EKOLOJİK SİSTEM KURAMI LENSİNDEN TÜRK EĞİTİM POLİTİKASININ ÇOKLU KATMANLARI

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 3, 1105 - 1129, 27.09.2021

Anıl Kadir , Nihan Demirkasımoğlu

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türk eğitim sisteminin mevcut politikasının Bronfenbrenner’ın ekolojik sistem kuramı çerçevesinde seçilmiş mevzuat ekseninde çözümlenmesidir. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Türk eğitim sisteminin yapısıyla ilgili mevzuat ve resmî belgeler çalışma grubunu oluşturmaktadır ve ölçüt örneklem yönteminden faydalanılmıştır. Dokümanların seçilmesinde, Türk eğitim sisteminin genel yapısına yön veren güncel politika belgeleri ölçüt alınmıştır. Araştırmanın verileri ekolojik sistem kuramın katmanları çerçevesinde doküman analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre Türk eğitim sisteminin niteliğinin geliştirilmesi için kapsamlı politikaların üretilmeye çalışıldığı, ailelerin istenen düzeyde eğitim sistemine dahil edilemediği ve öğretmenlerin mesleki gelişimini destekleyen politikaların güçlendirilmesi gerektiği belirlenmiştir. Ayrıca hem okul finansmanı hem de okulların fiziksel imkanlarının güçlendirilmesine yönelik çabalar yoğun olmakla birlikte, eğitim paydaşlarının beklentilerinin karşılanabilmesi için daha fazla çabaya ihtiyaç duyulduğu sonucuna ulaşılmıştır. Finansman yapısının eğitim ihtiyaçlarını karşılamada yeterli olmadığı, laiklik ve demokrasi ilkelerinin uygulamada sürdürülmesi, geliştirilmesi ve yerleştirilmesinde zorluklar olduğu ve yatırımların verimliliğinde sorunlar olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Türk eğitim sistemi, Ekolojik sistem kuramı, Politika doküman analizi

Kaynakça

• Abu, N. K., Bacanak, A., & Gökdere, M. (2016). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 287-307.
• Amirulloh, S. (2019). Understanding of symbolic violence in realizing the conducive educational ecosystem (Study on Man Kota Batu). Jurnal Partisipatoris, 1(1), 36-44.
• Balcı, A. (2011). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 14(2), 181-209.
• Balyer, A., & Gündüz, Y. (2011). Değişik ülkelerde okul müdürlerinin yetiştirilmesi: Türk eğitim sistemi için bir model önerisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2),182-197.
• Beldağ, A., & Yaylacı, A. F. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitim sistemi hakkındaki görüşleri. Electronic Journal of Social Sciences, 13(48), 90-107.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
• Boyacı, A. (2009). İlköğretim okulu öğretmenlerinin eğitim planlaması süreçlerine yönelik kullandıkları metaforlar. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 111-124.
• Boydak Özan, M., Şener, G., & Polat, H. (2014). Sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişim eğitimlerine ilişkin genel görüşlerinin belirlenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(4), 167-180.
• Bradbury, A. (2020). A critical race theory framework for education policy analysis: the case of bilingual learners and assessment policy in England. Race Ethnicity and Education, 23(2), 241-260.
• Bronfenbrenner, U. (1977). Lewinian space and ecological substance. Journal of Social Issues, 33(4), 199-212.
• Bronfenbrenner, U. (1977). Toward an experimental ecology of human development. American Psychologist, 32(7), 513.
• Bronfenbrenner, U. (1979). The ecology of human development: Experiment by nature and design. MA Harvard University Press
• Burns, M. K., Warmbold-Brann, K., & Zaslofsky, A. F. (2015). Ecological systems theory in school psychology review. School Psychology Review, 44(3), 249-261.
• Cardno, C. (2018). Policy document analysis: A practical educational leadership tool and a qualitative re-search method. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24(4), 623-640.
• Cerit, Y. (2008). Öğrenci, öğretmen ve yöneticilerin müdür kavramı ile ilgili metaforlara ilişkin görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(147), 3-13. Collins, T. (2005). Health policy analysis: a simple tool for policy makers. Public health, 119(3), 192-196.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. Boston, MA: Pearson Learning Solutions.
• Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
• Creswell, J. W., & Miller, D. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory Into Practice, 39(3), 124–130.
• Çetin, H., Yazar, M. İ. Aydın, S. & Yazıcı, N. (2018). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının Türk eğitim sistemi sorunlarına ilişkin görüşleri ve çözüm önerileri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi,12(25), 117-135.
• Demirkasimoğlu, N. (2012). Türk eğitim sisteminde öğrencilerin hak ve sorumluluklarının yasal dayanakları. Journal of Faculty of Educational Sciences, 45(1), 307-326.
• Doğan, S. (2019). 2023 eğitim vizyonu belgesine ilişkin okul yöneticileri ve öğretmen görüşleri. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(2), 571-592.
• Durnalı, M., & Limon, İ. (2018). Çağdaş Türk eğitim denetimi sistemi (Değişimler ve yasal dayanakları), Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(2), 413-425.
• Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği sürecinde Türk eğitim sistemi: Sorunlar ve çözüm önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 66-80.
• Gözler, A. (2017). Türkçe öğretmeni adaylarının Türk eğitim sistemi algıları: Bir metafor çalışması. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 1341-1356.
• Hajer, M. (2003). Policy without polity? Policy analysis and the institutional void. Policy sciences, 36(2), 175-195. Handayani, M. (2018). Utilization of national exam results in advancing educational ecosystem to improve the quality of education. ICEAP 2019, 1(1), 21-30.
• Jie, N. D. (2016). Towards a framework of education policy analysis. THF Literature Review.
• Johnson, E. S. (2008). Ecological systems, complexity, and student achievement: Towards an alternative model of accountability in education. An International Journal of Complexity and Education, 5, 1-10.
• Karataş, İ. H. (2012). Türk eğitim sisteminde toplumsal katılımı sağlamak için bir model önerisi: Yerel eğitim şûraları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 151-166.
• Kartal, S. (2013). Öğretmen adaylarının görüşlerine göre eğitim sistemimizde değiştirilmesi gereken noktalar. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 248-262.
• Kesik, F., & Bayram, A. (2015). Eğitim sisteminin eleştirel pedagoji perspektifinden bir değerlendirmesi. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 11(3), 900-921.
• Kösterelioğlu, İ., & Bayar, A. (2014). Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin güncel bir değerlendirme. International Journal of Social Science, 25(1), 177-187.
• Küçüker, E. (2017). Türkiye'de kademeler arası geçiş ve öğrenci akışının gelişimi. Journal of Faculty of Educational Sciences, 50(1), 43-97.
• Malen, B., & Knapp, M. (1997). Rethinking the multiple perspectives approach to education policy analysis: implications for policy‐practice connections. Journal of Education Policy, 12(5), 419-445.
• Mayer, I. S., Van Daalen, C. E., & Bots, P. W. (2004). Perspectives on policy analyses: a framework for understanding and design. International Journal of Technology, Policy and Management, 4(2), 169-191.
• Memduhoğlu, H. B., & Meriç, E. (2014). Okul müdürlerinin eğitim yönetiminin işlevleri bağlamında yönetim sürecinde karşılaştıkları temel sorunlar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,7(33), 653-666.
• Niemi, H. (2016). Building partnerships in an educational ecosystem. CEPS Journal, 6, (3), 5-15.
• Okutan, M. (2010). Türk eğitim sisteminde demokrasi eğitimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 938-946.
• Onural, H. (2005). Üst düzey eğitim yöneticilerinin eğitim yönetimi alanındaki yeterlik sorunu ve nedenleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi,11(1), 69-85.
• Örücü, D. (2014). Öğretmen adaylarının okul, okul yönetimi ve Türk eğitim sistemine yönelik metaforik algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Educational Administration: Theory and Practice, 20(3), 327-358.
• Özdemir, F., & Kaplan, A. (2017). Öğretmen adaylarının bakiş açısından Türk eğitim sisteminin sorunları ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri. Electronic Turkish Studies, 12(28),577-592.
• Özdemir, T. Y., Özan, M. B., & Akgün, M. (2017). Öğretmen görüşleriyle değerler eğitimi odaklı eğitim denetimi. Bartın Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 35-52.
• Özyılmaz, Ö. (2013). Türk milli eğitim sisteminin sorunları ve çözüm arayışları. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Patton M. Q., (2002). Qualitative research and evaluation methods. 3rd Sage Publications; Thousand Oaks.
• Polit D. F, Beck C. T., (2017). Nursing research: Generating and assessing evidence for nursing practice. 10th ed. Philadelphia (PA): Lippincott, Williams & Wilkins.
• Potochnik, T., & Romans, A. N. (2015). Collaborating for equity: A scan of the Los Angeles educational ecosystem. Annenberg Institute for School Reform at Brown University.
• Sezer, Ş. (2020) Öğretmen adaylarının görüşlerine göre Türk milli eğitiminin genel amaçlarının gerçekleşme düzeyi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(24), 1-1.
• Sezgin, F., Koşar, D., Koşar, S., & Er, E. (2016). Liselerde akademik başarısızlık: Nedenleri ve önlenmesine ilişkin öğretmen ve okul yöneticilerinin görüşleri. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 17(1), 95-111.
• Shulock, N. (1999). The paradox of policy analysis: If it is not used, why do we produce so much of it?. Journal of Policy Analysis and Management: The Journal of the Association for Public Policy Analysis and Management, 18(2), 226-244.
• Şahin, İ. (2011). Öğretmen adaylarının öğretmen istihdamı ve mesleki geleceklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1167-1184.
• Şahin, S., & Avan, Y. (2020) Değişim yönetimi bağlamında: Türk eğitim denetim sistemindeki değişimlere ilişkin maarif müfettişlerinin görüşleri. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 7(1), 110-122.
• Şener, G., & Gündüzalp, S. (2018). Eğitim sisteminin gelecekteki görünürlüğü. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/profile/Seda_Guenduezalp/publication/330244360_EGITIM_SISTEMININ_GELECEKTEKI_GORUNURLUGU/links/5c35bf7aa6fdccd6b59dcf42/EGITIM-SISTEMININ-GELECEKTEKI-GOeRUeNUeRLUeGUe.pdf
• Şimşek, H. (2011). Lise öğrencilerinde okulu bırakma eğilimi ve nedenleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 27-47.
• Tosun, F. Ç. (2018). Öğrenci gözüyle geçmişten günümüze Türk eğitim sistemi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 471-484.
• Uluğ, F. (1998). Eğitim sisteminde değişime yapısal uyum sorunları. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 4(2), 153-166.
• Vélez-Agosto, N. M., Soto-Crespo, J. G., Vizcarrondo-Oppenheimer, M., Vega-Molina, S., & García Coll, C. (2017). Bronfenbrenner’s bioecological theory revision: Moving culture from the macro into the micro. Perspectives on Psychological Science, 12(5), 900-910.
• Woodside, A. G., Caldwell, M., & Spurr, R. (2006). Advancing ecological systems theory in lifestyle, leisure, and travel research. Journal of Travel Research, 44(3), 259-272.
• Yaman, E. (2010). Kalabalık sınıfların etkileri: öğrenciler ne düşünüyor?, Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 403-414.
• Yeşil, R., & Şahan, E. (2015). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin en önemli sorun, neden ve çözüm yollarına ilişkin algıları. Journal of Kırşehir Education Faculty, 16(3), 123-143.
• Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 942-973.
• Yin, R. K. (2000). Case study evaluations: A decade of progress? Erişim adresi: https://avys.omu.edu.tr/storage/app/public/ismailgelen/116687/11.PDF
• Yin, R. K. (2012). Applications case study research. İlhan Günbayı (Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık