Her
eserin kendine özgü bir dil malzemesi vardır. Bu dil malzemesini yazarlar ve şâirler kendi
üsluplarıyla zenginleştirirler. Bu sebepten dolayı her çalışmanın dil ve üslup
özelliği farklı bir şekilde ortaya çıkmaktadır. Bu durum tarihî tıp metinleri
için de söz konusudur. Hekimler ele aldıkları konuları edindikleri bilgi ve
tecrübeyle ortaya koymuşlardır. Bu eserlerde çok farklı unsurlar ortaya konduğu
gibi aynı zamanda benzer özellikler de görülmektedir.
Osmanlı
dönemi tıp eserleri telif ve tercüme eserler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu
eserler çoğunlukla farmakoloji alanında yazılmıştır. Konu aynı olduğu için
ortak noktaların da çok olması doğal bir durumdur. 14. yüzyıldan 19. yüzyıla
kadar yazılmış tıp metinleri içinde sözlük bilimi, anlam bilimi, cümle bilgisi,
şekil bilgisi vd. hususlar bakımından zengin bir dil yadigârı
bulunmaktadır. Bu zenginlik; araştırmacıların tarihi tıp metinleriyle yoğun bir
şekilde ilgilenmesine zemin hazırlamıştır.
Bu
çalışmada Osmanlı dönemi tıp metinleri nasıl ele alınmıştır; bu sorunun cevabı
aranmıştır. Her yüzyıla ait tıp metinlerinden bazıları incelenmiştir, ortaya
çıkan netice farklı başlıklar altında değerlendirilmiştir. Her başlık için
örnekler sıralanmıştır. Tüm bu çalışmaların Türkçenin söz varlığına katkısı
ortaya konmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 2 |