Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ömer Seyfettin’s Story “The White Tulip” in Terms of Story Technique

Yıl 2013, Sayı: 18, 117 - 129, 01.06.2013

Öz

Ömer Seyfettin (1884-1920) is one of the most important story writers of Turkish literature. He is well-known with his short stories, poems, prose poems and translations. His stories are the vehicles where he has practiced his plain language which is really an important issue in his writings. The White Tulip presents sections from the genocide made to Turks during the Balkan Wars. Ömer Seyfettin, in his story, not only analyzes the freedom of Turkish nation, but also discusses the persecution of Bulgarians, especially by a Bulgarian commander named Radko Balkaneski, made on Turks in Serez. In the region, the enemy forces loot the Turkish houses, convert the mosques into churches, and kill the people living there by torture. The White Tulip is a story indicating the powerful relation between the structure and content. The harmony between the plot, the characters, the time and the setting in this story is successful.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş. (2000). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Andı, M.F. (1999). Ömer Seyfettin. İstanbul: Şule Yayınları.
  • Arslan, F. (2009). Öykünün Sesini Kısmak. Erzurum: Salkımsöğüt Yayınları.
  • Banarlı, N. S. (1971). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. Cilt 2, İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  • Başçallı, Ş. (2010). Ömer Seyfettin’in Eserlerinde Dil ve Milliyetçilik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Belge, M. (1994). Edebiyat Üzerine Yazılar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Forster, E. M. (1985). Roman Sanatı (Ü. Aytür, Çev.). İstanbul: Adam Yayınları.
  • İpek, B. (2007). Pembe İncili Kaftan ve “Muhsin Çelebi”. Türk Dili, XCIII(664), 330-337.
  • Kabaklı, A. (1990). Türk Edebiyatı. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
  • Kaplan, M. (2003). Hikâye Tahlilleri. İstanbul: Dergah Yayınları.
  • Korkmaz, R. (2007). “Küçürek Öykü (Short Short Story) Türü ya da Bir Çığlığın Metinleşmesi”, Öyküde Sözcük Ekonomisi Kısa Kısa, Küçürek Öykü I. Hece Öykü, 19, 31-36.
  • Korkmaz, R. (2008). Aytmatov Anlatılarında Ötekileşme Sorunu ve Dönüş İzlekleri. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Kudret, C. (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman. Cilt 2, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Kurt, Ö. (2009). Hüseyin Rahmi Gürpınar ve Ömer Seyfettin’in Romanlarında, Öykülerinde ve Tiyatro Eserlerinde Azınlıklar ve Yabancılar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Lekesiz, Ö. (1997). Yeni Türk Edebiyatında Öykü. Cilt 1, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Seyfettin, Ö. (2000). Beyaz Lale. İstanbul: Serhat Yayınları.
  • Stevick, P. (2004). Roman Teorisi (Sevim Kantarcıoğlu, Çev.). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Şahinoğlu, M. (2011). Savaş ve Edebiyat Ekseninde Ernst Jünger’in “Mermer Yalıyar” ve Ömer Seyfettin’in “Beyaz Lale” ile “Bomba” Adlı Eserlerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Tanpınar, A. H. (2007). Edebiyat Üzerine Makaleler. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Yener, C. (1975). Ömer Seyfettin’in Öykücülüğüne Toplu Bir Bakış. Türk Öykücülüğü Özel Sayısı. Türk Dili, 286, 44-53.

HİKÂYE TEKNİĞİ BAKIMINDAN ÖMER SEYFETTİN’İN “BEYAZ LALE” HİKÂYESİ

Yıl 2013, Sayı: 18, 117 - 129, 01.06.2013

Öz

Ömer Seyfettin (1884-1920), Türk edebiyatının en önemli hikâye yazarlarındandır. O, yazdığı kısa hikâyeleri, şiir, mensur şiir ve tercümeleriyle tanınmıştır. Hikâyelerini sade dil için bir uygulama alanı olarak gördü ve tanımladığı sade Türkçe ile eserler yazdı. Beyaz Lale adlı hikâye, Balkan Savaşları yıllarında Türk milletine Balkanlarda yapılan katliamlardan kesitler sunar. Ömer Seyfettin, bu eserde Bulgar asıllı Radko Balkaneski’nin komutasındaki düşman güçlerinin Serez’deki Türklere yaptığı zulümleri canlı tablolar hâlinde anlatır. Düşman güçleri bölgedeki Türklerin evlerini yağmalar, camilerin bir kısmını kiliseye çevirip geriye kalanları yakar ve halkın çoğunu işkencelerle öldürür. Beyaz Lale, yapı ve içerik arasındaki ilişkinin güçlü olduğu bir hikâyedir. Bu hikâyenin kurgusu ve şahıs kadrosu ile zaman ve mekân arasındaki uyum başarılıdır.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş. (2000). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Andı, M.F. (1999). Ömer Seyfettin. İstanbul: Şule Yayınları.
  • Arslan, F. (2009). Öykünün Sesini Kısmak. Erzurum: Salkımsöğüt Yayınları.
  • Banarlı, N. S. (1971). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. Cilt 2, İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  • Başçallı, Ş. (2010). Ömer Seyfettin’in Eserlerinde Dil ve Milliyetçilik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Belge, M. (1994). Edebiyat Üzerine Yazılar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Forster, E. M. (1985). Roman Sanatı (Ü. Aytür, Çev.). İstanbul: Adam Yayınları.
  • İpek, B. (2007). Pembe İncili Kaftan ve “Muhsin Çelebi”. Türk Dili, XCIII(664), 330-337.
  • Kabaklı, A. (1990). Türk Edebiyatı. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
  • Kaplan, M. (2003). Hikâye Tahlilleri. İstanbul: Dergah Yayınları.
  • Korkmaz, R. (2007). “Küçürek Öykü (Short Short Story) Türü ya da Bir Çığlığın Metinleşmesi”, Öyküde Sözcük Ekonomisi Kısa Kısa, Küçürek Öykü I. Hece Öykü, 19, 31-36.
  • Korkmaz, R. (2008). Aytmatov Anlatılarında Ötekileşme Sorunu ve Dönüş İzlekleri. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Kudret, C. (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman. Cilt 2, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Kurt, Ö. (2009). Hüseyin Rahmi Gürpınar ve Ömer Seyfettin’in Romanlarında, Öykülerinde ve Tiyatro Eserlerinde Azınlıklar ve Yabancılar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Lekesiz, Ö. (1997). Yeni Türk Edebiyatında Öykü. Cilt 1, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Seyfettin, Ö. (2000). Beyaz Lale. İstanbul: Serhat Yayınları.
  • Stevick, P. (2004). Roman Teorisi (Sevim Kantarcıoğlu, Çev.). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Şahinoğlu, M. (2011). Savaş ve Edebiyat Ekseninde Ernst Jünger’in “Mermer Yalıyar” ve Ömer Seyfettin’in “Beyaz Lale” ile “Bomba” Adlı Eserlerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Tanpınar, A. H. (2007). Edebiyat Üzerine Makaleler. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Yener, C. (1975). Ömer Seyfettin’in Öykücülüğüne Toplu Bir Bakış. Türk Öykücülüğü Özel Sayısı. Türk Dili, 286, 44-53.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Karabulut

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2013
Gönderilme Tarihi 5 Aralık 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 18

Kaynak Göster

APA Karabulut, M. (2013). HİKÂYE TEKNİĞİ BAKIMINDAN ÖMER SEYFETTİN’İN “BEYAZ LALE” HİKÂYESİ. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD)(18), 117-129.

 32315  MLA   TR DİZİN    32307   EBSCO 

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
06532 Beytepe / Ankara
Tel: +90 312 297 67 71 / +90 312 297 67 72
Belgeç: +90 0312 297 71 71

Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (HÜTAD)
Tel: +90 312 297 71 82
hutad@hacettepe.edu.tr