Türkçe Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 152 - 160, 31.01.2019

Elif Kurt , Taha Yasir Cevher , Nazmi Arslan

https://doi.org/10.24315/tred.473391

Cited By: 6

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmen
adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerini incelemektir. Araştırmada nicel
yaklaşım benimsenmiş olup tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın
örneklemini Trabzon Üniversitesi Fatih Eğitim Fakültesi Türkçe ve Sosyal
Bilimler Eğitimi bölümü Türkçe Öğretmenliği programında öğrenim görmekte olan
204 Türkçe öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı
olarak, 2009 yılında üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini
belirlemek amacıyla Diker-Coşkun tarafından geliştirilen altılı likert
dereceleme türündeki Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi Ölçeği kullanılmıştır. Veriler
SPPS paket programı ile sınıf ve cinsiyet değişkenleri bazında incelenmiştir.
Araştırma sonunda Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeği’nde genel olarak tüm alt boyutlarda
öğretmen adaylarının yüksek ortalamaya sahip olduğu görülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, eğilim, Türkçe öğretmen adayları

Kaynakça

• Aksoy, M. (2013). Kavram Olarak Hayat Boyu Öğrenme ve Hayat Boyu Öğrenmenin Avrupa Birliği Serüveni, Bilig/Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (64), 23-48.
• Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. Education Sciences, 10(1), 17-28.
• Büyükdüvenci, S. (1983). Yaşam boyu eğitim, felsefesi üzerine. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(2): 225-242.
• Çepni, S. (2005). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Üçyol Yayınevi.
• Demirel, M. (2009, May). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. In 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), Ankara, Turkey.
• Diker-Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Erdamar, G. (2011). Yaşam boyu öğrenme. Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde yeni yönelimler içinde (s. 219-237). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Ersoy, A., ve Yılmaz, B. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Türkiye’de halk kütüphaneleri. Türk Kütüphaneciliği, 23(4), 803-834.
• Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237- 252.
• Güleç, İ., Çelik, S.ve Demirhan, B. (2013). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2 (3), 34-48.
• Karakuş, C. (2013). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 26-35.
• Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Kozikoğlu, İ. (2014). Üniversite ve meslek yüksekokulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin incelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(3), 29-44.
• MEB, (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Toprak, M. ve Erdoğan, A. (2012). Yaşamboyu öğrenme: kavram, politika, araçlar ve uygulama (Lifelong learning: concept, policy, ınstruments and ımplementation). Journal of Higher Education and Science,2 (2), 69-91.
• URL-1 http://hbogm.meb.gov.tr//meb_iys_dosyalar/2015_04/20025555_hbostratejibelgesi_2014_2018.pdf 27.07.2018.
• Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Social Sciences/Sosyal Bilimler Dergisi, 7(16), 394- 417.
• Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Kastamonu Education Journal, 23(4), 1553-1566.
• Yıldırım, Z. (2015). Sınıf Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenmeye Yönelik Yeterlik Algıları ve Görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.