Bu
makalede Klasik Osmanlı şiirinde kullanılan “sürh” redifli şiirlerin derlemesi
ve bu redifle değinilen konuların tasnifi yapılmıştır. Kırmızı anlamına gelen
“sürh” kelimesinin Türk-İslam kültüründeki yerine kısaca değinildikten sonra YÖK’te
bulunan tezleri ve basılı divanları taramak sureti ile tespit edilen sürh
redifli beyitler kullanım sıklıklarına göre açılan başlıklar altında
incelenmiştir. Divan şiirinin en canlı rengi kırmızının sürh redifi ile en çok
sevgili ve sevgilinin güzellik unsurları, âşık, sosyal hayat ve tabiatta
karşımıza çıkan kimi zaman esas kimi zaman da yardımcı unsur olduğunu söylemek
mümkündür. Renkler sosyal bilimleri çeşitli yönleri ile etkileyen konular arasındadır.
Divan şairi de şiirinde renkleri kullanmış ve özellikle kırmızıdan simge olarak
da istifade etmiştir. Yaptığımız inceleme sonucu şairlerin aşk ateşi, ayrılık,
gönül yaraları gibi soyut durum ve olguları kırmızı ile temsil ettiği, somut kırmızıları
da (çiçekler, dudak ve yanak rengi, mürekkep, içki, kıymetli taşlar, tabiat unsurları) benzetme unsuru olarak kullandıkları
görülmüştür. Kırmızı aynı zamanda diğer renkler ile özellikle de beyaz ve siyah
ile bir karşıtlık ögesi olarak da kullanılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 1 |