Child sexual abuse (CSA) can occur at different social, cultural, and socioeconomic levels. To handle the phenomenon of CSA healthily and to be able to prevent it, it is necessary to determine CSA’s scope. Therefore, this review examined the prevalence rates of CSA in Turkey. We did a literature review in June- November 2020, searched international and Turkish electronic literature databases (Embase, Medline, PsycInfo, Web of Science, Science Direct, PsychINFO, Google Scholar, and TUBITAK-ULAKBIM National Database), and identified 523 potentially eligible studies. After the inclusion process, fourteen prevalence research were assessed. The results show a prevalence of child sexual abuse between 2.8-32.4%. In addition, it is found that nearly a total of the studies examined are population-based. However, despite the positive aspect of the majority of the population-based studies, the sample size of about one-third of the research is not sufficient. As a result, with this study, various information about CSA prevalence was obtained within the framework of the methodological features of the studies in Turkey. The results highlight the need for more and more large-scale studies regarding the prevalence of CSA in Turkey.
Çocuk cinsel istismarı (ÇCİ) farklı sosyal, kültürel ve sosyoekonomik düzeylerde ortaya çıkabilmektedir. ÇCİ olgusunu sağlıklı bir şekilde ele almak ve önleyebilmek için, ÇCİ'nin kapsamını belirlemek gerekir. Bu nedenle, bu derlemede Türkiye'de ÇCİ'nin yaygınlık oranları, Haziran-Kasım 2020 tarihleri arasında literatür taraması yapılarak elde edilen çalışmlarla ortaya konmaya çalışılmıştır. Uuluslararası ve Türk elektronik literatür veri tabanlarını (Embase, Medline, PsycInfo, Web of Science, Science Direct, PsychINFO, Google Scholar ve TÜBİTAK-ULAKBİM National Database) araştırıldı ve uygun olabilecek 523 çalışma belirlenmiştir. Dahil etme sürecinden sonra, on dört araştırma değerlendirilmiştir. Sonuçlar, çocuk cinsel istismarı yaygınlığının %2.8-32.4 arasında olduğunu göstermektedir. Ayrıca incelenen çalışmaların tamamına yakınının toplum temelli olduğu tespit edilmiştir. Ancak, popülasyon temelli çalışmaların çoğunluğunun olumlu yönüne rağmen, araştırmaların yaklaşık üçte birinin örneklem büyüklüğü yeterli değildir. Sonuç olarak, bu çalışma ile Türkiye'deki araştırmaların metodolojik özellikleri çerçevesinde ÇCİ’nin yaygınlığı hakkında çeşitli bilgilere ulaşılmıştır. Sonuçlar, Türkiye'de ÇCİ yaygınlığı ile ilgili daha fazla sayıda ve geniş ölçekli çalışmalara ihtiyaç olduğunu vurgulamaktadır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2023 |
Gönderilme Tarihi | 12 Kasım 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 34 Sayı: 1 |