Impact of Social Structure Characteristics of High School and University Students Playing Fencing Sports on Collective Efficacy and Goal Orientation

Yıl 2022, Cilt: 24 Sayı: 1, 1 - 13, 30.04.2022

Dilara Ilıkkan , Mehtap Yıldız

Öz

The aim of this study is to determine whether the social structural characteristics of high school and university students who participate in fencing are related to their collective efficacy and goal orientation. This study uses a descriptive (survey) research model based on quantitative observation. The research is limited to fencing athletes who are active in licensed, high school, and university education in 2020-2021 Academic Year. Task and Ego Orientation in Sport Questionnaire (TEOSQ), which was developed by Duda (8) to measure the goal orientation of fencing athletes participating in the study, was adapted for Turkish athletes by Toros (24), Collective Efficacy Scale (CES), which was developed by Riggs et al. (19) to measure their collective efficacies adapted for Turkish athletes by Öcel (18) and the socio-demographic information form were used to measure the characteristics of social structure. In the analysis, independent samples t-test, Pearson Correlation test, one-way analysis of variance test (Anova), Tukey post hoc test, and Tamhane's post hoc test were performed.
As a result of the research, it was determined that there was no significant difference between the collective proficiency levels of the athletes according to gender, being a national athlete, educational status of their parents, duration of continuing fencing and family income. It was determined that there was a significant difference according to the number of cases. It has been determined that there is no significant difference between the goal orientation and sub-dimensions of the athletes according to gender, age, educational status, whether there are other licensed fencing athletes in the family, whether they are national athletes, duration of fencing, number of siblings and family income. While no significant relationship was found between collective efficacy and goal orientation and its sub-dimensions in male athletes and athletes over the age of 14, a significant relationship was found between collective efficacy and ego orientation in female athletes. While a significant relationship was found between goal orientation and its sub-dimensions, and between ego orientation and goal orientation in athletes aged 16 and older, no significant relationship was found between task and ego orientations in athletes aged 14-15.

Anahtar Kelimeler

Fencing, social structure, collective efficacy, ego and task orientation.

Kaynakça

• 1. Altıntaş AY. Sporcuların Hedef Yönelimleri, Algılanan Güdüsel İklimleri ve Algılanan Fiziksel Yeterliklerinin Cinsiyete ve Deneyim Düzeyine Göre Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 2010.
• 2. Bayraktar, C. Sosyal Yapı Özelliklerinin Spora Etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2003; 17(1): 19-36.
• 3. Balkis F. Elit Seviyedeki Tenisçilerin Görev ve Ego Yönelimi Hedeflerinin Başarı Motivasyonlarına Etkisinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ağrı, 2019
• 4. Bandura A. Personal and Collective Efficacy in Human Adaptation and Change. Advances in Psychological Science, 1998; 1: 51-71.
• 5. Chung CH, Sung CH. The Effects of Achievement Goal Orientations and Goal-Setting Styles on Motivational Behavior and Sport Performance. SNU Journal of Education Research, 1996; 6: 108-119.
• 6. Cox RH. Sport Psychology: Concepts and Applications. New York: McGraw-Hill, 1998.
• 7. Çavdarlı Ş. Liseli Sporcularda Görev ve Ego Yönelimleri ile Sporda Stresle Başa Çıkma Stratejileri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin, 2013.
• 8. Duda JL. Goal Perspectives, Participation and Persistence in Sport. International Journal of Sport Psychology, 1989; 20(1): 42–56.
• 9. Ekmekçi N, Zekioğlu A, Dal N. Voleybol Hakemlerinin Ego ve Görev Yönelimleri Bakımından Öz Yeterliklerinin İncelenmesi. Humanistic Perspective, 2021; 3(1): 244-269.
• 10. Erşen K. Egzersizde Hedef Yönelimi, Davranışsal Düzenlemeler ve Psikolojik İhtiyaçların İlişkisinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Kocatepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Afyonkarahisar, 2019.
• 11. Gürçay D, Yılmaz M, Ekici G. Öğretmen Kolektif Yeterlik İnancını Yordayan Faktörler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2009; 36: 119-128.
• 12. Karaca K. Üniversiteler Arası Spor Müsabakalarında Yarışan Sporcuların Hedef Yönelimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas, 2018.
• 13. Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeleri. Ankara: Nobel Yayınevi, 2017.
• 14. Kurt T. Öğretmenlerin Öz Yeterlik ve Kolektif Yeterlik Algıları. Journal of Turkish Educational Sciences, 2012; 10(2): 195-227.
• 15. Küçük V, Koç H. Psiko-Sosyal Gelişim Süreci İçerisinde İnsan ve Spor İlişkisi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2004; (10).
• 16. Nicholls JG, Cheung PC, Lauer J, Patashnick M. Individual Differences in Academic Motivation: Perceived Ability, Goals, Beliefs and Values. Learning and Individual Differences, 1989; 1(1): 63-84.
• 17. Ntoumanis N, Biddle SJ. A Review of Motivational Climate in Physical Activity. Journal of Sports Sciences, 1999; 17(8): 643-665.
• 18. Öcel H. Takım sporu yapan oyuncularda kollektif yeterlik özyeterlik ve sargınlık ile başarı algı ve beklentileri arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 2002.
• 19. Riggs ML, Warka J, Babasa B, Betancourt R, Hooker S. Development and Validation of Self-Efficacy and Outcome Expectancy Scales for Job-Related Applications. Educational and Psychological Measurement, 1994; 54(3): 793-802.
• 20. Roberts GC. Motivation in Sport and Exercise. Florida: Human Kinetics Books Champaign, IL, 1992.
• 21. Sezer, U. Genç Sporcularda Takım Sargınlığı ve Kolektif Yeterlik İnançlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, 2016.
• 22. Tabachnick BG, Fidell LS, Ullman JB. Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson, MA, 2007.
• 23. Tiryaki Ş. Spor Psikolojisi: Kavramlar, Kuramlar ve Uygulama. Mersin: Eylül Kitabevi ve Yayınevi, 2000.
• 24. Toros T. Sporda Görev ve Ego Yönelim Ölçeğinin Türk Sporcuları için Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 2004; 15(3): 155-166.
• 25. Toy AB. Serbest ve Grekoromen Stil Güreşçilerin Hedef Yönelimi ve Yaşam Doyumu İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hitit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum, 2015.
• 26. Tunç AÇ. Sporun Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı ve Öznel İyi Oluş Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya, 2015.
• 27. Ural A, Kılıç İ. Bilimsel Araştırma Süreci ve Spss ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık, 2005.
• 28. Üngür G. Amatör ve Profesyonel Futbolcularda Hedef Yönelimi ve Algılanan Motivasyonel İklim Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 2009.
• 29. Yaraş Z. İlkokul Yöneticilerinin Program Liderliği Davranışlarını Gösterme Düzeylerinin Kolektif Yeterlik Algısına ve Örgütsel Öğrenme Düzeyine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ, 2013.