The aim of this study is to examine how grafting affects the concentration of plant nutrients in watermelon plants with different rootstocks and various skin color. This study was carried out in the greenhouses and laboratories of Mersin Alata Horticultural Research Institute in the 2020 spring/summer growing season. As rootstock, from the Lagenaria spp. group Argentario, from the Cucurbita maxima×C. moschata group Nun9075 and TZ148; and from the Citrullus amarus group PI 296341 were used. Turkey is an important producer for Nun9075 and TZ148, which are used as rootstocks for watermelon. B1, B2, S1 and S2 pure lines were used as scions. Pure lines S1 and S2 with striped rind ground pattern and pure lines B1 and B2 with dark green rind ground color were used. As a result, no direct relationship was found between rootstocks and watermelon lines in terms of plant nutrient uptake. Nitrogen (N) content was highest in Argentario (2.58%) rootstocks and S1 line (2.60%). Phosphorus (P) and iron (Fe) content did not show a statistically significant difference among rootstocks and lines. The highest potassium (K) content was found on Argentario (2.83%) and NUN9075 (2.82%) rootstocks and S1 (2.88%) and B1 (2.81%) lines. While the highest Mg content was obtained from NUN 9075 (0.39%) and B2 lines, it had high values in other lines and was included in the same group. While the highest Zn content was obtained from NUN 9075 (40.03 ppm) rootstock, it was in the same group with high values in other rootstocks. The highest Mn content was obtained from rootstock 3335 (58.80 ppm) and B1 line (52.01 ppm).
ACKNOWLEDGEMENTS The author is thanks to Alata Horticultural Research Institute and Rasim ARSLAN for leaf nutrient analysis.
Bu çalışmanın amacı, farklı anaçlara ve çeşitli kabuk zemin renklerine sahip karpuz bitkilerinde aşılamanın bitki besin maddelerinin konsantrasyonunu nasıl etkilediğini incelemektir. Bu çalışma 2020 ilkbahar/yaz yetiştirme sezonunda, Mersin Alata Bahçe Bitkileri Araştırma Enstitüsü sera ve laboratuvarlarında yürütülmüştür. Anaç olarak Lagenaria spp. grubundan Argentario, Cucurbita maxima×C. moschata grubundan Nun9075 ve TZ148 ve Citrullus amarus grubundan PI 296341 kullanılmıştır. Türkiye, karpuza anaç olarak kullanılan Nun9075 ve TZ148 için önemli bir üretici konumundadır. Kalem olarak B1, B2, S1 ve S2 saf hatları kullanılmıştır. Çizgili kabuk zemin desenine sahip S1 ve S2 saf hatları, koyu yeşil kabuk zemin rengine sahip B1 ve B2 saf hatları kullanılmıştır. Sonuç olarak, anaçlar arasında ve karpuz hatları arasında bitki besin alımı bakımından doğrudan bir ilişki bulunamamıştır. N içeriği, en yüksek Argentario (2.58%) anaçlarında ve S1 hattında (2.60%) görülmüştür. P ve Fe içeriği, anaçlar arasında ve hatlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemiştir. K içeriği en yüksek Argentario (2.83%) ve NUN9075 (2.82%) anaçları ile S1 (2.88%) ve B1 (2.81%) hatlarında bulunmuştur. En yüksek Mg içeriği NUN 9075 (0.39%) ve B2 hatlarından elde edilirken, diğer hatlarda yüksek değerler almış ve aynı grupta yer almıştır. Zn içeriği en yüksek NUN9075 (40.03 ppm) anacından elde edilirken, diğer anaçlarda yüksek değerler alarak aynı grupta yer almıştır. Mn içeriğinin en yüksek 3335 (58.80 ppm) anacından ve B1 hattından (52.01 ppm) alınmıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 24 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 23 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 21 Şubat 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 3 |