Osmanlı Devleti yirmi beş yıllık
bir mücadeleden sonra 1669 yılında Girit adasının tamamına hâkim olmuştur. Daha
sonra çıkarılan özel kanunlarla da adada bulunan Türk ve Rum halkının huzur
içinde yaşaması için dini ve örfi konularda serbest olmalarını sağlamıştır. Yunanistan’ın
bağımsızlığını kazanmasından sonra Girit Rumlarını sürekli kışkırtması, Osmanlı
Devleti’nin zayıflayan idaresi, Rus tahrikleri ve Fransız ihtilali ile
uyandırılan milliyetçilik akımının etkileriyle adada huzurlu dönem sona ermiş
ve Girit’te Osmanlı idaresine karşı isyan olayları görülmeye başlanmıştır.
Belirli aralıklarla görülen bu isyan olayları karşısında Osmanlı idaresi, Rum
halkına bazı tavizler vererek bu olayları bastıracağını ve Avrupalı devletlerin
buraya müdahalelerine engel olacağını düşünmüştür. Verilen bu tavizlerden biri
de Halepa Fermanıdır.
Girit Rumları, 20 Kasım 1878’de
yürürlüğe giren Halepa Fermanı ile muhtariyet kazanmışçasına serbest bir idare
tarzına sahip olmuşlardır. Belirli bir süre sonra bu ayrıcalıklardan da memnun
kalmayan Rumlar, tekrar isyan etmişlerdir. Osmanlı Devleti, adada başlayan bu
isyan olaylarını bastırmak ve devam eden Avrupa devletlerinin baskılarını azaltmak
amacıyla Rumlara yeni tavizler vermek zorunda kalmıştır. Verilen bu yeni
tavizler de sorunları çözemediği gibi Girit’in Yunanistan’a bağlanmasını
hızlandırmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Temmuz 2018 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ocak 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 16 |