Öz
Yeni ve farklı bir sosyalleşme alanı olarak inşa edilen siber ortam, mevcut gerçeklikleri dönüştürme ve kendine özgü gerçeklikler üretme niteliği çerçevesinde bireysel ve toplumsal pratiklerde çeşitli değişmelere yol açmıştır. Gerçekliğin klasik görünümlerinin farklı biçimlerde yeniden üretildiği ve deneyimlendiği dijital ortamda saldırganlık davranışı da farklı formlarda yeniden üretilebilmektedir. Bu araştırma, fiziksel dünyada bireylerin sahip olduğu saldırganlık eğilimlerinin, siber ortamda sergilenen zorbalık ve mağduriyet deneyimleri ile ilişkili olup olmadığını üniversite öğrencileri örneğinde ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu amaç çerçevesinde üniversite öğrencilerinin geleneksel saldırganlık ve siber zorbalık/mağduriyet davranışları ve bu davranışları arasındaki ilişkiler incelenmektedir. Araştırma, nicel araştırma yöntemi kapsamında tanımlayıcı ve ilişkisel tarama deseni ile tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini, Türkiye’de bir devlet üniversitesinde öğrenimine devam eden ve orantılı tabakalı örneklem tekniğiyle seçilen 411 lisans öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, cinsiyet, akademik başarı düzeyi, bölüm memnuniyeti, eğitim kademesi, ikamet yerinin niteliği, aile tipi gibi değişkenler ile saldırganlık eğilimleri, siber zorbalık/mağduriyet deneyimleri arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Siber zorbalık yapan/yapmayan ve siber mağduriyet yaşayan/yaşamayan öğrencilerin saldırganlık ve saldırganlık alt boyutlarından elde ettikleri puanların da anlamlı biçimde farklılaştığı belirlenmiştir. Bu sonuç, üniversite öğrencilerinin saldırganlık eğilimleri ile siber zorbalık/mağduriyet deneyimleri arasında kritik bir ilişkinin olduğunu ve saldırganlık eğilimlerinin dijital ortamda yeniden üretilebildiğini göstermektedir.
Teşekkür
Bu araştırmanın istatistiksel veri analizi sürecinde destek sağlayan Prof. Dr. Abdullah KOÇAK’a teşekkür ederiz.