Bir şeye benzemek için yapılan iş, örnek,
karşılık gibi anlamlara gelen nazire, terim olarak bir şairin başka bir şairin
şiirini model alıp aynı vezin, kafiye veya da redifte yeni bir şiir ortaya
koymasıdır. Çeşitli konuları içeren mecmuaların yanında sadece nazirelerin
derlendiği mecmualar da mevcuttur. İsimleri ve şiirleri gün yüzüne çıkmamış
şairler için ilk elden kaynaklar olan mecmuaların önemli işlevlerinden birisi
de şairlerin çeşitli nedenlerle divan metnine girmemiş şiirlerini
barındırmasıdır. Bu çalışmada, Michigan Üniversitesi Türkçe Yazmaları
koleksiyonu 356 numarada kayıtlı bir mecmuada yer alan Gıyâsî, Yümnî, Nâlişî,
Sâ’î, Husrev, Bedrî, Fürûgî, Edâyî, Muhtârî ve Azîzî’ye ait on nazire
incelenmiştir. Araştırmacıların bir
şiirin nazire olup olmadığıyla ilgili olarak belirledikleri kıstaslar olan
“vezin, kafiye ve muhteva ortaklığı” bakımından tüm şiirlerin uygunluğu söz
konusudur. Şiirler muhteva bakımından şekil ve muhteva bakımından incelenmiş;
“sevgilinin boyu, yüzü, dudağı ve âşıkla olan münasebeti” başlıkları altında
şairlerin çizdiği ortak hayaller tespit edilmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 5 Mayıs 2017 |
Kabul Tarihi | 4 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 43 |