Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 2, 78 - 102, 26.10.2023
https://doi.org/10.17497/tuhed.1278775

Öz

Kaynakça

  • Akça, N. (2010). Tarih öğretiminde çok perspektiflilik. M. Safran (Edt.), Tarih nasıl öğretilir? (s. 95-103). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Aktekin, S. (2019). Hayat boyu öğrenme ve sürekli mesleki gelişim. M. Safran. (Edt.), Tarih Nasıl Öğretilir? (s. 417-424). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Akyılmaz, G. (2019). Kilikya Ermeni katalikosluğu davası çerçevesinde emvâl-i metruke meselesine bakış. Uluslararası Suçlar ve Tarih Dergisi. 19, (s. 17-73).
  • Akyüz, Y. (2019). Türk eğitim tarihi. Pegem.
  • Ata, B. (2005). Tarih pedagojisine uygun Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi nasıl olmalıdır? İlk ve Orta Öğretim Kurumlarında Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Konularının Öğretimi. (s. 73-85). Ankara: ATAM.
  • Atnur İ. E. (2019). Tehcirin ardından. Ankara: Hitabevi.
  • Avcı, C., Tarhan, M. (2015). Barış eğitimi kapsamında sosyal bilgiler eğitimi ve Ermeni meselesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(Usbes Özel Sayısı I), (s.1-17).
  • Avcı, C. (2021). Ermeni sorunu üzerine propagandalar ve eğitim, IX. Uluslararası Atatürk Kongresi, (s. 295-318). DOI: 10.51824/978-975-17-4794-5.10
  • Bakar, B. (2009). Ermeni tehciri. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
  • Bilmez, B., Çayır, K., Çaykent, Ö., Gamaghelyan, P., Karapetyan, M., & Sayan, P. (Eds.) (2019). Türkiye ve Ermenistan’da tarih eğitimi eleştiri ve alternatifler. İstanbul: Tarih Vakfı.
  • Bozkurt, G. (1996). Gayrimüslim Osmanlı vatandaşlarının hukuki durumu. Ankara: TTK.
  • Bozkuş, Y. D. (2015). Ermeni tarih ders kitaplarında 1915 Olayları, Tesam Akademi Dergisi 2(1). (s. 89-105).
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün Ö.E., Karadeniz Ş., Demirel F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Pegem.
  • Çiçek, K. (2005). Ermenilerin zorunlu göçü (1915-1917). Ankara: TTK.
  • Demirtaş, A. O. (2022). Eisner’ın eğitsel eleştiri modeli ile ortaokulmüzik öğretim programlarının değerlendirilmesi: bir durum çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Ertan, T. F. (2003). Türkiye’deki yükseköğrenim gençliğinin Ermeni sorunu hakkındaki bilgi ve bilinç düzeyi. Ermeni Araştırmaları 1. Türkiye Kongresi Bildirileri I, (s. 13–23). Ankara: ASAM-EREN.
  • Halaçoğlu, Y. (2006). Ermeni tehciri. İstanbul: Babıali Kültür.
  • Göçer G. (2020). Bilişim teknolojileri ve yazılım dersi öğretim programının Eisner’in eğitsel eleştiri modeline göre değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Günal, H. (2018). Tarih öğretmen adaylarının tartışmalı ve hassas konuların öğretimine yönelik eğitim alma durumları, Turkish History Education Journal, 7 (2), (s. 414-442). DOI: 10.17497/Tuhed.433429
  • Günal, H., Kaya, R. (2016). Tarih öğretmenlerinin tartışmalı ve hassas konuların öğretimi sırasında yaşadıkları çekince ve sorunlar (Erzurum örneği). Turkish History Education Journal, 5 (1), (s.44-73). https://dergipark.org.tr/tr/pub/tuhed/issue/26593/279913
  • Günay, N. (2021). Maraş’ta Ermeniler ve Zeytun isyanları. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi Kültür.
  • Günay, N. (2022). Türk Ermeni ilişkilerinin dünü - bugünü – yarını. Ankara: TTK.
  • Günay, N. (2019). 2018 yılında basılan tarih ders kitaplarında Ermeniler konusunun ele alınışı ve toplumsal hafıza. Turkish History Education Journal, 8 (2), s. 536-561. DOI: 10.17497/tuhed.601250
  • Gürün, K. (1985). Ermeni dosyası. Ankara: TTK.
  • Karsak, H.G.O. (2018). Eğitimde program değerlendirme kapsamında uzman yönelimli değerlendirme modeli’ne genel bir bakış, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6, (66), (s. 161-176).
  • Keleşoğlu S., Yiğit E. Ö. (2017). Yenilikçi tarih öğretimi hizmet içi eğitim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi50(1) ,DOI:10.1501/Egifak_0000001391
  • Kop, Y. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin Ermeni sorunu ile ilgiligörüşleri ve bilgi düzeyleri üzerine karşılaştırmalı bir araştırma: İstanbul ve Kars örnekleri (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kop, Y. (2016). Tarihi seyir ve eğitimsel bazda 1915 Ermeni olaylarına ilişkin literatür üzerine genel bir analiz. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum. 5 (15), s. 121-133.
  • Kumral, O., Saracaloğlu, A. S. (2011). Eğitim programlarının değerlendirilmesi ve eğitsel eleştiri modeli, Pamukkale Üniversitesi Adnan Menderes Üniversitesi Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1,(2), s. 31-32.
  • Metin, E. (2007). Türkiye Cumhuriyeti inkılâp tarihi ve Atatürkçülük derslerinde Ermeni meselesinin öğretimi (Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • McCarthy, J. (2014). Ölüm ve sürgün. ( F. Sarıkaya. Çev.). Ankara: TTK.
  • Özbaş, B. Ç. (2019). İyi bir tarih öğretmeninin nitelikleri (Öğretmen tipolojisi). M. Safran (Edt.). Tarih Nasıl Öğretilir? (s. 410-412). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Özdemir, H., Çiçek, K., Turan,Ö., Çalık,R., Halaçoğlu, Y. (2010). Ermeniler: sürgün ve göç. Ankara: TTK.
  • Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), (s. 126-149).
  • Özmen, H., Ekiz D. (2001). Eğitime giriş. Ankara: Pegem.
  • Phillips, I. (2019). Tarih öğretiminde tartışmalı ve hassas konular. Çok Kültürlü Bir Avrupa İçin Tarih ve Sosyal Bilgiler Eğitimi https://www.euroclio.eu/wp-content/uploads/2019/09/Multicultural-Europe-TR.-Chapter-8.pdf Milli Eğitim Bakanlığı Personeli Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği. (2022, 11 March). Resmi Gazete, S. 31775. Retrieved from (10.05.2023): https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/03/ 20220311-6.htm
  • Tetik, A. (Ed.) (2005). Arşiv belgeleriyle Ermeni faaliyetleri 1914-1918 (Cilt I). Ankara: Genelkurmay Basım Evi.
  • Tonga, D. (2015). Ermeni tehciri’nin 100. senesinde öğretim programlarımızda Ermeni meselesi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (21), (s. 871-907) DOI:http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.41814
  • Turan, R. (2015). Türkiye’de lise tarih öğretiminde Ermeni sorunu ve tehcir (1950-2015). Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic., 10/11, s.1471-1500. DOI: http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.8538
  • Uras, E. (1976). Tarihte Ermeniler ve Ermeni meselesi. İstanbul: Belge.
  • Yenel, K. (2021). Karşılaştırmalı öğretmen yetiştirme sistemleri. M.G. Gülcan ve F. Şahin (Edt.). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Pegem.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yıldız, H., Sarıtepeci, M.(2013).Program değerlendirme modelleri ışığında eğitsel yazılımlar üzerine birinceleme. Akademik Bilişim XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 23-25 Ocak 2013 Antalya Akdeniz Üniversitesi, s. 519-525.
  • Zürcher, E. J. (2019). Modernleşen Türkiye’nin tarihi. İstanbul: İletişim.

Evaluation of an in-service training program on "Armenian claims" according to Eisner's educational expertise/criticism model

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 2, 78 - 102, 26.10.2023
https://doi.org/10.17497/tuhed.1278775

Öz

Teachers’ participation in activities that will positively affect their professional development is of critical importance in terms of educational processes and the improvement of teacher quality. In-service education programs have important roles in increasing both the efficiency of educational processes and teacher quality. This study aims to evaluate the topic of “Armenian claims” included in the Information Seminar In-Service Education Program for Department head teachers of History and Social Studies Teachers organized by the Turkish Ministry of National Education, Board of Education and Discipline on November 11-13, 2022. The population of the study consisted of 81 history and 81 social studies department head teachers from the 81 provinces of Türkiye for a total of 162 department head teachers. The sample of the study consisted of 52 history and social studies department head teachers selected with the criterion sampling method. Eisner’s educational expertise and criticism model was used in the analysis and the study was designed as qualitative research. A semi-structured interview form about Armenian claims was administered to selected history and social sciences department head teachers after they participated in the in-service education program. The data obtained were subjected to content analysis using the MAXQDA 2022 package program and were then evaluated thematically. After the in-service education program, the history and social studies department head teachers stated that their level of knowledge about the Armenian claims increased, they had learned new and surprising information, and they would make changes to their lectures. The participants expressed positive opinions about the efficiency of the in-service program. In-service education activities provide history and social studies teachers with opportunities to further their professional development. This research shows the positive changes in both knowledge levels and course teaching on Armenian claims among the participants after an in-service education program.

Kaynakça

  • Akça, N. (2010). Tarih öğretiminde çok perspektiflilik. M. Safran (Edt.), Tarih nasıl öğretilir? (s. 95-103). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Aktekin, S. (2019). Hayat boyu öğrenme ve sürekli mesleki gelişim. M. Safran. (Edt.), Tarih Nasıl Öğretilir? (s. 417-424). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Akyılmaz, G. (2019). Kilikya Ermeni katalikosluğu davası çerçevesinde emvâl-i metruke meselesine bakış. Uluslararası Suçlar ve Tarih Dergisi. 19, (s. 17-73).
  • Akyüz, Y. (2019). Türk eğitim tarihi. Pegem.
  • Ata, B. (2005). Tarih pedagojisine uygun Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi nasıl olmalıdır? İlk ve Orta Öğretim Kurumlarında Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Konularının Öğretimi. (s. 73-85). Ankara: ATAM.
  • Atnur İ. E. (2019). Tehcirin ardından. Ankara: Hitabevi.
  • Avcı, C., Tarhan, M. (2015). Barış eğitimi kapsamında sosyal bilgiler eğitimi ve Ermeni meselesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(Usbes Özel Sayısı I), (s.1-17).
  • Avcı, C. (2021). Ermeni sorunu üzerine propagandalar ve eğitim, IX. Uluslararası Atatürk Kongresi, (s. 295-318). DOI: 10.51824/978-975-17-4794-5.10
  • Bakar, B. (2009). Ermeni tehciri. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
  • Bilmez, B., Çayır, K., Çaykent, Ö., Gamaghelyan, P., Karapetyan, M., & Sayan, P. (Eds.) (2019). Türkiye ve Ermenistan’da tarih eğitimi eleştiri ve alternatifler. İstanbul: Tarih Vakfı.
  • Bozkurt, G. (1996). Gayrimüslim Osmanlı vatandaşlarının hukuki durumu. Ankara: TTK.
  • Bozkuş, Y. D. (2015). Ermeni tarih ders kitaplarında 1915 Olayları, Tesam Akademi Dergisi 2(1). (s. 89-105).
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün Ö.E., Karadeniz Ş., Demirel F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Pegem.
  • Çiçek, K. (2005). Ermenilerin zorunlu göçü (1915-1917). Ankara: TTK.
  • Demirtaş, A. O. (2022). Eisner’ın eğitsel eleştiri modeli ile ortaokulmüzik öğretim programlarının değerlendirilmesi: bir durum çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Ertan, T. F. (2003). Türkiye’deki yükseköğrenim gençliğinin Ermeni sorunu hakkındaki bilgi ve bilinç düzeyi. Ermeni Araştırmaları 1. Türkiye Kongresi Bildirileri I, (s. 13–23). Ankara: ASAM-EREN.
  • Halaçoğlu, Y. (2006). Ermeni tehciri. İstanbul: Babıali Kültür.
  • Göçer G. (2020). Bilişim teknolojileri ve yazılım dersi öğretim programının Eisner’in eğitsel eleştiri modeline göre değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Günal, H. (2018). Tarih öğretmen adaylarının tartışmalı ve hassas konuların öğretimine yönelik eğitim alma durumları, Turkish History Education Journal, 7 (2), (s. 414-442). DOI: 10.17497/Tuhed.433429
  • Günal, H., Kaya, R. (2016). Tarih öğretmenlerinin tartışmalı ve hassas konuların öğretimi sırasında yaşadıkları çekince ve sorunlar (Erzurum örneği). Turkish History Education Journal, 5 (1), (s.44-73). https://dergipark.org.tr/tr/pub/tuhed/issue/26593/279913
  • Günay, N. (2021). Maraş’ta Ermeniler ve Zeytun isyanları. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi Kültür.
  • Günay, N. (2022). Türk Ermeni ilişkilerinin dünü - bugünü – yarını. Ankara: TTK.
  • Günay, N. (2019). 2018 yılında basılan tarih ders kitaplarında Ermeniler konusunun ele alınışı ve toplumsal hafıza. Turkish History Education Journal, 8 (2), s. 536-561. DOI: 10.17497/tuhed.601250
  • Gürün, K. (1985). Ermeni dosyası. Ankara: TTK.
  • Karsak, H.G.O. (2018). Eğitimde program değerlendirme kapsamında uzman yönelimli değerlendirme modeli’ne genel bir bakış, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6, (66), (s. 161-176).
  • Keleşoğlu S., Yiğit E. Ö. (2017). Yenilikçi tarih öğretimi hizmet içi eğitim programının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi50(1) ,DOI:10.1501/Egifak_0000001391
  • Kop, Y. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin Ermeni sorunu ile ilgiligörüşleri ve bilgi düzeyleri üzerine karşılaştırmalı bir araştırma: İstanbul ve Kars örnekleri (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kop, Y. (2016). Tarihi seyir ve eğitimsel bazda 1915 Ermeni olaylarına ilişkin literatür üzerine genel bir analiz. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum. 5 (15), s. 121-133.
  • Kumral, O., Saracaloğlu, A. S. (2011). Eğitim programlarının değerlendirilmesi ve eğitsel eleştiri modeli, Pamukkale Üniversitesi Adnan Menderes Üniversitesi Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1,(2), s. 31-32.
  • Metin, E. (2007). Türkiye Cumhuriyeti inkılâp tarihi ve Atatürkçülük derslerinde Ermeni meselesinin öğretimi (Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • McCarthy, J. (2014). Ölüm ve sürgün. ( F. Sarıkaya. Çev.). Ankara: TTK.
  • Özbaş, B. Ç. (2019). İyi bir tarih öğretmeninin nitelikleri (Öğretmen tipolojisi). M. Safran (Edt.). Tarih Nasıl Öğretilir? (s. 410-412). İstanbul: Yeni İnsan.
  • Özdemir, H., Çiçek, K., Turan,Ö., Çalık,R., Halaçoğlu, Y. (2010). Ermeniler: sürgün ve göç. Ankara: TTK.
  • Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), (s. 126-149).
  • Özmen, H., Ekiz D. (2001). Eğitime giriş. Ankara: Pegem.
  • Phillips, I. (2019). Tarih öğretiminde tartışmalı ve hassas konular. Çok Kültürlü Bir Avrupa İçin Tarih ve Sosyal Bilgiler Eğitimi https://www.euroclio.eu/wp-content/uploads/2019/09/Multicultural-Europe-TR.-Chapter-8.pdf Milli Eğitim Bakanlığı Personeli Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği. (2022, 11 March). Resmi Gazete, S. 31775. Retrieved from (10.05.2023): https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/03/ 20220311-6.htm
  • Tetik, A. (Ed.) (2005). Arşiv belgeleriyle Ermeni faaliyetleri 1914-1918 (Cilt I). Ankara: Genelkurmay Basım Evi.
  • Tonga, D. (2015). Ermeni tehciri’nin 100. senesinde öğretim programlarımızda Ermeni meselesi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (21), (s. 871-907) DOI:http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.41814
  • Turan, R. (2015). Türkiye’de lise tarih öğretiminde Ermeni sorunu ve tehcir (1950-2015). Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic., 10/11, s.1471-1500. DOI: http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.8538
  • Uras, E. (1976). Tarihte Ermeniler ve Ermeni meselesi. İstanbul: Belge.
  • Yenel, K. (2021). Karşılaştırmalı öğretmen yetiştirme sistemleri. M.G. Gülcan ve F. Şahin (Edt.). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: Pegem.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yıldız, H., Sarıtepeci, M.(2013).Program değerlendirme modelleri ışığında eğitsel yazılımlar üzerine birinceleme. Akademik Bilişim XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 23-25 Ocak 2013 Antalya Akdeniz Üniversitesi, s. 519-525.
  • Zürcher, E. J. (2019). Modernleşen Türkiye’nin tarihi. İstanbul: İletişim.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Tarih Eğitimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Serpil Asar 0000-0002-1586-4536

Nejla Günay 0000-0001-5895-8359

Erken Görünüm Tarihi 10 Ağustos 2023
Yayımlanma Tarihi 26 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 7 Nisan 2023
Kabul Tarihi 4 Ağustos 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Asar, S., & Günay, N. (2023). Evaluation of an in-service training program on "Armenian claims" according to Eisner’s educational expertise/criticism model. Turkish History Education Journal, 12(2), 78-102. https://doi.org/10.17497/tuhed.1278775



DUYURULAR: 

1- APA7 Yazım Kuralları:

Mayıs 2024 sayısından itibaren dergimiz kaynak gösterme ve alıntı yapma konusunda APA 7 (American Psychological Association) sistemini uygulacaktır. Daha fazla bilgi için lütfen TUHED şablonu ve yazım kurallarını inceleyiniz.

2- Erken Görünüm:

TUHED'in yeni yayın politikasına göre, değerlendirme süreci tamamlanan makaleler erken görünüm formatında yayınlanacaktır. Erken görünüm olarak yayınlanacak makalelere DOI ve sayfa numası tanımlanacaktır. 

3- Tam Metin İngilizce Yayın Politikası: 

Mayıs 2021 sayısından itibaren Araştırma-İnceleme ve Yayın Kritiği türündeki Türkçe çalışmaların tam metin İngilizce çevirisiyle birlikte yayınlanması sistemine geçilecektir. Buna göre yazarlar dergimize Türkçe başvuruda bulunabilecek ancak hakem değerlerndirme süreci sonrasında yayına kabul edilen çalışmaların tam metin İngilizce nüshasının düzenlenerek sisteme yüklenmesi istenilecektir. İngilizce olarak yapılan başvuruların incelenmesi ise İngilizce yapılacaktır.

4- Etik Kurul Onayı: 

25 Şubat 2020 tarihli ULAKBİM kararı gereği İnsanlar üzerindeki çalışmalar için (yaş sınırlaması olmaksızın) Etik Kurul Onayı alınmış olmalı, bu onay makalenin ilk ve son sayfaları ile Yöntem bölümünde kurum, tarih ve sayı bilgisi verilerek belirtilmeli ve imzalı Etik Kurul Onayı makale ile birlikte sisteme yüklenmelidir.  Çalışmanın etik kurul onayı gerektirmediği durumlarda bu durum yine Yöntem bölümünde açıkça ifade edilmelidir. 2020 itibariyle bu şartları yerine getirmeyen çalışmalar değerlendirilmeye alınmayacaktır. 


10829

Turkish History Education Journal's site and metadata are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Permissions beyond the scope of this license are available at COPYRIGHT