Aim: Paratubal cysts and cysts of Morgagni are conditions commonly seen in women but, due to diffuculty in diagnosing them pre-operatively and their low insidence of malignant transformation, they are frequently overlooked. The purpose of this study is to find out in what conditions are the paratubal cysts more commonly seen, what conditions they may coexist, and how these conditions be useful for clinical practice.
Materials and Methods: The medical records of 1285 cases who underwent hysterectomy and salpingectomy in our tertiary center during a 10-year period were retrospectively examined. Those with paratubal cysts in the pathology reports were considered as the study group and those without were considered as the control group. Paratubal cysts were classified into two groups: Morgagni cyst and other paratubal cysts. In addition to the demographic data of the patients, menopause status, surgery indications and histopathological findings (presence of endometrial pathologies and myoma) were compared between the groups. p<0,05 was considered significant.
Results: Paratubal cysts were detected in 356 (27.7%) of the patients. 85 of them (6.6%) were Morgagni cysts. Of the patients with paratubal cysts, 227 (63.6%) were in the premenopausal period and n=130 (36.4%) were in the postmenopausal period. The frequency of Morgagni cysts in the postmenopausal period was lower than the frequency of other paratubal cysts (p = 0.04). In the presence of myoma, other paratubal cysts (p=0.013) and Morgagni cysts (p = 0.016) showed a statistically significant increase.
Conclusion: Paratubal cysts are commonly seen during premenopausal period and in patient with uterin fibroids. The difference is more as a result of cysts of Morgagni.
Morgagni Cyst Paratubal Cysts Uterine Myoma Menopause Status Hysterectomy
Amaç: Sık görülen ancak malignite insidansının düşük olması nedeniyle önemsenmeyen paratubal kistlerin hangi hastalarda daha sık olabileceğini, hangi durumlarla birliktelik gösterebileceğini ve bunun klinik pratiğe etkisini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: 10 yıllık süreçte tersiyer merkezimizde histerektomi ile birlikte salpenjektomi yapılmış olan 1285 olgunun medikal kayıtları retrospektif olarak incelendi. Patoloji raporlarında paratubal kisti olanlar çalışma grubu, olmayanlar kontrol grubu olarak kabul edildi. Paratubal kistler; Morgagni kisti ve diğer paratubal kistler olarark iki grup halinde sınıflandırıldı. Hastaların demografik verilerinin yanısıra menapoz durumu, ameliyat endikasyonları ve eşlik eden histopatolojk bulgular (endometrial patolojiler ve myom varlığı) gruplar arasında karşılaştırıldı. p<0,05 anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Hastaların 357’sinde (%27,7) paratubal kist saptandı. Bunlardan 85’i (%6,6) Morgagni kisti idi. Paratubal kist bulunan hastaların 227’si (%63,6) premenapozal dönemde, n=130’u (%36,4) postmenapozal dönemde idi. Postmenapozal dönemdeki Morgagni kisti sıklığı diğer paratubal kist sıklığından daha az izlenmekte idi (p=0,04). Myom varlığında diğer paratubal kist (p=0,013) ve Morgagni kisti (p=0,016) istatiksel olarak anlamlı artış gösterdi.
Sonuç: Paratubal kistlerin premenapozal dönemde ve myom varlığında anlamlı derecede fazla olduğu görüldü. Morgagni kistlerindeki artış ise daha fazla izlendi.
Morgagni Kisti Paratubal Kist Myoma Uteri Menapoz Histerektomi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Jinekolojik Onkoloji Cerrahisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Ağustos 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 28 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 2 |