Kişilerarası İletişim Bağlamında Bireylerin İletişim Becerileri ile Stresle Başa Çıkma Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Milli Sporcular Üzerinde Bir Araştırma

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 11 - 19, 15.06.2018

Murat Koçyiğit , Ahmet Koçyiğit , Enes Özsoy

Öz

Kişilerarası iletişim açısından
değerlendirildiğinde, bireyi strese sokan en önemli faktörler arasında, iletişim
becerilerinin zayıflığı ve yetersiz iletişim ön plana çıkmaktadır. Günümüz
yaşam koşullarında stres hayatın bir parçası haline gelmiştir. Ondan kaçmak
mümkün değildir. Fakat stresi yönetmek gerekmektedir. Bunun için bireyin
iletişim becerilerindeki gelişme ve sosyal ilişkilerindeki başarı, stres
düzeyini azaltmakta ve stres yönetimine olumlu katkılar sağlamaktadır.
Başarının en önemli anahtarı, stres gibi duyguları yöneterek dikkati ve
odaklanmayı artırmaktır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı; bireylerin iletişim
becerileri ile stresle başa çıkma düzeyleri arasındaki ilişkinin
incelenmesidir. Bununla birlikte çalışmanın bir diğer amacı ise bireylerin
demografik değişkenlerle iletişim becerileri ve stresle başa çıkma düzeyleri
arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını analiz etmektir. Bu bağlamda, amaçlı
örnekleme yöntemiyle Konya’da, Türkiye olimpiyat hazırlık merkezindeki milli
sporcular (n=62)üzerinde uygulanan anketin verileri kullanılarak değişkenler
arasındaki ilişkiler test edilmiş ve kuramsal olarak ortaya konan hipotezler
sınanmıştır. Ayrıca araştırmanın analizinde, tanımlayıcı istatistikler,
demografik değişkenlerle iletişim becerileri ve stresle başa çıkma düzeyleri
arasındaki farkı belirlemek amacıyla fark testleri, iletişim becerileri
değişkeni ile stresle başa çıkma düzeyleri değişkeni arasındaki ilişkiyi ölçmek
ve bu ilişkinin yönünü tespit etmek amacıyla korelasyon ve regresyon analizi
kullanılmıştır. Araştırma neticesinde iletişim becerileri değişkeni ile bireyin
stresle başa çıkma düzeyi arasında pozitif, anlamlı (p= ,000) bir ilişkinin
olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan regresyon analizi sonucunda iletişim
becerilerinin, bireyin stresle başa çıkma düzeyi üzerinde doğrudan ve anlamlı
(β=,512; p= ,000) bir etkisinin olduğu belirlenmiştir. Bu doğrultuda bireylerin
iletişim becerilerini geliştirmelerinin, diğer insanlarla kurmuş oldukları
iletişimin kalitesini artırmalarının, stresle başa çıkma kabiliyetlerini
anlamlı düzeyde etkilediği sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Kişilerarası İletişim, Stres, İletişim Becerisi, Stresle Başa Çıkma, Birey

The Analysis of the Relation between the Communication Skills of Individuals and their Stress Management Levels within the Context of Interpersonal Communication: A Research on National Athletes

Öz

When evaluated in terms of interpersonal
communication, inadequate communication and failing in communication skills
stand out among the most significant factors that stress the individuals out.
In current conditions, stress has become a part of life. It is impossible to
stay away from it. However, it has to be managed. The improvement in the
individual’s communication skills and his/her success in social relations
decrease the stress level and contribute to the stress management. The most
significant key of success is to control such feelings as stress and therefore
to increase attention and focusing. In this respect, the aim of this study is
to analyse the relation between communication skills of the individuals and
their stress management levels. Nonetheless, another purpose of this study is
to analyse if there is a rational difference between demographical variables
and, the communication and stress management levels of the individuals. In this
context, the relation between the variables and the hypothesis that have been
theoretically put forward have been tested with the survey results which have
been conducted with the purposeful sampling method upon the national athletes
(n=62) in Turkey Olympic Preparation Centre in Konya. In addition; descriptive
statistics, difference tests in order to determine the difference between the
demographical variables and the communication and stress management skills of
the individuals, correlation and regression analysis in order to measure the
connection and to determine the scope of this connection between the variable
of communication skills and the variable of individuals’ stress management levels
have been used for the analysis of the research. As a result of this research,
it has been made firm that there is a positive, rational (p=0,000) relation
between the individuals’ stress management levels and their communication
skills. In addition, according to the results of regression analysis,
communication skills have a direct and rational effect (β=,512; p=0,000) on
individuals’ stress management levels. In this regard, it has been put forward
that improving individuals’ communication skills and advancing the quality of
their communication have a rational effect on their stress management
abilities.

Anahtar Kelimeler

Interpersonal Communication, Stress, Communication Skills, Stress Management, Individual

Kaynakça

• Akbaba, S. (2004). Psikolojik Sağlığı Koruyucu Rehberlik ve Psikolojik Danışma, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Başar G., Akın S. ve Durna Z. (2015). Hemşirelerde ve hemşirelik öğrencilerinde problem çözme ve iletişim becerilerin değerlendirilmesi, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4 (1), 125-147.
• Cüceloğlu, D. (1993). İçimizdeki Çocuk, İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Çakar, U. ve Arbak, Y. (2004). Modern yaklaşımlar ışığında değişen duygu-zekâ ilişkisi ve duygusal zekâ. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 23-48.
• Damasio, A. R. (1999). Descartes’in Yanılgısı, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Downey, G. ve Feldman, S. I. (1996). Implications of rejection sensitivity for intimate relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 70(6), 1327-1343.
• Dökmen, Ü. (2004). İletişim Çatışmaları ve Empati, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Erözkan, A. (2004). Romantik ilişkilerde reddedilmeye dayalı incinebilirlik bilişsel değerlendirme ve başaçıkma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, KTÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Erözkan, A. (2009). Lise öğrencilerinde kişilerarası ilişki tarzlarının yordayıcıları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 543-551.
• Işık, M. (2000). İletişimden Kitle İletişimine, Konya: Mikro Yayınları.
• Karadağ, D. (2013). Yüzme antrenörlerinin bir liderlik özelliği olan iletişim becerilerinin yüzücülerin motivasyonları üzerindeki etkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Koçyiğit, M. (2015). Etkili İletişim ve Duygusal Zekâ, Konya: Eğitim Yayınevi.
• Koçyiğit, M. ve Özüpek N. M. Personality Factors That Affect the Use of Facebook: A Research on University Students. Daba-Buzoianu, C., Arslan, H. and Icbay, M. A. (Eds.), Contextual Approaches in Communication, Frankfurt: PL Academic Research Peter Lang GmbH. (323-332).
• Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt:2(7), 18-23.
• Kulaksız, A. (2016). Çalışma yaşamında stres ve stres yönetimi: özel ve kamu üniversitelerinde çalışan akademisyenler üzerine bir araştırma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Nielsen, J. (2008). Effective Communication Skills, USA: Xlibris Corporation.
• Özer, A. K. (2006). İletişimsizlik Becerisi, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Rohner, R. P. (1999). Acceptance and Rejection, D. Levinson & P. Jorgensen (Eds.), Encyclopedia of Human Emotions, Newyork: Macmillan.
• Soysal, A. (2009). İş yaşamında stres, Çimento İşveren Dergisi, 23(3), 17-40.
• Şenol-Durak, E. ve Durak, M. (2011). Factor structure and psychometric properties of the emotional approach coping scale in Turkish university students and community members. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 33(2), 264-272.
• Tepeköylü, Ö. Soytürk, M. ve Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (BESYO) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 115-124.
• Ulukan, H. (2012). İletişim becerilerinin takım ve bireysel sporculara olan etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Yetim, A. ve Cengiz, R. (2010). İletişim ve Spor, Ankara: Berikan Yayınevi.
• Yılmaz, A. ve Ekici, S (2003). Örgütsel yaşamda stresin kamu çalışanlarının performansına etkileri üzerine bir araştırma, Yönetim ve Ekonomi, 10(2),1-19.
• Zorba, E. (2015). Herkes İçin Yaşam Boyu Spor, Ankara: Fırat Matbaacılık.