In traditional scheduling problems, most literature assumes that the processing time of a job is fixed. However, there are many situations where the processing time of a job depends on the starting time or the position of the job in a sequence. In such situations, the actual processing time of a job may be more or less than its normal processing time if it is scheduled later. This phenomenon is known as the ‘‘learning effect’’. In this study, we introduce a exponential sum-of-logarithm-processingtimes based learning effect into a single-machine scheduling problem. We consider the following objective function minimize maximum lateness subject to the number of tardy jobs A non-linear programming model are developed for problem. Also the model is tested on an example
Single machine scheduling bicriteria exponential sum-of-logarithm-processing-times based learning effect number of tardy maximum lateness
Çizelgeleme literatürünün çoğunda işlerin işlem zamanları sabit kabul edilmiştir. Ancak işlerin işlem zamanlarında, başlama zamanı veya pozisyonuna bağlı olarak azalma görülebilmektedir. Bu olgu literatürde öğrenme etkisi olarak bilinmektedir. Bu çalışmada üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkili tek makineli çizelgeleme problemi ele alınacaktır. Ele alınan problemlerin amaç fonksiyonu geciken iş sayısı kısıtı altında maksimum gecikmeyi minimize etmektir. Problemi çözmek için doğrusal-olmayan programlama modeli geliştirilmiştir. Geliştirilen model örnek üzerinde uygulanmıştır.
Tek makineli çizelgeleme iki ölçüt üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkisi geciken iş sayısı maksimum gecikme
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Mart 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 14 Sayı: 2 |