and 23 of whom were boys, who attended preschool education in Göztepe district, Kadıköy district, İstanbul province during the fall-spring semester of the 2017-2018 academic year. The data was collected through a semi-structured interview form created by the researchers. Descriptive analysis was used in the analysis of the data obtained at the end of the data collection process and frequency and percentage values were determined in order to express the data obtained with numerical values. As a result of the study, children’s favorite activities were art, play, math, movement, science, and drama respectively. Close to all of the children involved in the research have their favorite activities in the classroom. A few of the children wanted to do their favorite activities in the classroom, while more than half said they wanted to do their favorite activities in garden, outside of classroom. When children asked to design their own day, it is determined that the passive-active balance naturally arises in the activities and that they plan a day that allows them to be more active in their design.

Anahtar Kelimeler

Preschool education, Activity types, Child participation

OKUL ÖNCESİ EĞİTİME DEVAM EDEN 5 YAŞ ÇOCUKLARININ UYGULANAN ETKİNLİKLERE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Bu araştırmanın temel amacı 5 yaş çocuklarının okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan etkinlikler hakkındaki düşüncelerini ve bu düşünceler üzerinden çocukların ihtiyaçlarını belirlemektir. Araştırmanın amacına uygun olarak nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu, kolay ulaşabilirlik ilkesi göz önünde bulundurularak oluşturulmuştur. Araştırmaya 2017-2018 eğitim öğretim yılı güz-bahar döneminde İstanbul ili, Kadıköy ilçesi, Göztepe semtinde okul öncesi eğitime devam eden 19’u kız, 23’ü erkek olmak üzere toplam 42 çocuk dahil edilmiştir. Veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Veri toplama süreci sonunda elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz kullanılmış ve elde edilen bilgilerin sayısal değerlerle ifade edilebilmesi için frekans ve yüzde değerleri belirlenmiştir. Araştırmanın sonucunda çocukların en sevdiği etkinlikler sırasıyla sanat, oyun, matematik, hareket, fen ve drama olarak belirlenmiştir. Araştırmaya katılan çocukların tamamına yakınının en sevdikleri etkinlikler sınıfta yapılmaktadır. Çocukların az bir kısmı en sevdikleri etkinlikleri sınıf içinde yapmak isterken, yarıdan fazlası ise en sevdikleri etkinlikleri bahçede yapmak istediklerini belirtmişlerdir. Çocuklardan kendi günlerini tasarlamaları istediğinde, etkinlerde pasif-aktif dengesinin doğal olarak ortaya çıktığı ve çocukların tasarımlarında daha aktif olmalarına imkân tanıyan bir gün planladıkları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi eğitimi, Etkinlik türleri, Çocuk katılımı

Kaynakça

• Alat, Z., Akgümüş, Ö. ve Cavalı, D. (2012). Okul Öncesi Eğitimde Açık Hava Etkinliklerine Yönelik Öğretmen Görüş ve Uygulamaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8(3). 47-62.
• Avcı, N. (2003). Fen ve doğa eğitiminde proje yaklaşımı. Müzeyyen Sevinç (Ed.). Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar içinde (359-365). İstanbul: Morpa Yayınları
• Cardon, G. M. & De Bourdeaudhuij, M. M. (2008). Are preschool children active enough? Objectively measured physical activity levels. Research Quarterly for Exercise and Sport, 79(3), 326-332
• Cevher Kalburan, N. (2014). Okul Öncesi Dönem Çocukları Dış Mekânda Oyun Fırsatları ve Ebeveyn Görüşleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, (32), 113-135.
• Çelik, A. ve Şahin, M. (2013). Spor ve çocuk gelişimi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(1), 467-478.
• Davies, L., Williams, C., Yamashita, H. & Man-Hing, K. (2006). Inspiring impact and outcomes taking up the challenge of pupil participation. Carnegie Young People Initiative & Esmee Fairbairn Foundation.
• Günay-Bilaloğlu, R. (2004). Okul öncesi eğitimde High/Scope yaklaşımı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 41-56.
• Hart, R. A. (1997). Çocukların Katılımı Maskotluktan Yurttaşlığa. Ankara: UNICEF Türkiye Milli Komitesi Yayını. (Orijinal eserin yayın yılı 1992).
• Hart, N. S. (2007). Making sure the child’s voice is heard. International Review of Education, 4(3), 251-258
• Kandır, A. ve Çatlık, İ. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarında görevli öğretmenlerin okullarının fiziksel koşullarına ve sınıflarındaki ilgi köşelerinin özelliklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Mesleki Eğitim Dergisi, 8(15), 40-62.
• Karaer ve Kösterilioğlu (2005), Amasya Ve Sinop İllerinde Çalışan Okulöncesi Öğretmenlerin Fen Kavramlarının Öğretilmesinde Kullandıkları Yöntemlerin Belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, (2), 447-454.
• Kılıç, Z. (2013). Anasınıfına Devam Eden Çocukların Okul Bahçesinde Görmek İstedikleri Ortam Özelliklerinin Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kılıç, Z. ve Tunçeli, H. İ. (2018, Mayıs). Okul öncesi öğretmenlerinin etkinlik tercihlerine ilişkin görüşleri. 1. Uluslararası Eğitimde Yeni Arayışlar Kongresi (Sözlü Bildiri), İstanbul/Türkiye.
• Koçyiğit, S. (2014). Çocukların Bakış Açısıyla Okul Öncesi Eğitim. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (36), 203-214.
• Kotoman, H. (2009). Okul öncesi eğitimde High Scope modeli. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(26), 31-41.
• Louv, R. (2010). Doğadaki son çocuk çocuklarımızdaki doğa yoksunluğu ve doğanın sağaltıcı gücü. (Çev: Ceyhan Temürcü). (1. Baskı). Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
• M.E.B. (2013). Okul Öncesi Eğitimi Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayını.
• Özkan, B. ve Girgin, F. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin görsel sanat etkinliği uygulamalarını değerlendirmesi. Electronic Journal of Vocational Colleges, 79-85.
• Talay, İ., Aslan, F. & Belkayalı, N. (2010). Okul öncesi eğitim kurumlarında doğa dostu ve çocuk katılımı temelli dış mekân tasarım yaklaşımları bir proje önerisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 317-322.
• Taşçı, B. (2010). Sokağın günümüz koşullarında çocuk oyun alanı olarak ele alınması ve değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir
• Tüzün, I. ve Sarıışık, Y. (2015). Türkiye’de Okullarda Çocuk Katılımı: Durum Analizi. İstanbul: İstanbul bilgi Üniversitesi Yayınları.
• UNICEF Türkiye (2004). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. Ankara: UNICEF Türkiye Temsilciliği Yayını. (Orijinal eserin yayın yılı 1989)
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.