A Study on Tourism Guidance Students’ Communication Skills: The Case of Afyon Kocatepe University

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 18 - 30, 30.06.2019

Ali Kabakulak

https://doi.org/10.34090/tured.581586

Cited By: 3

Öz

Purpose and Importance: The aim of this study is to
determine the communication level of tourism guidance students. Studies have
not been conducted to determine the communication skill levels of tourism
guidance students undergoing undergraduate education at Afyon Kocatepe University.
In this context, this study is important in terms of determining the
communication levels of tourism guidance students and contributing to the
strengthening of the communication of the people who will perform the tourism
guidance profession.

Methodology: In the scope of the research, data were
obtained from the students of Afyon Kocatepe University Tourism Guidance
Department by using the total population sampling method and questionnaire
technique from 231 students. The Communication Skills Inventory (HCI) was used
between September and November 2018 in a survey which was developed by Ersanlı
and Balcı (1998) in order to evaluate the communication skill levels of
university students. After applying the obtained data, descriptive analyzes
(frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation techniques),
reliability (Cronbach’s Alpha coefficient) analysis, t-test and Variance
(Anova) analysis were performed.

Findings: According to the results, it was determined
that the communication skills of tourism guidance students were high. In
addition, as a result of the t-test, when the communication skills levels of
tourism guidance students were examined according to their other individual
characteristics (gender, marital status, educational status (normal and
secondary education), willingly choosing the department), it was determined
that there was not significant difference between the related variables and the
communication skill levels of the students.

Limitations: The main
limitations of this study are the fact that only quantitative research
techniques are preferred, the scope of the study is limited to 231 people, the
research is conducted only in a certain period of time, and the possibility of
comparing the research results due to the small number of similar studies.

Anahtar Kelimeler

Communication, Communication skills, Tourism, tourism guidance students

Turizm Rehberliği Öğrencilerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma: Afyon Kocatepe Üniversitesi Örneği

Öz

Amaç ve Önem: Bu çalışmanın amacı
turizm rehberliği bölümü öğrencilerinin iletişim düzeylerinin belirlenmesidir.
Afyon Kocatepe Üniversitesinde lisans eğitimi gören turizm rehberliği
öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin belirlenmesine yönelik daha önce
herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bu kapsamda turizm rehberliği
öğrencilerinin iletişim düzeylerinin belirlenmesi ve turist rehberliği
mesleğini icra edecek kişilerin iletişimlerinin güçlendirmesine katkı sağlaması
açısından bu çalışma önemlidir.

Yöntem: Araştırma kapsamında
tam sayım yöntemi kullanılarak 231 öğrenciden anket tekniği ile veriler elde
edilmiştir. İletişim Becerileri Envanteri (İBE), üniversite öğrencilerinin
sahip oldukları iletişim beceri düzeylerini değerlendirmek amacıyla Ersanlı ve
Balcı (1998) tarafından geliştirilen ölçeğin kullanıldığı araştırmada veriler
Eylül-Kasım 2018 tarihleri arasında elde edilmiştir. Araştırmada tanımlayıcı
analizler (sıklık, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma teknikleri),
güvenirlik (Cronbach’s Alpha kat sayısı) analizi, t-testi ve Varyans (Anova)
analizleri gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Araştırmadan çıkan
sonuçlara göre, turizm rehberliği öğrencilerinin iletişim becerilerinin yüksek
olduğu belirlenmiştir. Ayrıca yapılan t-testi sonucunda turizm rehberliği
öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin diğer bireysel özelliklerine
(cinsiyet, medeni hal, öğrenim durumu (normal ve ikinci öğretim), bölümü
isteyerek seçme) göre incelendiğinde öğrencilerin iletişim beceri düzeyleri
anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir.

Sınırlılıklar: Yalnızca nicel araştırma tekniklerinin tercih edilmesi, uygulama
kapsamında araştırma örnekleminin 231 kişi ile sınırlandırılması, araştırmanın
sadece belirli bir dönemde gerçekleştirilmesi, benzer araştırma sayısının
azlığı sebebi ile araştırma sonuçlarını karşılaştırma imkânın az olması bu
araştırmanın temel sınırlılıklarını teşkil etmektedir.

Anahtar Kelimeler

İletişim, iletişim becerileri, turizm, turizm rehberliği öğrencileri

Kaynakça

• Al Maqableh, K, & Haddad, R. (2008). Local Communities Perceptions for the Jordanian Tour Guide Role in the Tourism Development. Jordanian Journal for Social Sciences, 61(1).
• Bingöl, G., Demir, A.,(2011). Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri, Göztepe Tıp Dergisi, 26 (4), 152-159.
• Büyükkuru, M. (2015). Turist Rehberlerinin İletişim Becerilerinin Turistlerin Tur Deneyimi Üzerine Etkisi: Nevşehir İlinde Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir: Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çevik, D. B. (2011). Müzik öğretmeni adaylarının iletişim becerileri, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 1-13.
• Dilekman, M., Başçı, Z., Bektaş, F., (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerisi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-231.
• Erigüç, G. ve Şener, T., Eriş, H., (2013). İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi: Bir Meslek Yüksekokulu Örneği, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16 (1), 45-65.
• Erkuş, A. ve Günlü, E. (2009). İletişim Tarzının ve Sözsüz İletişim Düzeyinin Çalışanların İş Performansına Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 7-24.Ersanlı, K. ve Balcı, S. (1998). İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(10).
• Gaskar, S. ve Özyazıcıoğlu, N., (2014). Anadolu Sağlık Meslek Lisesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri, The Journal of Current Pediatrics, 1, 20-25.
• Gölönü, S., Karcı, Y., (2010). İletişim Meslek Lisesi Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerinin İncelenmesi (Ankara İl Örneği), Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 31, 123-140.
• Hosseyni, S. S. (2012). The Role of Nonverbal Communication Skills in Guiding Tourists, Global Advanced Research, Journal of Management and Business Studies, 1(8), 253-258.
• Kılıçoğlu, G., Gedik, H., Akhan, N. E., (2011). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi, 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 Nisan 2011, Antalya, 1243-1251.
• Mısırlı, İrfan. (2010). Genel ve Teknik İletişim Kavramlar İlkeler Uygulamalar (5. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Müküs, C. (2009). “Doğu Anadolu Bölgesi’nde Çalışan Turist Rehberlerinin Yeterliliği ve Turist Memnuniyetinin Analizi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Van: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Pelit, E. ve Karaçor, M. (2015). Turizm Öğrencilerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma: Afyon Kocatepe Üniversitesi Örneği, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (4), 847-872. DOI: 10.21547/jss.256748.
• Pond K. L. (1993). The Professional Guide: Dynamic of Tour Guiding, Van Nostrand Reinhold, New York.
• Razı, G. S., Kuzu, A., Yıldız, A. N., Ocakçı, A. F., Arifoğlu, B. C. (2009). Çalışan Gençlerde Benlik Saygısı, İletişim Becerileri ve Stresle Baş Etme, TAF Preventive Medicine Bulletin, 8(1), 17-26.
• Şeker, A. (2000). “Sınıf Öğretmenlerinin İletişim Becerileri ile Sınıf Atmosferi Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tetik, N. (2006). Türkiye’de Profesyonel Turist Rehberliği ve Müşterilerin Turist Rehberlerinde Beklentilerinin Analizi (Kuşadası Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tutuk, A., Al, D. ve Doğan, S. (2002). Hemşirelik Öğrencilerinin İletişim Becerisi ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6, 36-41.