Bilim ve Teknoloji Alanında Senaryo Planlaması

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 2, 455 - 467, 31.12.2021

Zülfü Tüylek

Öz

Senaryo planlaması, bilim ve teknoloji alanının faydalarından yararlanmak ve bunanla ilişkili riskleri toplum adına yönetmemize yardımcı olabilir. Senaryo planlaması, öğrenmeyi sağlayan toplumsal, ekonomik ve politik faktörleri öğrenmenin bir yoludur. Senaryo planlama, ekolojik çevrenin durumu ve geleceği ile ilgili çeşitli hipotezlerin gelişimini tanımlayan bir yoldur. Sosyo ekonomik sistemleri etkiler ve böylece yeni teknolojilerin benimsenmesini ve sonradan yayılmasını sağlar. Bilim ve teknoloji alanının sunduğu toplumsal zorluklar, toplumu teknolojik olarak karşı karşıya bırakan genel zorlukların özel bir örneğini oluşturmaktadır. Bu teknolojik yenilikler, toplumun yenilikçiliğinin yanında risklerini anlama ve etkin mekanizmalar geliştirme kapasitesini aşma anlamına gelir. Eş zamanlı olarak, yeni ve ortaya çıkan teknolojilerin riskleri hakkındaki kamu algılarını ele alır. Uzmanlar ve politik liderler tarafından bilgilendirme ve karar verme mümkün olur.
Bu makalemizde, senaryo planlamasının bilim ve teknoloji alanın üzerindeki etkisi üzerinde durulmaktadır. Teknolojinin bilinçli kullanımının gerçekleştirilmesi, olumlu ve olumsuz etkilerinin farkına varılması, yeni teknolojilerin toplum açısından ne anlam ifade ettiği, yaşantısındaki yeri vurgulanacaktır. Ayrıca, krizlerin gelişmesini önlemek ve etkilerini azaltmak amacıyla kriz yönetimini stratejik yönetim süreci ile entegre etme gereği ortaya konulmaya çalışılmış, bunu sağlayabilecek etkili bir stratejik araç olarak senaryolar ve senaryo planlama sürecine değinilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Senaryo, Senaryo planlama, Senaryo analizi, Stratejik planlama, strateji

Kaynakça

• Akgemici, T. (2008); “Stratejik Yönetim”, Ankara: Özbaran Ofset Matbaacılık.
• Akşehirli, M.T. (2009); “Toplam kalite yönetiminin örgüt kültürüne etkilerinin incelenmesi: Bozüyük süt gıda tic. san. ltd.şti.’de bir uygulama”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Aktan, C.C. (1999); “2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri (2) Stratejik Yönetim”, İstanbul: TÜGİAD Yayını.
• Aplak, H.S., Köse, E., Burmaoğlu, S. (2010); “Geleceğe Yönelik Projelerin Senaryo Planlama Tekniği İle Analizi”, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Dergisi, 9 (2), 41-65.
• Aykaç, B. (1999); “İnsan Kaynakları Yönetimi ve İnsan Kaynaklarının Stratejik Planlaması”, Ankara: Feryal Ofset.
• Bradfield, & Wright G. (2005); “The Origins and Evolution of Scenario Techniques in Long Range Business Planning”, Futures 37, 795-812.
• Cansu, O.C. (2006); “Örgüt kültürü ile örgütsel iletişim ilişkisi”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Chakraborty, A. (2011); “Enhancing the Role of Participatory Scenario Planning Processes: Lessons from Reality Check Exercises”, Futures 43 (2011), 387–399.
• Clemen, P. (2005); “Unternehmenserfolg durch strategische Wirtschaftsmoderation”, in: Gerberich, C. W. (Hrsg.), Praxishandbuch Controlling: Trends, Konzepte, Instrumente.
• Cooke R.M. (1991); “Experts in Uncertainty: Opinion and Subjective Probability in Science” Oxford United Kingdom: Oxford University Press.
• Dinçer, S.(2011); “Stratejik Planlama ve Veri Zarflama Analizinde Etkinlik Ölçümü”, İstanbul: Der Yayınları.
• Erdem, O. (2009); “Örgütsel vatandaşlık davranışlarının örgüt kültürüyle ilişkisi ve Türk telekomünikasyon A.Ş. üzerinde bir araştırma”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Gülşen, H. (2013); “Stratejik Planlama ve Uygulanabilirliği: Milli Eğitim Bakanlığı Örneği”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• Oppenheimer, M. F. (2009); “From Prediciton To Recognation, Using Alternate Scenarios to Improve Foreign Policy Decision”, Newyork.
• Pollard, D. ve Sabine, H. (2006); “Crises, Scenarios and the Strategic Management Process”, Management Decisions, Volume 44, No 6, Emerald Group Publishing Limited, pp. 721-736.
• Ringland, G. (2006); “Scenario Planning-Managing for the Future”, European Journal of Operational Research 182, Chichester: John Wiley,1492-1495.
• Taş, H.Y. ve Demirdöğmez, M. (2017); “Geleceğimiz olan Z kuşağının çalışma hayatına muhtemel etkileri”, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13),1031-1048.
• Tim, G. (2000); “Strategic Scenario”, Pharmaceutical Executive, 02796570, 20,4.
• Yelkikalan, N. (2006); “Aile Şirketlerinde Çatışma ve Bir Çözüm Önerisi: Stratejik Planlama”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:12, 195-209.
• Yıldız, R. (2013); “Belediyelerde stratejik planlamanın uygulanabilirliği: Fatih Belediyesi örneği”, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi (İAÜD),18,39-62.
• Wright, G. ve George C. (2008); “Teaching Scenario Planning: Lessons From Practice in Academe and Business”, European Journal of Operational Research, 194,323-335.