Çalışma, Türkiye’de faal olarak geleneksel Türk okçuluk hakemliği yapan, hakemlerin iletişim beceri düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkiyi incelemek için yapılmıştır. Araştırma, 60’ı kadın ve 86’sı erkek katılımcı olmak üzere toplam 146 Geleneksel Türk okçuluk hakemin gönüllü katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, 1995 yılında Folkman ve Lazarus tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması 1995 yılında Şahin ve arkadaşları tarafından yapılan 30 maddelik 4’lü likert tipi “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” ve Korkut tarafından 1996’de geliştirilen 25 maddelik 5’li likert tipi “İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterip göstermediği test edilmiştir. Normal dağılım gösteren verilerin iki gurup arası karşılaştırmasında Bağımsız Örneklemler için t-Testi, ikiden fazla gurup karşılaştırmalarda tek yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve anlamlı ANOVA içinde var olan “post hoc” analizi uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; iletişim becerileri düzeyi ile demografik bilgileri arasında hakemlik yapma nedeni ve egzersiz yapma sıklığı açısından anlamlı değişiklikler tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Türkiye’deki geleneksel Türk okçuluk hakemlerinin iletişim becerilerinin etkileyen birden fazla değişkenin olduğu görülmüştür. Egzersiz yapmanın aslında sadece hakemlerde değil tüm çalışma gruplarında önemli bir etken olduğu literatür taramasında dikkati çeken bir faktör olmuştur. Egzersiz yapmanın yanı sıra genel olarak okçuluk hakemlerinin; yaşları, eğitim seviyeleri ve gelirleri arttıkça iletişim becerileri değerlendirme ve stresle başa çıkma tarzlarında farklılıklar olduğu ve bu farklılıkların alanda yapılacak çalışmaların bir biriyle örtüşmesi durumunda sonuçların daha netlik kazanacağı düşünülmektedir.
çalışmamda herzaman bilgilerlri ile yolumu aydınlatan sayın Doç. Dr. Murat ERDOĞDU Hocama ve Prof. Dr. Erkan Faruk ŞİRİN Hocama teşekkürü bir borç bilirim
The study was carried out to examine the relationship between the communication skill levels of the referees, who are active traditional Turkish archery referees in Turkey, and their styles of coping with stress. The research was carried out with the voluntary participation of a total of 146 Traditional Turkish archery referees, 60 of whom were female and 86 were male participants. In the research, the 30-item 4-point Likert-type “Coping Styles Scale” with 30 items was developed by Folkman and Lazarus in 1995 and adapted to Turkish by Şahin et al. in 1995, and the 25-item 5-point Likert-type "Communication Skills Scale" developed by Korkut in 1996. Evaluation Scale” was used. It was tested whether the data showed a normal distribution. The t-Test for Independent Samples was used in the comparison of normally distributed data between two groups, one-way Analysis of Variance (ANOVA) in comparisons of more than two groups, and “post hoc” analysis included in significant ANOVA was applied. According to the findings obtained in the research; Significant changes were found between the level of communication skills and demographic information in terms of the reason for refereeing and the frequency of exercise. As a result, it has been seen that there are more than one variable affecting the communication skills of traditional Turkish archery referees in Turkey. It has been a remarkable factor in the literature review that exercising is actually an important factor not only in referees but also in all study groups. In addition to exercising, archery referees in general; It is thought that there are differences in the ways of evaluating communication skills and coping with stress as their age, education level and income increase, and the results will become clearer if these differences overlap with the studies to be done in the field.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Kasım 2022 |
Kabul Tarihi | 8 Ekim 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
TÜBİTAK-ULAKBİM DERGİPARK AKADEMİK bünyesinde kurulan Türk Spor Bilimleri Dergisi Doçentlik başvurusu Ulusal Makale b maddesi kapsamındadır.